Hayat_Bu Adlı Kullanıcıdan Alıntı:Ben 2 kere belkide 3-4 kez okuyor oluyorum.
Hepsi zaten benim seçdiğim bazende yazdığım el emeği göz nuru.
Şimdi buraya nakil ediyorum 
Cok iyi yapiyorsunuz..
Secimlerde oldukca basarili ve forumca begeniliyor...
Eylül
Eylül!
İşte aşkın mevsimi...
Elimde bir kadeh şarap, gözlerim camda
ve kulağımda eskilerden kalma bir parça.
Eylül!
Aşkı anımsatan,aşkı doyasıya yaşatan Eylül!
Ne dondurucu soğuk, nede bunaltıcı sıcak
Aşkın kıvamını ayarlayan eylül...
Eylül!
Aşıkların mevsimi, aşkın tadı eylül!
Gözleri hülyalara daldıran eylül!
Gelmesi beklenen, bitmesi istenmeyen Eylül!
Hadi aşkı sal yüreğime,
Cam kırıklarıyla dolu yüreğimi, temizle o eşsiz esintinle.
Eylül!
Hadi aşkı sun yüreğime...
Eylül!
Beni seyredin, dinleyin diye haykıran Eylül!
Bir sabah yok olacaksın, son baharın son esintisiyle.
Aşkı savurup bütün gönüllere ve böylece kaybolacak olan Eylül!
Eylül!
Gündüzü ayrı, gecesi başka güzel, Eylül!
Şarkılarda bile tadı anlatılamayacak Eylül!
Aşk kokan rüzgarını savur yüzüme,
Sonbahar yıldızlarının ışıltısını sal gönlüme,
Hadi bir daha, bir daha aşık et beni kendine,
Aşkı anlattığın gibi,
Sonsuz aşka kavuştur beni, benzersiz güzelliğinle.
Gülay Bakır
Seni düşünüp yine seni andım
Bir hoş oldum yandı titredi beden
Tek sana ağlarım ben sana yandım
Neden yoksun şimdi bilmemki neden
Aklım aldı baştan ela gözlerin
Huriden melekten güzel yüzlerin
Ballardan şekerden tatlı sözlerin
Neden yoksun şimdi bilmemki neden
Ne sabahım kaldı ne günüm gecem
Ben seni dünyama eyledim ecem
Eridim mum oldum yanarım cem cem
Neden yoksun şimdi bilmemki neden
Bir tutam sacına verem canımı
Can sana yaslamışı her yanımı
Uğrunda döksünler helal kanımı
Neden yoksun şimdi bilmemki neden
Sen canımda cansın sana yanmışım
Aşkından deli mecnuna dönmüşüm
Ha yaşamışım ben hada ölmüşüm
Neden yoksun şimdi bilmemki neden
Yaşari dolaşır acı dert ile
Kimsem yokki gözümden yaşım sile
Dağlar taşlar bile geldi bak dile
Neden yoksun şimdi bilmemki neden
Yaşar Gürlek
SEVMEK
SEVMEK GÖKYÜZÜNE HAYKIRMAK DEÄžİLDİ SEVDİÄžİNİ...
SAHİLLERE ADINI YAZMAK.. KADERİNİ DENİZ DALGALARINA BIRAKMAK...
SEVGİNİN GÖSTERİSİNİ ŞEMATIK SEKİLLERDE İFADE ETMEK DE DEÄžİLDİ..
HERGÜN GECECEÄžİNİ BİLDİÄžİN SOKAK DUVARLARINA BİR CESARET GÖSTERGESİ
OLARAK YAZMAK.. ... SEVGİNİ O PİS DUVARLARA YANSITMAKTA DEÄžİLDİ....
BİR ANDA SİLEBİLECEÄžİN.. ÜSTÜNÜ KARALAYABİLECEÄžİN.. YIRTIP ATABİLECEÄžİN.. SONUNU YA SİLGİ PARÇALARIN İÇİNDE KAYBOLMUŞ.. YADA ÇÖP KUTUSUNUN EN PİS YERİNE ATABİLECEÄžİN KAÄžIT PARÇALARINA DA YAZMAK DEÄžİLDİ...
SEVGİ ZORLUKLARI BERABER YASAMAKTI... BERABER SAVASMAKTI... SEVGİ DESTEK OLMAKTI... SEVGİ PAYLAŞMAKTI.....
BEN SENİ SEVDİM DEMEK HİÇ DEÄžİLDİ SEVGİNİN İSPATI.. KURT KUZUYU KANDIRMAK İÇİN EN TATLI DİLİNİ KULLANMADIMI.. TILKININ TATLI SÖZLERİ CIVCİVE ANNESİNİN SERT GAGASINDAN DAHA TATLI GELMEMİŞMİYDİ?? SONLARI MUTLUMU BİTTİ...
SEVGİ ANLIK GÜZELLİKLERİ.. ANLIK HEVESLER UÄžRUNA YASAMAK DE DEÄžİLDİ....
SEVGİ BİR ÖMÜR BOYU EN GÜZEL ANLARI BERABER YASAMA İSTEÄžİYDİ...
SEVGİ BERABER GÜLEBİLMEKTİ.. BERABERKEN EÄžLENEBİLMEK... BERABERKEN MUTLU OLMAKTI....
SEVGİ ONUN İÇİN DEÄžİŞMEKTİ... ONA GÜVENDE OLDUÄžU HİSSİNİ VERMEKTİ.. ONUN İÇİN BİR BÜTÜN OLMAKTI.......
SEVGİ SONUNA KADAR ONA SAHİP ÇIKMAKTI... ONU KUCAKLAMAKTI... KORUMAKTI.... KUCAKLAMAKTI...
AMA
KİMSE SEVGİNİN DEÄžERİNİ ANLAYAMADI ...
alıntı
[b][i]Kaybolup giden yüzleri görüyorum,
Kapının ardında
Yerine yenileri geliyor,
Her ayrılıkta yeni bir kavuşma
Ayrılığın böylesi dedirtiyor, insana…[/i][/b]
Sevgileri yarınlara bıraktınız çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden (Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular kalbinizde kaldı.
Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telâşlarda bu kadar çabuk geçeceği aklınıza gelmezdi.
Gizli bahçenizde açan çiçekler vardı, gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz yahut vakit olmadı
(Behçet Necatigil)
hüzün
hüzün, beklenmedik misafir gibi çalar kapını
senin açmak isteyip istememen önemli değildir.
o, bazen sinsice, bazen aşikar kapından dolar iliklerine,
örseler, yaralar seni sapasağlam olsan bile!
yaşadığın herşeyi tekrar yaşatır sana,
kanını emen bir kene gibi damarlarını çeker.
ağlarsın, kızarsın ama gitmez o!
en ücra köşelerine iner, derinlerini durmadan döver.
sanki bir ton yükün altındasındır.
kımıldamak hatta çığlık atmak istersin, yapamazsın.
incitanelerin sakince yüzünü serinletirken,
hüzün, yüreğini buz kesme sevdasının baş kahramanıdır.
birden hissiz, ruhsuz kalıverirsin ringdeki boksör misali
hani yumrukların acısıyla yerde kalır ya aynen öyle.
hüzün devirmiştir işte seni, ermiştir muradına
hayıflanma sakın ha!
ne ilktin ne de son olacaksın hüzne yenilen bu dünyada..
nurdan özcan
[b]Usul usul terk etti şehri aşk
Ne bir yolcu eden oldu
Ne bir damla gözyaşı döken
Yalnız o kaldırım taşları
Bu bir bağ bozumu sonbaharda
Bir bir düşüyor dallarım
Bu bir yalnızlık hali şenlikte
Tek tek sönüyor fenerleri
Her şeyi herkesi alırım karşıma
Seni kaybetmeyi göze alamam
Gel ortak içimi dağlayan şu acıma [/b]
tek kişilik kalabalıktır aşk.
aşk tek kişiliktir; ikinci bir kişiye bilet yoktur.
kendinin yayasıdır aşkta ikinci kişi
kendinin mayası; herkes sevgisini sever...
aşk nedir incil'e göre? nedir tevrat'a zebur'a kurân'a göre?
bu kitaplardaki aşklar küfürler neyin rengine göre?
insandır insan aslolan insana göre
bir bedeni o kıyısızlığa bırakma saati geldiğinde gitmek bir yalnızlıktır.
bütün gitmeler bir yalnızlıktır kalmaya göre...
sevginin ve cesaretin cesetleriyle günler ağır ve kirli tortusunu bırakırken ömrümüze;
günler düşlerimize özlemlerimize...
uzaklığın şakağında kaç namlu kimbilir yakın olmasın diye?
sonra biz buradan uçurumlara teslim olan gençliğimizle!
en rezili belki parayla insan arasındaki yalnızlıktır;
hiçbir inanç hiçbir ideoloji hiçbir aşk hiçbir kitap bu yalnızlığın kurallarını bozamıyor
bu da bir yalnızlıktır...
'yalnızlık bir yağmura benzer'
yağmurdan önce biz bütün çılgınlıkları bir bir bölüştük
bir bir türküleri telaşlı koşuşları bir bir silahları tabuları ayrılıkları;
çoğaltıp yalnızlığımızı feodal tekkelerde ellerimizin üstünde bir el bile yokken bölüştük vuruşları.
sonra bir geceydi ve yalnızdık; çoğalttık susuşları...
yağmura yakalandığımız geceye çarptık; geceye olmadı.
ama biz paramparçaydık!
ve hayat gaspetti o mağrur duruşları...
hâlâ dağların üstünde zambakların içinde işte şu hayat; destan ve yalnız hayat!
yalnızlığa halay halay ellerim;
kırılası kırılası ellerim!
benim ellerim yuh ellerim şair ellerim...
kalemimi silahıyla koruyan kalemi de silahı da yalnız ellerim;
'yalnızlık bir yağmura benzer'
yağmurda sırılsıklam ellerim...
daha birileri biryerlerde yaralardan söz ediyor;
sonra binlerce ses o bir sesin üstüne belki de yüzbinlerce...
ama kime anlatılır ki yara orada yara olarak yalnız.
yarayı anlatan anlatırken; yara ise orada yara olarak yalnız!
destan ve yalnızdır hayat kırılası ellerim!
herkes kendine göre bir yalnızlıktır!
İyi ki doğmadınız hiç doğmayanlar ya da doğması olasılık kalanlar
doğarken biz de spermdeki olasılık kadardık;
o olasılıkla doğmak veya doğmamak üzere yalnızdık.
şimdi de yaşamak ve ölmek hâlâ bir olasılıktır.
hep mengenede kaderde en çok da yaşamak bir olasılıktır.
sevişmek ey yaşamak bir olasılıktır!
yalnızlığı sevişirken eksiltiyor eskitiyor ve eskiyoruz...
seviştiğim gece emzirdiğim gecedir
özümü katarım ona;
geceyi kanatırım gece beni kanatır.
gece insanlığımız
insanlığımız ise yalnızlıktır...
giderek insanlaşıyor uygarlaşıyor ve insansızlaşıyoruz...
'görgü tanıklarının ifadelerine göre'
günlerin dağınık yüzü ter ve keder içinde;
zanlıları her sabah o resmi geçitlerde...
işte hayatlarımız intiharların ve cesaretlerin sustuğu yerde;
hayatlarımız diğer hayatların da cesetleriyle...
hayatlarımızda kimselerin bilmediği yalnızlıklar;
ama kimseler bilse de bilmese de yalnızlık var ey bütün yalnızlıklar!
