Uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez.
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya, Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında Ne çarşaf halden anlar ne yastık.
Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık. Onun unutamadığın hayali, Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine. Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu. Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin. Gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için, Vurursun başını soğuk taş duvarlara. Büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın. Duyarsın, Ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin. Niçin yaratıldığını. Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini. Uzun uzun seyredersin aynalarda güzelliğini. Boşuna geçip giden günlerine yanarsın. Dolar gözlerin, için burkulur.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların. Sevilen gözlerin erişilmezliğini. O hiç beklenmeyen saat geldi mi? Düşer saçların önüne, ama bembeyaz. Uzanır, gökyüzüne ellerin. Ama çaresiz, Ama yorgun, Ama bitkin. Bir zaman geçmiş günlerin hayaline dalarsın. Sonra dizilir birbiri ardına gerçekler, acı.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın hayal kurmayı; Beklemeyi, ümit etmeyi. Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi. Lanet edersin yaşadığına...
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın.
O zaman bir çiçek büyür kabrimde, kendiliğinden.
Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın.
Şimdi Sen De Herkes Gibisin
Şimdi yaralısın bilirim için acıyor
Çeken bilir derler
Sevdin mi tam sevenlerdeniz
Gözümüz kör yüreğimiz kor olur
Herkes bizde kalanı küçük bir sıyrık sanır
Oysa adımız deli kalbimiz divane
Neden dokundun harflerime?.
Kuşatmalarımın misafiri
Beni neden bilmek istemedin?.
Oysa sen evet sen
Yaşamıma dokunandın
Sen benim söyleyemediklerimdin
Deneyip de başaramadığımdın
Karanlıklarda beliren umudumdun
Sılamdın gurbetimdin
Farkında olduğumun farkıydın
Yanlışımın doğrumun ötesiydin
Sen benim seçilmişimdin
Bittiğimde başlangıcımdın
Yok olmuşlarımın geri geleniydin
Sen unuttuğum acılar kadarsın
Sen yaşanmamış mevsimlerimsin
Sen içimden çekip çıkardığımsın
Nazım'ın dediği gibi
"Bence artık sen de herkes gibisin"
SON SİGARAM
Son nefesler sigaramda
Yine seni çekiyorum içime
Bir nefes bir nefes daha
Bitmesin gözüm üzerinde
Sende bitme hep içimde ol nefes nefes
Her soluyuşumda havayı
Senden bir şeyler kalsın içimde
Öyleki alışkanlıktan beter ol
Ben bıraksamda sen bırakma beni
En ücra köşesine düşüncelerimin
Israrla "ben varım unutma" diye kazı
Alıştır beni sensiz olunca
Yaşanmamış olacağı düşüncesine
Çok fazla uğraşmayacaksın göreceksin
Çünkü zaten esir olmuş her zerrem sana
Vücudumdan çıkarıp atamam seni
Hele aklımdan asla
Sen ancak son noktayı koy oraya
"bu kalp sana müptela"
Hayatın Bittiği Yerdeyim..!
Bu,
Yazdığım son satırlar sana...
Artık, ne ismim, ne şiirlerim,
Ne gölgem , çıkmayacak karşına
Hiç bir yerden...
Hiç bir şey,
Beni hatırlatan hiç bir iz kalmayacak
Ne günden, ne geceden...
Bir yaş gibi siliyorum kendimi gözlerinden.. .
Duymayacaksın artık,
Ne ses ne nefes ,
Ne şarkı, ne sitem
Hiç bir şey kalmayacak maziden
Bana ait ne varsa alıp
Yaralı bir güvercin gibi,
Son bir çırpınışla
Uçacağım ellerinden
Ne lodos fırtınalarım olacak artık
Seni rıhtımalara sürüyen,
Ne de, poyrazlarımda
Acı soğuğum kalacak iliklerine dek işleyen ...
Hüzünlü eylüllerimi,
Kasvetli şubatlarımı,
Kararsız mayıslarımı
Ve çorak ağustoslarımı alıp gidiyorum
Bu taşı toprağı,
Havası suyu sen olan şehirden....
Sokak çocuklarının kocaman kara gözlerine bakıp ta,
Uzanan avuçlarına bıraktığın bozuk para misali
Verdiğin sevgiyi dağıt şimdi
Kime istersen
Derin bir nefes gibi içine çekip
Sonra bıraktığın ben ,
Vaz geçtim senden...
Hadi şimdi git, nereye gidersen
Camlarda yol gözleyen telaşlı bir anne gibi
Merak eden,
Ve seni senden çok düşünen ben,
Vaz geçtim senden...
Gidiyorum,
Bu havası, suyu,
Taşı, toprağı sen olan şehirden....
Vazgeçtim senden,
[SIZE=6]Vazgeçtim senden.... [/SIZE]
Kim acıttı yüreğini bunca
Dokunsam öleceksin sanki
Güzel kız!!!
Neden ağlamaklı hep yüzün
Hiç geçmez mi bu gözlerindeki hüzün...
Bırak sarayım yaralarını ellerimle
Kim kırdıysa kanadını gidip bulayım
Yeter ki acıtma içimi içindeki sonbaharınla
Yeter ki gülümse!!!yüreğimi bırakayım avuçlarına...
İçimde tarifsiz bir acım var
Omuzlarımda eski bir sevda yüküm var
Herkez dinlesin benim söyleyecek bir dolu sözüm var...
Sorgulama sadece dinle
Yüzüme bakma anlatamam ki öyle
Hadi kaçır gözlerini gözlerimden en güzeli böyle...
Öldürür bu acı seni durdurur atan yüreğini
Biraz olsun arala yüreğini bana göster içindekileri
Hadi çabuk ol tuttum nefesimi...
Sagol Yalnızlık
Ne ihanet ettin,
Ne de çekip gittin.
Ne arkamdan vurdun,
Ne de çıkar aradın.
Yok senin gibisi.
Sağol yalnızlık.
Dostluğun için,
Birazcık olsun,
Bana değer verdiğin için...
Kuru kalabalık olmasın varsın
Şu yalan dünyayı yalanlar sarsın
Sen kış ortasındaki baharsın
Umudum sen, iyi ki varsın Yalnızlık
Dogrudan yana oldum ömrüm boyunca,
Haklıyı haksızı anlattım durdum.
Ne açlar gördüm hain oldu doyunca,
Sonunda kimsesiz bir dünya kurdum..
'güven olmuyor' diyorsun,
'hiç kimseye güvenilmiyor' diyorsun...
doğrudur Yalnızlık, doğrudur
canımız dahi terk edip gidiyor
ihanet ediyor yaşadığı bedene?! ...
Bardakta eksilen çay,
Tablada yanan sigara gibi
Eriyip heder oldu işte ömrümden bir gün.
Kim haklı, neden haklı?
Derken iki günün tasası
Bugün yaşadığım Yalnızlık, yarın duyacağım hasret.
[b]GİTMEK Mİ ZOR?YOKSA KALMAK MI?GÜLE GÜLE DİYEBİLMEK Mİ?YOKSA HOŞÇAKAL DİYEBİLMEK Mİ?ARDINDA BIRAKTIÄžIN SAHİLE,SEN VURACAKSAN BAHARLAR SENİN RENGİNDE ÇİÇEKLER AÇACAKSA,OLMADIÄžIN HALDE KUMLARA İLÂN-I AŞK YAZILACAKSA,BIRAKMAK MI KOLAY,BIRAKILMAK MI?
SEN GİTTİN YA;YARIM KALDIM…
SÖZLERİM YARIM,OKUDUKLARIM YARIM,GÖRDÜKLERİM,BAKIŞLARIMIZIN YARISI…
ADIMLARIM YARIM,YÜREÄžİMİN ATIŞI YARIM,CÜMLELERİMİN “ÖZNE”Sİ YOK;YARIM….
ORTADAN İKİYE BÖLÜNMÜŞ SEVGİ SÖZCÜKLERİ GİBİ,SULARIN KESİK AKMASI GİBİ,YARIM GİBİ YARIM…
SÖYLEYEBİLDİKLERİMİN,YAZABİLDİKLERİMİN YARISI OLDUÄžU GİBİ…
SEN GİTTİN YA;YAŞADIKLARIMIN YARISINI DA GÖTÜRDÜN…MERHABA DİYEBİLMEK Mİ ZOR?HADİ EYVALLAH DİYEBİLMEK Mİ YOKSA?KOLAY OLAN…
BERABERKEN YAPTIKLARIMIZIN,YARISINI YAPABİLİYORSAM VE ŞEKERİN KALMAMIŞSA ŞEKERİ VE TUZUN DA TUZU…HAYAT TADINI BURUKLAŞTIRMIŞSA,HÜZÜNLÜ BAKIYORSA AYDINLIK,GECE GİBİ…EKSİK DEÄžİL Mİ BİR YANIMIZ?..
KOLAY OLAN…
ARKANA DÖNÜP EL SALLAYABİLMEK Mİ?YOKSA,YÜREÄžİMİN YARISINI GÖTÜRDÜÄžÜNÜ BİLDİÄžİN HALDE,ZORAKİ GÜLÜMSEYEBİLMEK Mİ?
SEN GİTTİN YA;YARIM KALDIM…
GİTMEK Mİ HÜZÜNLÜ?YOKSA KALMAK MI BURUK?İÇİMDE DÖRT NALA KOŞAN AYRILIK,SENDE KALAN PARÇAMI MI ARIYOR?..ELLERİNİ Mİ?..GÖZLERİNİ Mİ?..HER YERİM SENDE KALDI,HER YERİN BENDE…
DAHA NE ARIYOR Kİ BAHANE,YARIM SENDE,YARIN BENDE KALMIŞKEN?...ARDINDAN EL SALLAYABİLMEK Mİ KOLAY?..
YÜREÄžİMİ GÖTÜRDÜÄžÜNÜ BİLDİÄžİN HALDE GİDEBİLMEK Mİ?[/b]
GITMEKMI? KALMAKMI?
gitmekmi zor kalmakmıı bilmiyorum
hayatta herşeyii yendimm kötülüklerii,zor günlerii,ölümlerii,bir kendimii yenemedim.
kendi kararsızlığımıı,
ne yapmalıyımmm
bılmıyorumm
bu kadar zormuu yaşamakk, karar vermekk hayata dairr
özgür olmak istiyorumm artıkk
bir kuş gibii kanat çırpıpp uçmakk başka diyarlaraa
korkuyorumm bu kezz yenilmektenn korkuyorumm
kendii kabugumaa çekiliyorumm salyangoz misalii kafamı çıkarıpp hayat bakmaktann ezilmektenn korkuyorumm
eyy hayatt itiraff ediyorumm işteee
SENDEN KORKUYORUMMM...
yorgunumm...
takvimlerden haberim yok artıkk
bugunn gunlerdenn neydii
hangii aydayız?
bıraktımm artıkk bır rüzgara bedenimii
hadii savurr nereye savuracaksann bitsinn artıkk buu çilee.
nerdee o deliii doluu günlerr..
nerdee oo hesapsızcaa yasanan güzel günlerr,
ama yaaa şimdiii aynalarr düşmann olduu bana
baktığımdaa kendimii göremiyorumm artık.
gördüğümsee kimm bilmiyorumm..
bu yüz kime aitt.
bu bakışlarrr.bu sahtee gülüşlerr..
bu hayattann bıkmışşş bedenn
nedenn bu korkularr..
neden bu yanlızlıkk..
neden bu karasızlıkkk..
çekipp gitmek istiyorumm artıkkk
BİLMEDİÄžİMM HAYATLARAA
ama bilmiyorumm..
GİTMEK Mİ ZOR, KALMAKMI??
Bir gün kapına gelsem
Bir karanlik geliyor yoklugunun ardindan
Ne zaman gunes batsa bu son gecem diyorum
Vazgec yalan dunyanin kohne saltanatindan
Yetisir bunca keder, bunca elem diyorum
Her sey sagir icimde ne siir ne musiki
Dunyadan bezginligim dunyalar kadar eski
Oylesine cozulmus, oyle dagilmisim ki
Be ne bitmez ayrilik bu ne ozlem diyorum
Beni cagirdigini bir defa duyabilsem
Avuclarimda ates, yorgun gozlerimde nem
Asarak denizleri bir gun kapina gelsem
Basimi duvarlara vurup olsem diyorum
idemem
Nezaman
Aşka yelken açsa
Avare gönlüm
Rüzgarı kesilir hayallerimin,
Gidemem.
Nezaman
Umuda el sallasa
Tutsak düşüncelerim
Korkuları büyür cesaretimin,
Gidemem.
Nezaman
Yılların hesabını yapsa
Siyah beyaz resimlerim,
Bağı çözülür dizlerimin ,
Gidemem.
