Kim olsa giderdi…
Hayır … Gitmedim …
Bura da olduğumu mu sanıyorsun
Buraları terkedeli çok oldu Defalarca gittimÇok yolculuklar geçirdim
Vuslatlarım – canalıcı hasretlerim- boğulası intaharlarım oldu
Ben çoğu kez bir babanın oğluna yalvarışlarına ağladım; hasretten
Hayat dolusu hatalar;sonunda bütün doğrularından vazgeçmiş yanlış hayatlara ağladım
Özleyenlere ağladım
Özlem neydi?
Bir çatışmanın ortasında ölümün gözlerine düştü yerde annenin yüzünü hatırlamaktı
Yalnızlığın sesini duyan insanları dinledim;duydum
İntihar sahnelerinde düştü bedenim
Hayır… Gitmedim …
Hep burada olduğumu mu sanıyorsun
Çok defa gittim taa uzakların ardında bir uzaklık daha vardı
Gitmekle biter mi sandın
Hayır … Gitmedim…Hangi hançer yarasıydı yüreğimdeki …
Bulunduğum yer en emliyetli yerdi
Gitmedim…
Sensiz yaşamaya alışmış mıydım ???
Bu ses bir yerlerlerden tanıdık- pardon
Ama çıkaramadım …
aLınTı
