Yenidoğan genellikle günde 16-18 kadar saat uyur. Bazı bebekler sık aralıklarla uyanırken bazıları 4-5 saat kadar aralıksız uyuyabilirler.
İlk 6 hafta:İlk haftalardan itibaren bebeğinize geceyle gündüz farkını öğretmeye başlamanızda fayda var. Bunun en kolay yolu, gündüz saatlerinde uyuyorken çocuğunuzu gündelik gürültülerden uzak tutmamak, sessiz olmak için özel bir çaba sarf etmemek ve uyuduğu ortamı karanlık hale getirmemek; gece saatlerinde uyuyorken ise tam tersine mümkün olduğunca aydınlık olmayan ve sessiz bir ortam sağlamaktır.
6-8. haftalar:Bu haftalarda bebek günde 14-15 kadar saat uyur. Geceyle gündüz farkları gözlenmeye başlanır. Beslenme aralıklarının uzamasıyla gece uykusu da uzamaya başlar. İkinci ay bebeğin günlük aile düzenine alışmaya başlaması açısından önemlidir. Artık, geceleri yatmadan önce bebeğinizi uyandırıp son bir kez besleyebilir, sabahları uyandırarak güne sizin uygun gördüğünüz zamanda başlamasını sağlayabilirsiniz. Bebeğinizin huzursuzluk ve ağlama dönemleri de (eğer kolik değilse) artık genellikle günün sonuna denk düşer ve huzursuzluğu kaka yapmayla sona erer. Bebeğiniz emip uyumaya kendini hazırlamıştır.
16. haftadan sonra:Bu dönemde bebeğin gece 7-8 saat kesintisiz uyuması beklenir. Bebek için “kesintisiz uyku”nun anlamı, derin uykudan hafif uykuya geçiş aşamalarını uyanmadan atlatmaktır. Gün içinde toplam 14 saat uyumalıdır. Hafif uykuya geçen bebek ağlar, sesler çıkarır, yatakta döner, ama unutmamak gerekir ki tüm bunlar olurken hâlâ uyumaktadır ve uyku içi bu geçiş aşamalarında kendi kendini sakinleştirerek/rahatlatarak derin uykuya geçmeyi öğrenmelidir.
20. haftadan sonra:Bu dönemden itibaren bebeğin kesintisiz gece uykusunun yanında öğleden önce ve sonra birer kez olmak üzere en az iki gündüz uykusu uyuması beklenir. Uyumasa bile bu saatleri yatakta kendi başına geçirmesinde yarar vardır. Toplam 13-14 saat uyuması beklenir.
24-48. haftalar: Gündüz toplam 3-4 saat uyuyan bebeğin gece aralıksız 11 saat uyuması beklenir. Ama çoğu ebeveyn bu kadar şanslı değildir. Çünkü bu aylarda bebeklerin, gündüz edindikleri dönme, tırmanma, emekleme gibi yetenekleri gece yatakta devam ettirmek istedikleri ve uykuya dalamadıkları görülür. Bebeğin özellikle 24-48. haftaları arasında birden yabancılara hatta sıklıkla gördüğü bakıcı veya teyze, dayı gibi tanıdık olan yüzlere karşı tepkili olmaya başlaması mümkündür. Bebeğiniz tanıdık olmayan mekanlarda kendisini huzursuz hissedecek ve özellikle annesine daha sıkı sarılacaktır. Bu duygusal tepki “ayrılık kaygısı” olarak adlandırılır. Bebeğinizin duygusal ve ruhsal gelişiminde önemli olan bu dönemde aslında bebek çevresindeki kişilerden farklı bir birey olduğunu anlamaya başlar ve anne babadan ayrılma kaygısı yaşar. Çeşitli uyku problemlerinin yaşanması son derece normaldir. Özellikle uyandığında kendini karanlık bir ortamda bulursa, anne babasını kaybettiğini düşünüp üzüntüyle ağlayabilir. Anne babaların bu kritik döneme dikkat etmeleri ve bebeğin ihtiyaç duyacağı her an yanında olmak için ayrı özen göstermeleri gerekir.

Bir yanları buz
Bir yanları bal
Bir yanları tuz
Gün boyunca şen şakrak
Geceleri huzursuz.
Bu kızlar hep böyle midir abla?

Bu kızlar hep böyle midir abla?
Aynalar karşısında usta
Sokaklarda acemi.
Evlerinde masum bir çiçek
Okullarında en deli en neşeli.
Pastahanelerde ürkek aceleci.
Bu kızlar hep böyle midir abla?

Bu kızlar hep böyle midir abla?
Duvarlarında onca poster yakışıklı artist
Düşlerinde
Ya doktor ya mühendis.
Ben babadan "berber çırağı"
Tek sermayesimakası tarağı
Daha belli değil
Bir baltaya sap olacağı
Beni de bir seven çıkarmı be abla?

Bu kızlar hep böyle midir abla?
Saçlarında gül kokusu
Yüreklerinde hep "eve geç kaldım" korkusu
Uzaklardan bir baksam
Can buluyor içim dışım
Yanlarına bir varsam
Bir hiddet bir hışım
Çözemedim doğrusu
Bu kızlar hep böyle midir abla?

Bu kızlar hep böyle midir abla?
Bir yanları kapris
Bir yanları naz.
Ne yapsam ne etsem
Az buluyorlar az.
Geçen gün birine usulca yaklaştım.
Açıldım sevdamı anlattım.
Öyle bir güldü ki bana
Utancımdan ağladım.
Meğer başka biriyle çıkarmış.
Hem de o'nun
Parası arabası daha neleri varmış
Benim gibi biriyle işi olmazmış.
Dersine iyi çalış dedi bana giderken
Ardından öylece baka kaldım.
Anladım ki ben
Bu aşk dersinde
Daha ilk günden sınıfta kaldım
Daha ilk günde abla.. !

Senin de sevdiğin zengin mi be abla..

Alıntıdır...''Emrah Yigit''

MİLLİ Eğitim Bakanlığı, 4+4+4 sisteminin ardından lise sistemini sil baştan
değiştiren yeni yönetmelik hazırladı. Orta Öğretim Kurumları Yönetmelik
taslağına göre lise sistemi yeni baştan ele alınıyor. Yönetmelik taslağı tüm
liseleri kapsarken imam hatip liseleri, meslek liseleri, fen liseleri, anadolu
öğretmen liseleri gibi farklı diğer tüm liselerin yönetmelikleri kaldırılıyor.
Böylece tüm lise türlerinin yönetmeliği tek elde toplanmış oluyor. Liseye devam
ederken evliliğe de vize geliyor. Yeni yönetmelik taslağıyla liselere
getirilmesi planlanan yeni sistem şöyle:

hiç dönmüyor gidenler
oysa ki ben...

yaşamın kıyısında sahile vuran minik bir dalgaydım
göz yaşlarım hırçınlığımdı sensizliğim kederimdi
ne senim vardı öylesine çok
ne de sensizliğim vardı alabildiğince az

ve... hep bir tarafım bir eksik bir yarımdı
senden kalan bir ayrılık bestesiydi
hıçkırıklarıma karışan

ve bir akşam vaktinde düştün avuçlarımdan

bir damla su misali gibiydin
tutamadım...

sensizliğimin gölgesinde büyüdüm işte
her köşe başı ayrı keder sakladı senden öteye
ve suskunluğum aslında bir çığlıktı
sen duymasan da ben haykırdım olabildiğince

ve sen... gittin işte
her gelişin sazlı sölü karnavaldı yüreğimde
ama ya sebebsiz gidişin
sessiz bir sukunetin gölgesinde kaldı nedensizce

biliyorum ki ...
sevda burçlarına sevgi pankartlarımı açmayacağım artık
her kapı çalışında sevinmeyeceğim çocuk gülüşüyle
ve her bir yanım senden eksik yaşayacağım
yanlız sileceğim adını tümcelerimden

her gidişe ayrı bir dönüş derler aslında
ama bilmezler ki hiç dönmezmiş gidenler......

''Gönderilmemiş aşk mektupları''

Yediğiniz Meyve Çekirdeklerini Etrafa Atın





Yeryüzünün aldığı yağmur oranı 10 yıllık aralıklarda artar. Bu sene (2010) dünyanın periyodik olarak en çok yağmur alan yıllarından biri olacak, bu nedenle yediğiniz kayısı, şeftali, kiraz, vişne, karpuz, kavun, erik vb. meyvelerin çekirdeklerini lütfen çöpe atmayın, hele çöp poşetlerine ASLA hapsetmeyin. Mümkünse herhangi bir yerde toprağın 10 cm altına gömün. Üzerine de bir bardak su dökün.

Gömme imkanınız yoksa bi poşette bu çekirdekleri biriktirip yanınıza alın ( yada arabanıza koyun) arsa, tarla, toprak yol kenarı, yamaç gibi toprağı gördüğünüz alanlara bu çekirdeklerinizi savurun, korkmayın bu çevre kirliliği değildir aksine çevre için yeni hayattır. Doğa hemen o yeni çekirdekleri kucaklar ve besler…

Yapacağınız en kötü hareket çekirdekleri poşetlere hapsetmektir ! Bunu yapmayın ve yaptırmayın.

Yapılan çalışmalarda doğaya başıboş atılan yada dikilen bu çekirdeklerin en az yarısının yeşerip ağaç veya bitki olduğu kanıtlanmış.
En büyük israflardan birisi meyve çekirdeklerinin çöpe atılması, ülkemiz adına küçümsenemeyecek büyük bir servet…
Daha yeşil bir ülke için, daha temiz hava için, toprak kaymasını önlemek ve yeni nesillerimize yeşil bir dünya bırakmak için hep birlikte elimizden geldiğince meyve çekirdeği gömelim, savuralım, fırlatalım…

Bu uygulama TEMA tarafından başlatıldı ve bilinçli toplum olarak bizlerin desteklerini bekliyor, Doğaya yardım etmek, gelecekte etrafımızı saracak beton ve gökdelenlerden alamayacağımız oksijeni karşılamak için bile bu çekirdeklerden çıkacak ağaçlara ihtiyacımız olacaktır.

Poşete koymadığınız her çekirdek için şimdiden teşekkürler,