Düştüm yine çaresiz gurbetin yollarına
Ne o resmini isterim ne selam gönder bana
Alıştım yokluğuna hasret nedir bilirim
Eğer yolum düşerse sanma sana gelirim

Geçti artık sevgilim bir daha dönmem geri
Güldürmedin gözlerini gördüğüm günden beri
Alıştım sensizliğe hasret nedir bilirim
Eğer yolum düşerse sanma sana gelirim
..

Merhaba bunu okuyan.
Sana bu mektubu, metrobüsten yazıyorum.
Metrobüsle yolculuk yapmayı ne kadar sevdiğimden haberin yok tabii, seninle bu konuda konuşmadık henüz. Yanımda yaşlı bir amca oturuyor. Yaşlıları pek sevmediğimi tahmin edebilirsin ama; insanı tedirgin ediyorlar.
Son zamanlarda seni çok özlüyorum.
Herkesin bir var oluş amacı vardır derler, bazıları, diğer yarısını bulmak için gelir dünyaya; ben de onlardan biriyim.




Neredesin bilmiyorum. Kiminlesin, bilmiyorum. Şu an bir başkasının güzel yüzünü avuçlamış, onu ne kadar çok sevdiğini söylüyor olabilirsin, benim de söylediğim olmuştu, benim de sevdiğim olmuştu evet, birini her şeyden çok, birini ondan biraz daha az belki; biri bırakıp gitmişti, diğeri zaten sevmemişti, şimdi ise; gözlerimi kapattığımda sadece seni düşlüyorum.
Bu ara gerçekten çok çalışıyorum. Henüz istediğim hiçbir şey için paraya ihtiyacım olmadığından, elime geçeni anneme veriyorum. Henüz isteyecek bir şeyim olmadığından, parayla ne yapacağımı bilemiyorum. Muhtemelen sen de bilemezdin, sen de benim gibisin çünkü; sahip olmak istediğin tek şey benim ve şefkat enerjisiyle işliyorum.
Bu ara, dudaklarına çok ihtiyaç duyuyorum.
Eve dönüş yolunda hep seni hayal ediyorum. Beni bulana kadar başına bir şey gelir diye çok korkuyorum. Gerçi, arka cebine kemerden zincirle bağladığın cüzdanının içinde, hiç kullanmadığın bir muştan olduğunu biliyorum; ama günün birinde onu kullanman gerekirse, yanında ben de olayım istiyorum.
Sana elimin ne kadar ağır olduğundan hiç bahsetmedim, muhtemelen, ilk kavgamızda suratına geçireceğim yumrukla fark edeceksin bunu. Sen uykuya dalana kadar uyuyamayacağımı da bilmiyorsun elbette, ama ben, alt dudağının kenarından sakalının başladığı yere doğru bir boşluk olduğunu biliyorum, seni en çok orandan öpmeyi seviyorum.
Çok geç kalma emi bunu okuyan, ben bir süredir ikimiz için hazırlık yapıyorum.
Geçenlerde takside not defterimi unuttum, sen olsan hatırlatırdın, sen olsan, karşıdan karşıya geçerken önce sağa, sonra sola, sonra tekrar sağa bakmak yerine; profilden ne kadar da hayatımın anlamı olduğuna bakar, kaldırıma çıkalım da enseni öpebileyim diye fırsat kolluyor olurdum, sen olsan, şu an metrobüste hiç tanımadığım bir yaşlının omzuna yaslamazdım başımı, sen olsan, muhtemelen ineceği durağı kaçırmış bu bin yaşındaki bebeği evine kadar birlikte bırakırdık. (Şimdi tek başıma yapmam gerekecek.)
Tüm çabalarıma rağmen, hayatımda ‘öylesine’ yer almakta ısrar edenleri siktir etmekte bir sakınca görmüyorum. Sen de böyle olmasını tercih ederdin, biliyorum.
Şu an şoför koltuğunun camından yansıyan gözlerimi görüyorum, göz bebeklerim, ilkokulda çizdiğimiz hani o iki dalga üstünde yüzen yelkenlileri andırıyor, batmalarından korkuyorum.
Yaşlılara ne kadar güvendiğimi de bilmiyorsun henüz. Eğer yanında bir yaşlı oturuyorsa, gönül rahatlığıyla ağlayabilirsin çünkü onların iç ceplerinde mutlaka yaşlı kokan, ütülü, kenarları hafif sararmış, inanmana, devam edebilmene yarayacak bez mendilleri oluyor.
Bunları sana anlatıyorum, çünkü ben sensiz yapamıyorum.
Şarkılar biriktiriyorum, öpüşmeler, sabah kahvaltıları, ezan okununca durmaları, hikayeler saklıyorum, hastalandığında anlatabilirim diye düşünüyorum. Saçlarını nasıl kesmemi isteyeceğini, enginarı sana nasıl yedirebileceğimi, atletini pantolonunun içine sokman gerektiğini nasıl öğreteceğimi bilmiyorum. Mesela karşında oturduğumda, göbeğim Sabancı’nın katlarıyla yarışmış falan hiç umursamıyorum. Çünkü sen benim süper kahramanımsın ve karnıma baktığında, içinde henüz çalışmalarına başlamadığımız üçüncümüzü göreceğini biliyorum.
Şu an, arkamda oturan bir başkasının üçüncüsüne dil çıkarıp gülüşüyorum.
Beni çok geç bulma olur mu bunu okuyan?
Seni seviyorum.


EbruVatansever

insan gerçekten kimseye aşık olmadığı zaman yaşayabilir mi. ben şuan kimseye aşık değilim gibi hissediyorum ama böyle bişey mümkün mü yani hayatımın her döneminde illaki birinden hoşlanmışımdır ama artık kimse yok .boşlukta gibi de hissetmiyorum.şuan ne dediğimi de pek bilmiyorum yani uzun lafın kısası gerçekten birini sevmiyor olmam mümkün mü.. sevmeli miyim sevmemeli miyim bişiler söyleyin işte akıl verin bana

Ben aşkı dolu dolu senle yaşamak istedim. Oysa sen aşkın özünü bilemedin. Şimdi söyle yapabilir misin? Benimle sonsuzluğa yolculuğa çıkabilir misin? Beni yüreğinin en derinlerinde saklayabilir misin? Aşkı bana anlatır mısın? Yoksa bendeki aşkı gördükten sonra arkana bakmadan kaçar gider misin? Peki deneyebilir misin sevmeyi en baştan?

Gücün var mı sevgilim,
... Derin sularda inci tanesi aramaya?
Cesaretin kaldıysa,
Hala benle aşktan konuşmaya...

Bunların hepsi doğru mu? Kader dedikleri şey bu mu? Yoksa bunlar hayatın bize birer oyunu mu? Çok durgunsun sevgilim. Hayat seni de mi yordu? Bu kocaman oyunda ki rolün sana büyük geldi belki de. Bulamadın yerini sende. Aşksa her yerde karşımıza çıkan bir hayalden ibaretti sadece. Aklında ki sorular gözlerinden okunuyor. Yorgunluğun yüzüne vuruyor. Duygularını toparlayamamış gibi bir halin var, yorgun, umutsuz, kalmış gibisin.

Söyle canım sevgilim
Hayat bize oyun oynuyor olabilir mi?
Yorgun gibi bir halin var
Duyguların karışık olabilir mi?

Yolcuyuz hepimiz bu dünyada, bırak son günü belki de son saniyelerimizi yaşıyoruz şu anda. Sevemiyorsan zorlama sevgili. Ben bu hayatı dolup taşarak yaşamalıyım zaten. Beceremiyorsan uğraşma. Yüreğime sığmayan bu sevgime engel olma. Ben bütün engelleri bırakıp devam etmek istiyorum yoluma. Yeniden sevmek, yeniden yaşamak… Her günümü son günüm saymak.

Sanki bugün son günmüş gibi,
Dolu dolu yaşamak istiyorum ben,
Her ne çıkarsa yoluma,
Selam verip yürümek istiyorum ben,

Yaşadıklarımızı noktalamamız gereken anlar vardır hayatımızda. Hani derler ya ‘ sünger çektim geçmişe' Bazen sünger çekip her şeye devam etmek lazım hayata… Bundan sonra yaşayamam değil, her şeye yeniden başlarım demek lazım. Olanları unutmak bazen, hiç yaşanmamış farz etmek. Olmuyorsa yeniden sevmek gerekir bazen. Yıpratmadan vazgeçmek, yeni denizlere yelken açmak… Yeniden doğmak gerek bazen, hayata yeniden bakmak. Her şeyi silip baştan başlamak… Sil baştan sevmek gerek bazen…


Sil baştan başlamak gerek bazen,
Hayatı sıfırlamak,
Sil baştan sevmek gerek bazen,
Her şeyi unutmak…

''Gönderilmemiş aşk mektupları''

Sen miydin gelen,
Gecenin en sensizliğinde
Salkım salkım gözyaşları vardı kapımın önünde
Ayak izlerin hala sıcaktı
Ve basamaklarda bir sızı vardı
Adını koyamadığım içimi yakan bir sızı
Anlatamadım kimseye sen miydin gelen?
Nerden bileyim hayalin hala gözlerimin önünde
Bir boşluktayız sen ve ben
Doğruyu söyle sen miydin gelen?
Kızma bana
Bu sadece sensiz kalmamdan, divaneliğimden
İnan kaybettim bütün şuurumu
Yoksa bilmiyor muyum sanıyorsun?
Sonuna kadar haklı olduğunu.
Sen miydin gelen?
Bir ince sızı gibi yüreğimden geçen sen miydin?
Yorgun akşamlarda bir türkü mırıldanan
Yıldızları tek tek toplayan
Sabahlara kadar ağlatan sen miydin?
En olmaz yerde aklıma gelen
Bir beni benden alıp götüren
Bir gölge misali beni seyreden
Ne olur söyle sen miydin gelen?
Fırtınalar koparan, bulutları ağlatan
Gülleri dalından koparan
Ve okyanusları coşturan sen miydin?
Her kapı sesin de beni deli eden
Ne olur görün gözlerime sen miydin gelen?
Bir nazlı gül gibi güzel kokan
Bu hançeri yüreğime saplayan sen miydin?
Ne bir ışığı olan ev var ne paçası tüten
Gönlümün ocağı sen miydin gelen?
Mavi gökyüzünde süzülen
Kuşlara yoldaşlık edip sen miydin gelen?
Toprağı sıktıkça yüreğimi okşayan
Gözyaşı döktükçe içimi dağlayan sen miydin?
Başucumda bekleyen
Mezarıma sen miydin gelen?....

''Gönderilmemiş aşk mektupları''

ben sevenleri bulutlara astım yüreğinden
yağmura çok yakın olsun diye
her yağmur yağışında
iyice ıslansın
çok sevmenin bedelini
peşin ödesin diye

ben yüreğimden astım kendimi bulutlara
yağmurla ayrı kalmasın diye
bulutlar ağlasın diye
ağlayınca bulutlar
çok yağmur yağsın
her yağmur yağışında
aşkla yanan yüreğim
birazcık ferahlasın diye

bundan sonra asılı bedenım bulutlarda
bulutlar benim mezarım olsun
ruhum hep yağmura yakın
yüreğime yağmur dolsun

ben şimdi
bulutlara astım tüm sevenleri
hepsi yağmura yakın olsun diye
sevgi cennetinin yanında
hepside rahat uyusun diye
bu öykü bu sevgi hiç unutulmasın
sevipte ayrılanlar kavuşamayanlar
belki kavuşur diye diye

ben tüm sevenleri hayalimde
bulutlara astım...

''Gönderilmemiş aşk mektupları''.

Adrese teslimdir ay gecenin karalıgında parlayan bir güneş gibi semaya döker içini...Kalemidir mehtabın dindiremez aglayan gözlerimi gölgem düşer karanlık duvarlarıma...Yannızlıgı anlatır şarkılar agırdır bütün vuslatın makamları yargısız infazımdır her gecem...Bitmek bilmeyem sancılarım var kıvrandırır her anım aklıma geldikçe isyanım var...Bana ait olanı degil olmayanı istedim yasaklar ülkesinde yaşadım koskoca bir ömrü...Yandı yüregim bir bahar ki yapraklarını döktü savurdu hazana uydu her günün kızıllıgında...Var olan neydi aynalarda ki ben mi yoksa bundan sonra susmayı tercih eden ben mi ?..

Tarifsiz bir sevdada kimliksiz bir sessizliktin
Haykırışlarla çağlarken yüreğim durgun limanımdın
Sen benim adını koyamadığımdın
Senin adın kavuşmak olsun

Fırtınalarda yolunu kaybeden gemi misali
Rotasız ve pusulasız kalmışken yüreğim
Ve hoyratça savrulurken bir limandan bir limana
Teslim olmuşken kaderine
Sen benim adını koyamadığımdın
Senin adın kavuşmak olsun..

Bakmaya kıyamazken gözlerine
Tutmaya cesaret edemezken ellerini.
Ve bütün cümlelerin sustuğu o yerde
Sessiz bir haykırıştı yüreğim
Eşsiz bir mutluluktu yaşadığım
Sen benim adını koyamadığımdın
Senin adın kavuşmak olsun.

Son bahar yaprakları dökülürken içimden
Hazanı yasarken bahar kokulu sabahlar da
Yüreğim üşürdü gözlerimden sel olup akan yağmurda
Sırılsıklam ıslanırken ruhum
Solmuştu bahçemde ki tüm güller
Sen o bahçemdeki açan tek güldün
Sen adını koyamadığımdın
Senin adın kavuşmak olsun.
Dağ çiçeğim yaban gülüm asi sevdam.
Saçının bir teline bir ömür adadığım
Gözündeki bir damla yaşına şehirleri yaktığım
İsyanım feryadım kavuşulmazım
Sen vazgeçemeyeceğim yasaklım
Sen adını koyamadığım
Senin adın kavuşmak olsun.

Sen benim yanı başımdaki uzağım
Sen benim uzağımdaki en yakınım
Dokunmam yasak sevmem yasak
Sensiz bu hayatta yaşamak tuzak
Sen adını koyamadığım
Senin adın kavuşmak olsun.

Sisli bir gecede ses olup da gel
Bir sonbahar gününde yağmur olup da gel
Soğuk bir kış gününde rüzgar olup da gel
Ilık bir yaz gecesinde düş olup da gel
sen bana yasaklarından sıyrılıp da gel
Sen adını koyamadığım
Senin adın kavuşmak olsun.

Bir gün gelirde tutarsam ellerini
Bakarsam gözlerine sevgi dolu
Doğarsa sende yeniden bu beden
Ve o gün verirsem şayet son nefesimi
Ölmeden haykırmak isterim son bir kez
Sen adını koyamadığım
sen yaban gülüm sen dağ çiçeğim
sen ruhu revanım sen yaşama sevincim
yasaklım adı bende saklım
senin adın kavuşmak olsun
senin adın
senin adın seviyorum olsun
seviyorum olsun ..

''Gönderilmemiş aşk mektupları''

[video=youtube]
http://www.youtube.com/watch?v=oAX4scJotqg [/video]


Son 30 yıldır hareketsizlik ve dengesiz beslenme, yorgunluğun görülme sıklığını artıran en önemli iki sebep… Önemsenmeyen yorgunluk belirtileri eş-dost-arkadaş tavsiyesi sonrasında alınan ilaç veya takviyelerle giderilmeye çalışılır. Oysa bu bir hatadır…
Aile Hekimi Dr. Murat Berksoy, “ Yorgunluk tanısının uzman tarafından konulması gerekir. Çünkü ilk evrede vücudun enerjiye yani daha çok aminoaside ihtiyacı olabilir. Vitamine değil. Çevre tavsiyesiyle alınan yanlış ilaç veya takviyeler rahatsızlığın zaman içinde kronik hastalığa dönüşmesine sebep olabilir” dedi.
Günümüzde ‘yorgunluk’ artık hastalık olarak kabul ediliyor. Yapılan araştırma sonuçlarına göre; zaman içinde sinsice ilerleyip kronikleşen yorgunluk kişinin aile, okul, iş ve sosyal yaşamını olumsuz etkilediği için boşanma, işte-derste başarısızlık hatta trafikte ölümle sonuçlanan kazalara sebep oluyor. Oysa zamanında önlem alınıp, tedavi edilebilse tüm bunları engellemek mümkün. Son 30 yıldır hareketsizlik ve dengesiz beslenmenin yorgunluğun görülme sıklığını artıran en önemli iki sebep olduğunu vurgulayan Aile Hekimi Dr. Murat Berksoy, şunları söyledi:“Yorgunluğa yönelik çözüm öneren vitamin-mineral ağırlıklı takviyeler vardır. Bu tip takviyeler enerjiden ziyade genel vücut sağlığına hizmet etmektedir. Kendini yorgun hisseden kişinin enerjiye yani daha çok aminoaside ihtiyacı vardır. Vitamine değil. Günlük enerji miktarını yükseltmek üzere doğrudan enerji metabolizması üzerine çalışan ve enerjinin en alt birimi olan ATP miktarını artırmaya yönelik takviyelerin kullanılması önerilebilir. Eş-dost-arkadaş tavsiyesiyle alınan takviyeler rahatsızlığın zaman içinde kronik hastalığa dönüşmesine sebep olabilir. Bu konuda mutlaka uzman doktorun yönlendirmesine ihtiyaç duyulmalıdır.”
Yorgunluk iş gücünü nasıl etkiler?
Yorgunluk sendromunun vücutta yaptığı değişikliklerle çalışan kişilerde gün boyunca isteksizlik, konsantrasyon eksikliği, uykuya meyil, çabuk yorulma gibi fiziksel sorunlar oluşturduğunu ifade eden Dr. Murat Berksoy, “ Bu durum iş verimliliğini olumsuz yönde etkilemekle beraber iletişim becerilerini de azaltır. İşe geç kalan, işte bitkin olan, verimliliği azalan çalışanlar etrafındaki diğer çalışanların işgücünü de olumsuz etkiler adeta virüs gibi belirtiler işyerinde yaygınlaşabilir. Yorgunluk yaşam kalitesinde düşüşe sebep olmakla beraber iletişimde oluşturduğu güçlükler sonucu kişiler arasına çatışmalar ayrılıklara dostlukların, ortaklıkların bozulmasına birlikte çalışma ahenginin olumsuz yönde değişmesine sebep olmaktadır.” dedi.
* Yorgunluğun çözümünde aminoasitlerin rolü var mıdır?
Açıklamalarında yorgunluğun çözümünde aminoasitlerin rolüne de değinen Dr. Murat Berksoy; “Uzman bir doktor tarafından yapılan fiziksel muayene ve laboratuar testleri ile saptanmış sorunların tedavisi sırasında uygun dozda uygun süre vitamin, mineral, aminoasit gibi desteklerin yararı olmakla birlikte gelecekte yaşanacak sorunların önlenebilmesi için yaşam biçimi değişikliklerine ihtiyaç vardır. Bu desteklerden yararlanırken uzman doktorların düzenli kontrollerinin sağlanması ile kalıcı çözümlere ulaşılabilir. Ayrıca L-Karnitin başta olmak üzere, L-Arjinin, L-Glutamin, L-Treonin, L-Serin ve Vitamin B12 gibi bileşenlerin sinerjik aktivitesi; hücresel enerji üretimini artırmaya ve nöronal membranların bütünlüğünü sağlamaya katkıda bulunur. Dolayısıyla bu bileşenler, fiziksel ve zihinsel yorgunluk durumlarında geçici olarak azalan enerjinin yerine konmasına yardımcı olur ve böylece sabah başlayan gün boyu süren yorgunlukların önüne geçmek mümkündür.” dedi.
*Antibiyotik ve antidepresan ilaç kullanımı yorgunluğa sebep mi?
Uykusuzluk, stresli çalışma ortamı, zorlu iş ilişkileri, sık geçirilen enfeksiyon, yoğun kullanılan antibiyotik ve antidepresan gibi ilaçların kişide kronik yorgunluk belirtilerini harekete geçirebileceğini belirten Berksoy sözlerine şöyle devam etti: “Sık kullanılan antibiyotikler bağışıklık sisteminin en önemli kısımlarından florayı bozar, antidepresanlar ve diğer ilaçlar da böbreküstü bezlerindeki hormon salınımını etkiler. Bunlar da yorgunluğa sebep olabilir.”