Uzun uzun yazmak diyorum,
Sebepli sebepsiz,mantıklı saçma...
Sorgulamaksızın hiç kimseyi,sorgulamaksızın hiçbirşeyi.
Sade ve sadece hissetmek,hissettiğimi kaleme dökmek...
Sensiz geçirdiğim bu akşamdan sana sesleniyorum
Seni çok özledim...
Seni görmediğim,sesini duymadığım anlar bu dünya çekilmez geliyor bana.
Yüreğim sıkışıyor,kalbim acıyor...
Gözyaşlarım aktığında silenim olmuyor
Yada omzuna yaslanıp ağlayabileceğim biri..
YOK...

Hep yokluğunu yaşıyorum,hep sensizliği yaşıyorum.
Seni çok özledim..
Sensiz geçen her dakika,
Daha doğrusu sensiz geçirmeye çalıştığım her dakika hayatımda bir boşlukmuş gibi geliyor bana.
Sanki,
Sanki hayatım bir kitapta o sayfalar eksikmiş gibi..
Sanki tüm bu yaşadıklarım bir hikayeymişte,hikayenin bir bölümü eksikmiş gib.
Hasret diyorlar bunun adına.
Bense ölüm diyorum..
Çünkü sensiz kalmak ölüme,
Ölümse sensizliğe eşdeğer benim nazarımda...

Anlatmaya çalışıyorum sana beni.
Sensizken neler yaptığımı,neler yaşadığımı..
Ama olmuyor..
Sanki kalemim ne yazacağını biliyormuş gibi kendiliğinden akıyor.
Aklımın sesini hiç dinlemiyor,yüreğimin söylediklerininse bir harfini bile kaçırmıyor...

Seni, evet seni çok seviyorum be gülüm..
Şimdi yanında olmayı,gözlerinin içine bakıp,ellerini tutup
Seni ne kadar çok sevdiğimi yüreğine haykırmak isterdim..
Sonra ürkek bir kedi gibi göğsüne yaslanıp bir daha hiç ayrılmamacasına sıkı sıkı sarılmak sana..
Kulağına şarkılar fısıldamak isterdim.
Sonra yanında olduğum halde seni ne kadar çok özlediğimi anlatır
Ve şimdiki çaresizliğimi,sensizliğimi
Sensizliğimde neler çektiğimi sana iyice hissettirirdim ki
Benden asla vazgeçeme diye..
He sabah huzurla kalkıyorum yatağımdan.
Çünkü hala orada senin olduğun duygusu var içimde.
Sanki oraya gidince karşıma sen çıkacakmışsın gibi..
Ama yoksun...

O an içimden bir şey kopuyor sanki..
Hıncını kayalardan alırcasına kayalara çarpan deniz gibi bende kendime kızıyorum
Nedenini sorma bir tanem...
Çünkü inan bende bilmiyorum...
Kendime çiçekler alıyorum,
Tek başıma sahile iniyorum ve herşeyi tek başıma yapıyorum.
Bu öyle zorki...

Sonra seni düşünüyorum İstanbul a karşı
Senin için koskoca İstanbul u karşıma alıyorum
Çünkü, çünkü ben seni İstanbul dan daha büyük bir aşkla seviyorum...

İstanbul da şimdi akşam,hatta gece bile diyebilirim.
Bu saatlerde daha bir hüzün,daha bir sensizlik sarıyor yüreğimi
İçim titriyor..
Şimdi diyorum "O" olmalıydı,
Şimdi "BİZ" olmalıydık...
Korkuyorum gülüm.
Seni bu kadar çok severken,
Sana böyle delicesine aşıkken sensiz kalmaktan korkuyorum.
"Ya!" diyorum dönünce benden vazgeçersen,
Ya döndüğünde senden vazgeçersem...
Ya biterse içimizde birşeyler...
"Bitmez" de bana
"Ne ben senden vazgeçerim,ne de sen benden vazgeçersin" de..
"Beni senden ancak ölüm ayırır" de.
Eğer bu yazdıklarımın içinde seni kıran,inciten yada üzen bir şey olduysa
Ve eğerki saçmaladıysam sakın bana kızma,kırılma...
Unutmaki bunların hepsi sana olan sevgimden,hepsi heyecanımdan ve hepsi sana olan sonsuz sevdamdandır Gülüm.

.''Gönderilmemiş aşk mektupları''.

Daniel Craig'in başrolde olduğu '007 James Bond: Skyfall'un çekimleri
tüm hızıyla Eminönü'nde sürüyor. Bond ekibi; önceki gün, bir çatışma
sahnesini izlemek için Amerika'dan gelen basın mensuplarını set alanına
aldı.

Craig, çekimin ardından bir röportaj da vererek, filmin perde arkasını
anlattı. Craig, "Burada büyük bir prodüksiyon var; film önemli bir
çalışmanın ürünü. İşimize büyük bir konsantrasyonla devam ediyoruz"
dedi. Ünlü oyuncu "Skyfall en iyi Bond filmi mi olacak?" sorusuna da
şöyle yanıt verdi: "Bond fanatikleri için yapabileceklerimizin en
iyisini yaptık. 50'nci yılımızı kutladık. Bu üzerimizde biraz baskı
yarattı." Bu arada Craig, röportaj sırasında ezan okunmaya başlayınca,
röportaja ara verdi. Ezanın bitmesini bekleyen Craig'in bu davranışı,
Türk figüranların ilgisini çekti.

Haberin orjinali : sinema.mynet.com/detay/haber/ezani-duydu-ara-verdi/36598

Müslümanız ama biz bile bu saygıyı gösteremiyoruz Ezan'a. İbret alınmalı ...

O karanlık geceleri yaratan sensin..Hani ıssızlığından ölü bedenlerin ürperdiği...Hani yanlızlıktan sıkılmış kaldırım taşları...Korkudan yanmayan sokak lambası...Vede ben vardım bu meçhul sokakta...Çaresizliklerim hep aynı yerde...Umutlarım taşlı yollara sapmıştı..Nereye dönsem aynı duygu
Nereye baksam üzüntüler ve...Ne kadar uğraşsam da...Anlayamadığım sen vardın içimde.!!!

Dj duyqusallll !!!!!!

Düştüm yine çaresiz gurbetin yollarına
Ne o resmini isterim ne selam gönder bana
Alıştım yokluğuna hasret nedir bilirim
Eğer yolum düşerse sanma sana gelirim

Geçti artık sevgilim bir daha dönmem geri
Güldürmedin gözlerini gördüğüm günden beri
Alıştım sensizliğe hasret nedir bilirim
Eğer yolum düşerse sanma sana gelirim
..

Merhaba bunu okuyan.
Sana bu mektubu, metrobüsten yazıyorum.
Metrobüsle yolculuk yapmayı ne kadar sevdiğimden haberin yok tabii, seninle bu konuda konuşmadık henüz. Yanımda yaşlı bir amca oturuyor. Yaşlıları pek sevmediğimi tahmin edebilirsin ama; insanı tedirgin ediyorlar.
Son zamanlarda seni çok özlüyorum.
Herkesin bir var oluş amacı vardır derler, bazıları, diğer yarısını bulmak için gelir dünyaya; ben de onlardan biriyim.




Neredesin bilmiyorum. Kiminlesin, bilmiyorum. Şu an bir başkasının güzel yüzünü avuçlamış, onu ne kadar çok sevdiğini söylüyor olabilirsin, benim de söylediğim olmuştu, benim de sevdiğim olmuştu evet, birini her şeyden çok, birini ondan biraz daha az belki; biri bırakıp gitmişti, diğeri zaten sevmemişti, şimdi ise; gözlerimi kapattığımda sadece seni düşlüyorum.
Bu ara gerçekten çok çalışıyorum. Henüz istediğim hiçbir şey için paraya ihtiyacım olmadığından, elime geçeni anneme veriyorum. Henüz isteyecek bir şeyim olmadığından, parayla ne yapacağımı bilemiyorum. Muhtemelen sen de bilemezdin, sen de benim gibisin çünkü; sahip olmak istediğin tek şey benim ve şefkat enerjisiyle işliyorum.
Bu ara, dudaklarına çok ihtiyaç duyuyorum.
Eve dönüş yolunda hep seni hayal ediyorum. Beni bulana kadar başına bir şey gelir diye çok korkuyorum. Gerçi, arka cebine kemerden zincirle bağladığın cüzdanının içinde, hiç kullanmadığın bir muştan olduğunu biliyorum; ama günün birinde onu kullanman gerekirse, yanında ben de olayım istiyorum.
Sana elimin ne kadar ağır olduğundan hiç bahsetmedim, muhtemelen, ilk kavgamızda suratına geçireceğim yumrukla fark edeceksin bunu. Sen uykuya dalana kadar uyuyamayacağımı da bilmiyorsun elbette, ama ben, alt dudağının kenarından sakalının başladığı yere doğru bir boşluk olduğunu biliyorum, seni en çok orandan öpmeyi seviyorum.
Çok geç kalma emi bunu okuyan, ben bir süredir ikimiz için hazırlık yapıyorum.
Geçenlerde takside not defterimi unuttum, sen olsan hatırlatırdın, sen olsan, karşıdan karşıya geçerken önce sağa, sonra sola, sonra tekrar sağa bakmak yerine; profilden ne kadar da hayatımın anlamı olduğuna bakar, kaldırıma çıkalım da enseni öpebileyim diye fırsat kolluyor olurdum, sen olsan, şu an metrobüste hiç tanımadığım bir yaşlının omzuna yaslamazdım başımı, sen olsan, muhtemelen ineceği durağı kaçırmış bu bin yaşındaki bebeği evine kadar birlikte bırakırdık. (Şimdi tek başıma yapmam gerekecek.)
Tüm çabalarıma rağmen, hayatımda ‘öylesine’ yer almakta ısrar edenleri siktir etmekte bir sakınca görmüyorum. Sen de böyle olmasını tercih ederdin, biliyorum.
Şu an şoför koltuğunun camından yansıyan gözlerimi görüyorum, göz bebeklerim, ilkokulda çizdiğimiz hani o iki dalga üstünde yüzen yelkenlileri andırıyor, batmalarından korkuyorum.
Yaşlılara ne kadar güvendiğimi de bilmiyorsun henüz. Eğer yanında bir yaşlı oturuyorsa, gönül rahatlığıyla ağlayabilirsin çünkü onların iç ceplerinde mutlaka yaşlı kokan, ütülü, kenarları hafif sararmış, inanmana, devam edebilmene yarayacak bez mendilleri oluyor.
Bunları sana anlatıyorum, çünkü ben sensiz yapamıyorum.
Şarkılar biriktiriyorum, öpüşmeler, sabah kahvaltıları, ezan okununca durmaları, hikayeler saklıyorum, hastalandığında anlatabilirim diye düşünüyorum. Saçlarını nasıl kesmemi isteyeceğini, enginarı sana nasıl yedirebileceğimi, atletini pantolonunun içine sokman gerektiğini nasıl öğreteceğimi bilmiyorum. Mesela karşında oturduğumda, göbeğim Sabancı’nın katlarıyla yarışmış falan hiç umursamıyorum. Çünkü sen benim süper kahramanımsın ve karnıma baktığında, içinde henüz çalışmalarına başlamadığımız üçüncümüzü göreceğini biliyorum.
Şu an, arkamda oturan bir başkasının üçüncüsüne dil çıkarıp gülüşüyorum.
Beni çok geç bulma olur mu bunu okuyan?
Seni seviyorum.


EbruVatansever

insan gerçekten kimseye aşık olmadığı zaman yaşayabilir mi. ben şuan kimseye aşık değilim gibi hissediyorum ama böyle bişey mümkün mü yani hayatımın her döneminde illaki birinden hoşlanmışımdır ama artık kimse yok .boşlukta gibi de hissetmiyorum.şuan ne dediğimi de pek bilmiyorum yani uzun lafın kısası gerçekten birini sevmiyor olmam mümkün mü.. sevmeli miyim sevmemeli miyim bişiler söyleyin işte akıl verin bana

Ben aşkı dolu dolu senle yaşamak istedim. Oysa sen aşkın özünü bilemedin. Şimdi söyle yapabilir misin? Benimle sonsuzluğa yolculuğa çıkabilir misin? Beni yüreğinin en derinlerinde saklayabilir misin? Aşkı bana anlatır mısın? Yoksa bendeki aşkı gördükten sonra arkana bakmadan kaçar gider misin? Peki deneyebilir misin sevmeyi en baştan?

Gücün var mı sevgilim,
... Derin sularda inci tanesi aramaya?
Cesaretin kaldıysa,
Hala benle aşktan konuşmaya...

Bunların hepsi doğru mu? Kader dedikleri şey bu mu? Yoksa bunlar hayatın bize birer oyunu mu? Çok durgunsun sevgilim. Hayat seni de mi yordu? Bu kocaman oyunda ki rolün sana büyük geldi belki de. Bulamadın yerini sende. Aşksa her yerde karşımıza çıkan bir hayalden ibaretti sadece. Aklında ki sorular gözlerinden okunuyor. Yorgunluğun yüzüne vuruyor. Duygularını toparlayamamış gibi bir halin var, yorgun, umutsuz, kalmış gibisin.

Söyle canım sevgilim
Hayat bize oyun oynuyor olabilir mi?
Yorgun gibi bir halin var
Duyguların karışık olabilir mi?

Yolcuyuz hepimiz bu dünyada, bırak son günü belki de son saniyelerimizi yaşıyoruz şu anda. Sevemiyorsan zorlama sevgili. Ben bu hayatı dolup taşarak yaşamalıyım zaten. Beceremiyorsan uğraşma. Yüreğime sığmayan bu sevgime engel olma. Ben bütün engelleri bırakıp devam etmek istiyorum yoluma. Yeniden sevmek, yeniden yaşamak… Her günümü son günüm saymak.

Sanki bugün son günmüş gibi,
Dolu dolu yaşamak istiyorum ben,
Her ne çıkarsa yoluma,
Selam verip yürümek istiyorum ben,

Yaşadıklarımızı noktalamamız gereken anlar vardır hayatımızda. Hani derler ya ‘ sünger çektim geçmişe' Bazen sünger çekip her şeye devam etmek lazım hayata… Bundan sonra yaşayamam değil, her şeye yeniden başlarım demek lazım. Olanları unutmak bazen, hiç yaşanmamış farz etmek. Olmuyorsa yeniden sevmek gerekir bazen. Yıpratmadan vazgeçmek, yeni denizlere yelken açmak… Yeniden doğmak gerek bazen, hayata yeniden bakmak. Her şeyi silip baştan başlamak… Sil baştan sevmek gerek bazen…


Sil baştan başlamak gerek bazen,
Hayatı sıfırlamak,
Sil baştan sevmek gerek bazen,
Her şeyi unutmak…

''Gönderilmemiş aşk mektupları''

Sen miydin gelen,
Gecenin en sensizliğinde
Salkım salkım gözyaşları vardı kapımın önünde
Ayak izlerin hala sıcaktı
Ve basamaklarda bir sızı vardı
Adını koyamadığım içimi yakan bir sızı
Anlatamadım kimseye sen miydin gelen?
Nerden bileyim hayalin hala gözlerimin önünde
Bir boşluktayız sen ve ben
Doğruyu söyle sen miydin gelen?
Kızma bana
Bu sadece sensiz kalmamdan, divaneliğimden
İnan kaybettim bütün şuurumu
Yoksa bilmiyor muyum sanıyorsun?
Sonuna kadar haklı olduğunu.
Sen miydin gelen?
Bir ince sızı gibi yüreğimden geçen sen miydin?
Yorgun akşamlarda bir türkü mırıldanan
Yıldızları tek tek toplayan
Sabahlara kadar ağlatan sen miydin?
En olmaz yerde aklıma gelen
Bir beni benden alıp götüren
Bir gölge misali beni seyreden
Ne olur söyle sen miydin gelen?
Fırtınalar koparan, bulutları ağlatan
Gülleri dalından koparan
Ve okyanusları coşturan sen miydin?
Her kapı sesin de beni deli eden
Ne olur görün gözlerime sen miydin gelen?
Bir nazlı gül gibi güzel kokan
Bu hançeri yüreğime saplayan sen miydin?
Ne bir ışığı olan ev var ne paçası tüten
Gönlümün ocağı sen miydin gelen?
Mavi gökyüzünde süzülen
Kuşlara yoldaşlık edip sen miydin gelen?
Toprağı sıktıkça yüreğimi okşayan
Gözyaşı döktükçe içimi dağlayan sen miydin?
Başucumda bekleyen
Mezarıma sen miydin gelen?....

''Gönderilmemiş aşk mektupları''

ben sevenleri bulutlara astım yüreğinden
yağmura çok yakın olsun diye
her yağmur yağışında
iyice ıslansın
çok sevmenin bedelini
peşin ödesin diye

ben yüreğimden astım kendimi bulutlara
yağmurla ayrı kalmasın diye
bulutlar ağlasın diye
ağlayınca bulutlar
çok yağmur yağsın
her yağmur yağışında
aşkla yanan yüreğim
birazcık ferahlasın diye

bundan sonra asılı bedenım bulutlarda
bulutlar benim mezarım olsun
ruhum hep yağmura yakın
yüreğime yağmur dolsun

ben şimdi
bulutlara astım tüm sevenleri
hepsi yağmura yakın olsun diye
sevgi cennetinin yanında
hepside rahat uyusun diye
bu öykü bu sevgi hiç unutulmasın
sevipte ayrılanlar kavuşamayanlar
belki kavuşur diye diye

ben tüm sevenleri hayalimde
bulutlara astım...

''Gönderilmemiş aşk mektupları''.