[align=-webkit-center]
Hani derler ya


Sevince insanın yüreğinin bir yeri


Acıyor titriyor diye.


Garip bir his


Hoş olduğu kadar canını yakan bir tarafı da var işte


O canını yakmak bile insanın hoşuna gidiyor.







Sevmek hayatın en güzel duygusu hayatta olduğumuzu yaşadığımızı gösteren hava gibi yemek gibi su gibi olmadan yaşayamayacağımız tek duygu… Seversin hem de çok seversin hep onunla olmak istersin onsuz geçen saniyeler acı verir yüreğini acıtır. Buluşursun elini tutarsın ve sonra hiçbir şey hatırlamazsın eve dönene dek. Akşam eve dönünce rüyadan uyanır gibi olursun dudaklarında hala onun dudaklarının tadı bir şey yemek istemezsin birazcık daha kalsın dudaklarında o tat… Elin hala onun ellerini tutuyor gibi uçuyorsun sanki… Düşünürsün onu düşünürken bile mutlu olursun paylaştığınız anlar rüya gibidir gördüğün en güzel rüya…. Yine ona gitmek istersin gel dese onu 1 dakika görmek için saatlerce yok gitmeye hazırsın kalbin elinde atıyor sanki öylesine hissediyorsun. Dayanamaz telefon edersin sesini duymalısın belki özlemini biraz bastırır… O telefonda sevgisini anlatır öyle saftır ki duygularınız gözlerin dolar o konuşurken ama erkek adam ağlamaz sana öyle öğretilmişti hissettirmezsin konuşurken. Telefonu kapatır ağlarsın sevgin durmuyor artık içinde ondan ayrı zindanda hissedersin kendini… Yüreğin titrer ama içinde acır bir taraftan garip bir his bu kadar severken bu kadar mutluyken ağlamak senin için… Karşında yapmacık hareketlere alışmıştın sen


yapmacık öpüşmelere zorla bakan gözlere… Anlarsın o zaman kendini bu zamana kadar seviyorum deyip kandırdığını… Gözleri gelir aklına sana bakarken sevgiyle dolu gözleri sonra öpüşmeleriniz birbirinizi bir ömür öpseniz doyamazsınız o kadar birbiriniz tanımış ve tek vücut olmuşunuzdur ki hiç konuşmasanız bile birbirinizi anlarsınız o sen; sen o olmuşundur artık. Onunla tekrar aşkısevgiyi hayatı yorumlamaya başlarsın. Şaşırtır seni hiç olmadık bir anda elini öper mesela şaşılırsın hiç alışık olmadığın bir şey bir kız senin elini öpüyor durduk yerde elini aldı ve öptü sonra şaşkınlığın mutluluğa döner hiç yaşatmadığın duyguları yaşarsın ne güzel delice seni seviyorum demek ne güzel delice sevilmek… Hani derler ya sevince insanın yüreğinin bir yeri acıyor titriyor diye garip bir his hoş olduğu kadar canını yakan bir tarafı da var işte o canını yakmak bile hoşuna gider doyasıya yaşarsın sevgini…Yatarsın yine onu düşünerek telefonda beraber çekindiğiniz resimleri tek tek öpersin ve seni duyduğunu bilerek “iyi geceler sevdiğim” dersin…

Alıntı:

Yoksun iste öLümüne özlemini çekiyorum simdi. Gittin hayatimdan düsLerimi aniLarımi sarsarak ve tekmeLeyerek kaLbimin kapiLarini ardina kadar... BiLki yagan yagmura açan günese aLdirmiıyorum artik. GünLerin tadi yok suLar da akmiyor. Göçüp gitti uzak diyarLara sevgi kusLarim... YagmurLa da konusmuyorum artik derdimi de anLatmiyorum nehirLere. AyriLik denizine düsmüs tersine kürek çeken saskin bir denizci gibi kaLakaLmisim yorgun daLgaLar arasinda... Rüzgar da esmiyor...
Özlüyorum.
Yoksun iste gecenin zifiri saçlari akiyor uzaktaki dagLara usuL usuL yokLugun öLüm gibi buza dönüyor hayat eLLerim bedenim ayakLarim üsüyor… Çekip uzakLara giden hayaLLerimin pesinde uçup gidiyor kirLangiçLar kirLangiçLar gidiyor ben kaLiyorum...
OmuzLari düsmüs basamakLardan inerek hiç bir sevgi kitasina variLamiyacagini anLadim. AnLadim ki herkes kendi yarasini kanatir ve her aci bir baska aciya açiLan kapidir...
Bir zamanLar gözLerin gönüL bahçemin çiçekLeriydi; gözgöze geLdikce kokulu güLLer açardi yüzünde. Bakmaya dokunmaya kiyamazdim... ELLerini her tuttugumda bir sonsuz sevinç kapLardi yeryüzünü gökyüzünün bütün yiLdizLarini tutup basina taç yapmak geçerdi içimden.
Ne zaman seninLe buLussam zamani durdurmak ve zekşire vurmak isterdim saatLeri.
Sonra ayriLirdik gözyaslarin gücüme giderdi. Oturup agLardim senin yerine...
Ne zaman buLustugumuz yerden geçsem içim burkuLur gözLerim durup durup doLar. Her esen yeLde yagan yagmurda çagLayan irmakta uguLdayan ormanda hep senin kokunu duyarim.
Yoksun iste yitirdim içimde güLen o sevdaLi çocugun gözLerini. AnLadim ki kayip çocuk gözLeridir hüznün diger bir adi bu karanLik soguk geceLerde. AnLadim ki bütün yiLdizLarin karardigi gece sevinçLerin tükendigi yerdir.
Iç çekmenin baska bir anLami var mi baska diLLerde biLmiyorum..?. Ben sustum öpüLmemis zaman girdapLari kemiriyor dudakLarimi. AnLadim ki bütün iççekisLer sevgiLiLerine kavusmayan sevdaLiLarin hüzünLü gözLerine benzer yasamin kiyisinda kiriLmis tomurcukLara...
Yoksun iste uzandigimiz her nehirde bir mutsuz yasamin tortusu kaLdi. Sen ki benim yaz yagmurum güz günesimdin. AnLadim ki sensiz hayat çekiLmiyor terkediLmisLigin hüznü vurur simdi suLara... AnLadim ki her gidis bir dönüsü anLatmaz...
ÖzLem tek yönLü uzun bir yoL iste gidipte dönmeyen...
AkLima düstükçe bakisLarin bir hüzün sarkisi kiriLir kaLbimde. Ki canima batiyor kirikLari her defa ..
ÖzLüYoRuM.

Alıntı:

İçimde büyüdün çoğaldın,taştın gözlerimden yüreğimi de kattın o sele..Her şey sana doğru akıyordu kalbim,ruhum, isyanlarım,sevmelerim,üzüntülerim..Her şeyim aktı sana,her şeyim oldun. Canım olsun,kanım oldun,hayatım oldun,hayatıma mal oldun..
Kırılgandım,bilirdin.İncitmeye korkardın. Dokunmaya çekinirdin ellerinde bin parçaya ayrılırım diye.Dokunmadın..
Sevmeye korkardın,bir gün bırakıp gidersin diye.. Sevmedin..
Kalbini vermeye korkardın,alıp geri vermem diye.. Vermedin..

Aldım be canım.! Hepsini aldım senden. Sen nasıl her şeyimi aldıysan sorgusuz sualsiz, ben de aldım. Sana göstere göstere aldım.. Umursamadın..!
Alsın,ne hali varsa görsün diye düşündün belki de. Aldım canım.! Ne halim varsa da gördüm sağol.Yandım kavruldum küllendim senin derdinle.Her şeyi yaktım bir senin yüreğindeki o barutu ateşleyemedi sevgim yazık..

Kırılgandım,bilirdin.Saçlarımı okşamadın hiç,gözlerin gözlerime değmedi,gülüşlerini sakladın hep benden,tenini kaçırdın tenimden.Olsun be canım.Evet kırılgandım ama sana değil,dokunuşlarına,ellerine,gözlerine değil.Beni sevmeyişineydi kırılganlığım.Her kırmamayı düşündüğünde kırmana kırıldım ben.Uzaklaşmana,aramamana,hatrımı bile sormaktan kaçışınaydı bu isyanlarım..

Çığlıklarımı bir sen duymadın.Hoş,belkide duymaktan korktun.Duyup bana koşmaktan korktun sen biliyorum.Kollarımın arasına sığınmaktan,tenimin kokusunu içine çekmekten,kalbimin sözcüsü olan gözlerimle karşılaşmaktan korktun.Seni sevmemden korktun yalan mı?!!
Kork sen sevdiğim.Kork hatta kaç benden.Bildiğin en uzak yerlere kaç kaçabilirsen.İşte istediğini veriyorum sana,hodri meydan..!!Bul seni benden çok seveni bulabilirsen.Bul onun içinde saklan benden.Bu son çığlığımı isyanımı duydun mu peki?Git hadi artık.İçimden azad ediyorum seni.Kalbimin kapılarını senin için açmıştım yine senin için kapatıyorum belki bir gün yeniden gelmek istersin diye.Git artık,git.Daha fazla kalma.Ben ki küçük bir kız çocuğu sensizlikten korkup seni bırakmaktan vazgeçebilirim.Ya da peşine düşüp seni mutluyken mutsuz edebilirim.Git, lütfen git...

Dayanamıyorum.Bu aşkın büyüklüğüne,benim olmana ve sana ait olmaya dayanamıyorum.Korkuyorum.Bunu bir sonu var mı bilmiyorum.Sana şuan olduğumdan daha çok bağlanırmıyım belirsiz.. Git,yalvarırım git..

Seni sevmeye doyamıyorum.Git,sonum olmadan git.