Son kez dokunuyor sözcüklerim kalbine . .
Bilirim . .
Dokundukça acıtır . .
Acıttıkça kanatır . .
Damarlarında kan yerine kelimelerin zehiri dolanır..
Vücuduna yayıldıkça pişmanlıkların bir daha yaşamak için can attığın anıların altında ezilirsin . . .
Ölmek istersin . . .
Ölemezsin . . .
Aniden pişmanlıkları bir çırpıda elinin tersiyle itmeye çalışırsın . .
Keşkelerinin gölgesi iyikilerini boğar kararır düşlerin söner hayallerin yapayalnız kalırsın . .
Dönmek istersin geri . .
Dönemezsin . . .
Hani gidişindeki sessiz çığlık var ya . .
Hani hoşçakal derken gitme dememi bekleyen o gözlerin . .
Hani uzanıp elini tutmamı beklediğin o çıldırtan dokunuşum . .
Hani sen giderken benden heybene doldurduğun o yaşanmışlıklar var ya . .
İşte bu kısır döngü . .
Acıtır . .
İnceden inceye sızlatır . .
Akar gider gözyaşın gözlerinden hesap sormadan . .
Aktığı yerde derin iz bırakır . .
Benden sana kalan hatıralardır o izler . .
Zamanın kollarında esirdir duyguların . .
Geçsin istersin zaman bensiz . .
Geçer . .
Geçtikçe tenindeki derin izler artar . .
İşte o An . .
Dursun istersin zaman . .
Durduramazsın . . .
Acabalar kemirirken beynini . .
Keşkeler uyutmazken seni geceleri . .
Zaman söz kesmiştir artık seninle . .
Ya sözcüklerimle yaşarsın damarlarında dolaşan . .
Ya da celladın olur bensiz geçireceğin zaman . .
Yaşamak istersin bensiz . . .
Yaşayamazsın . . . .