Güçlü mantığınız her şeyi çok çabuk çözdüğü için, hiç kimsenin size karışmasına izin vermiyorsunuz. Bugün, eski dostlarınızla yapacağınız görüşmelerde, geçmiş günlerin özlemini giderebilirsiniz. Partneriniz konusunda, bir takım sorunlarınız için, olayları kendi haline bırakmanızda yarar var. Onun kendini savunması için zaman tanımalısınız.

[INDENT][SIZE="3"]Aslında nasıl yatağa düştüm böyle, inanın ben de anlamadım. Ancak geçen hafta pazartesi gecesi, yazıları yayına soktuktan sonra salona geçtim, koltuğa oturdum, tam elime bir kitap almıştım ki; içi titremeye başladı. Hani grip olmadan önce insanın eli kolu kalkmaz ya, ona benzer bir haldeydim. Üstüme kalın giysiler, yorgan, battaniye falan örttüm. Suda eriyen ilaçlardan bir tane sıcak suya koydum. Grip olacağım zaman beni onlar ayağa kaldırır.

Sabah uyandığımda fena değildim. Bütün hafta zaten koşuşturmakla geçti. Dizinin sezon finali çekimi, yazılar derken, Cuma nasıl oldu anladım. Ancak üstümde bir halsizlik vardı.

Cuma gecesi program sırasında bir öksürük krizi tuttu beni. Programı nasıl bitirdim bilemedim. Gece yarısı hastaneye attım kendimi.

Hemen serum bağladılar, iğneler falan derken neredeyse sabah oldu. Bronşit ve aynı anda Faranjit teşhisi koydular. Elimde kutu kutu haplar, sabah uyumak için kafamı yastığa koydum ama ne fayda! Öksürük peşimi bırakmıyor.

Arada 10 dakikayı geçmemek üzere uykuya dalıyorum ama o kuru öksürük yine yakama yapışıyor. Ne elim kalkıyor, ne kolum ama akşam programa çıkmam lazım! Dükkan dolu, insanlar benim için gelmiş. Ölmediysek çıkacağız!

Neyse cumartesi gecesi de programı öyle böyle bitirdim. Elimde ilaçlar, tekrar eve döndüm. Yatağa uzandım, tekrar öksürük nöbeti… Artık canım acıyor öksürmekten. Uykusuzluk bir yandan, yorgunluk bir yandan, öksürük diğer yandan.. Çağırdım bir taksi, yeniden hastaneye. Ağzıma buharlı oksijen dayadılar. Bir iğne yaptılar. Oldu yine sabahın 5’i, döndüm eve, biraz uyumak için neler vermem ki!

Yatağa uzandım, biraz gözümü kapadım. Yine bir öksürük ama bu sever tam göğsümün altında şiddetli bir acı hissettim. Sanki orada bir şey fırladı gibi. O nasıl bir acı, anlatamam. Nefes alamıyorum acıyor, öksüremiyorum acıyor, hareket edemiyorum acıyor ve bir yandan öksürük nöbeti geçiriyorum. Acıdan ağlamaya başladım. Yeniden taksi çağırdım, ağlayarak bindim, hastaneye attım kendimi. Hemen röntgenler, tomografi çekimi, ilaçlar.. Son hatırladığım doktora ağlayarak yalvarıyordum, ne olur beni uyutun diye. Bir müddet sonra uyumuşum. Uyandırdılar, biraz daha iyiydim ama acım hala duruyordu. Meğer öksürürken, göğüs kafesindeki kemiklerden birini zedelemişim. Velhasıl şimdi evde yatıyorum. Ağrılarım biraz hafifledi, günde 12 ilaç alınca öyle oluyor demek!

Konuyu şuraya getireceğim. Bütün bunları tek başıma yaptım. Oysa gece hastaneye giderken arayabileceğim pek çok dostum var. Hatta bir şey olursa haber ver diye sıkı sıkı tembih ettiler. Ancak insan böyle zamanlarda yanında sevdiği adam olsun istiyor. Yalnızlık insana en çok hastalandığı zaman koyuyor. Aşkın boşluğunu; ne dostlar, ne ailen doldurabiliyor..

Not: Yazıyı zor bitirdim, kontrol edecek ve hata düzeltecek gücüm yok. O yüzden yazımda veya anlatımda bir hatam olduysa, şimdiden özür dilerim. Yarın daha iyi şartlarda görüşmek dileğiyle…

Candan Ünal[/SIZE][/INDENT]

Sana adamış bir yürekle
Sen,ben ve BİZ 'e akıyorum
Sen olunca aşkın sonsuz kılınacağını biliyordum


Kalbimin en kanamalı anında çıktın karşıma
Sızlayan yüreğim,kana bulanmış sevdam vardı
Hüzünler saklıydı gözlerimde
Ta ki senin ansızın karşımda belireseye kadar


Yüreğimin tam ortasındasın
Kalp atışlarımı seninle hissediyorum
İyi ki varsın ; Hüzünlerini saklayıp benden çok görmediğim o gülüşün için
Herkesin bir sanşı haketttiğini düşünerek o SANŞI verdiğin için
Sanşsım
Uğurum
Hayat Çizgim
MELEÄžİM

iyiki varsın


Cümleler susmalı
Mutluluk artık tüm hücrelerime işlemeli
Yorgun düşmüş yürek yeniden
Davul-zurnayla bayram yapmalı
Artık gözyaşı değil ,Mutluluk çınladığı bir yürek olmalı
Ansızın karşımda beliren'im
Üzme bu yüreği, o yürek bir cam fanus birkez daha kırılmamalı
Şimdi huzur zamanı senle..............



Cam fanus dediğin o yüreğin benim nefes almama neden
Kısa zamanda sevdi bu yürek belki
Ama öyle böyle değil narin'im
Şirinle ferhat
Aslıyla kerem
Onların aşkları başkaydı
Seninle benim aşkımda farklı olacak MELEÄžİM

GÖLGEMSİN
Huzur bulduğum
LİMANIMSIN
Soluk aldığım
SANŞSIMSIN
Mutlu Olduğum
UÄžURUMSUN
Uğuruna yok olduğum


MELEÄžİMSİN
Ömrümü uğruna adadığımsın

SUS BİRŞEY SÖYLEME
" AŞK " yankılansın heryerde "AŞK "


DEHA & ?

( Bana eşlik eden sevgili arkadaşıma da sonsuz teşekürler kırmadığı için bir daha yazmayacağım demesene rağmen beni kırmadığı için saygılar )

İçimdekileri hep anlatmak istedim sana, ya anlamadın ya da anlamamazlıktan geldin…

Yasaktı, yanlıştı olmaması lazımdı biliyorum ama oldu işte ne gelir elden…

Hani Özgün diyor ya şarkısında “Diğerleri sadece sevebilir ama bense uğrunda ölebilirim” işte öyle sevdim seni…

Anlamıyorsun, belki de hiç anlamayacaksın ve ben o dipsiz kuyuya hep düşeceğim…

Bir gün içimdeki bu büyük sevgi ya gerçekten öldürecek beni ya da başka biriyle tekrar hayat bulacağım...

Kal demek istedim sana.. Her gece seni seviyorum deyip uyumak ve zamanı geldiğinde el ele gözlerimizi yummak.
İkisi de sınava gidiyordu; biri gözetmen diğeri ise öğrenci olarak. Minibüs kalabalıktı delikanlı ayakta kız ise oturuyordu. Beş dakika sonra kızın yanındaki kalktı boş olan yere delikanlı oturdu… Delikanlı görev alacağı okulun yerini bilmiyordu, sohbet böyle başladı… Delikanlı ilk dakikadan pozitif bir enerji almıştı kızdan. Konuştular konuştular… Delikanlı yol hiç bitmesin istedi, ilk defa İstanbul’un trafiği güzel gelmişti… Okulları başkaydı önce delikanlı inecekti inerken “sınavın nasıl geçti diye merak ederim, istersen sınavdan sonra konuşalım” diyerek telefonunu verdi,
Delikanlı yakışıklıydı, konuşmalarından da iyi, efendi biri olduğu belli oluyordu “olabilir” dedi kız kendi kendine ilk görüşte aşk olmasa da… Aynı gün buluşup bir şeyler içmeye karar verdiler, delikanlının içi her geçen dakika ile daha sıcak oluyordu, öyle mutluydu ki… Buluşmalar devam etti her buluşmada delikanlı daha da kaptırdı kendini artık kızdan başka hiçbir şey düşünememeye başlamıştı.
Kız delikanlının her halinden sevdiğini anlıyordu, zaten delikanlının kıza bakışından sevgisinin büyüklüğünü herkes anlayabilirdi. Delikanlı çok iyi biri idi, her halinden iyi bir eş olacağı belliydi ama eksik olan bir şey vardı kız sevmiyordu daha doğrusu sevemiyordu… Ama delikanlıyı da kaybetmek istemiyordu çok şey paylaşmışlardı…
Delikanlının gözünü aşk bürümüştü o sıralar, hiçbir şey göremiyordu sorgulamıyordu kızın sevgisini. Delikanlı yoğun çalışıyordu çok sık görüşemiyorlardı. En küçük fırsatı kaçırmıyordu ama delikanlı yarım saat bile olsa kaçıp gidiyordu kızın yanına. Bir gün görüşmek için izin ayarladı hemen de kızı aradı sevinçle, 3 gün sonra bütün gün beraber olabileceğiz diye. Buluşma günü geldiğinde kız aradı “kız arkadaşımı kıramadım bugün onunla görüşeceğim başka zaman” diyordu. Delikanlı ilk o gün içinden sıcak sıcak bir şeylerin aktığını hissetti canı acıdı kendini odasına kapadı. Ertesi gün aradı yine sevgilisini 1-2 saat bile küs kalacak gücü yoktu. O günden sonra kız çeşitli bahanelerle birkaç kez daha aynı şeyi yaptı ve delikanlının canı her seferinde biraz daha yandı. Bir gün düşünmeye başladı, sorgulamaya… “Benim onun için feda edemeyecek hiçbir şeyim yok ailem, işim her şeyim… Ben arkadaşlarımla tartışmayı bile göze alıp defalarca buluşmaya gittim tüm hayatımı ona verdim o ise” “Haksızlık etmemeliyim yine o da çok şey verdi ama benim verdiklerimin yanında?” İlk defa o gün beraber geçirdikleri 8 ayın muhasebesini yaptı ve sonunda acaba mı dedi acaba? Elinde olmadan diline takılan aynı şarkıyı söylemeye başladı:
Gözlerini çekip alma benden
Bi kenarda dururum rahatsız etmem
Sözlerin susmasın aman ha
Gizli öznen olurum kötü söylese de cümlen
Gel sevdiğin yemeği ısıttım
Yendikçe çıkar ayrılığın tadı
Nasıl acı nasıl tatsız
Sarhoşluğunun aşk olmuş adı
Çek yorganı tepene ağla ağla
Sarhoşluğunun aşk olmuş adı
Bayramlıklarını giymiş çocuklar gibiyim
Kabıma sığmadım ezbere aldım düş kırıklıklarımı
Kaç acı varsa kalbime sapladığım
Adınla başlıyor senle başlıyor buruk hikayelerim
İhtiraslarımı gülüşlerimi al sonradan duyulan pişmanlığını al
Kolaysa gel de beni senden al
Belki acır da gitmezsin
Masumiyetimi esaretimi al
varlığın koyarsa hayatımı al kalbi sigara içimlik daha kal
Belki o zaman gitmezsin…
Güzeldik senle bendik…
Biz olmazsak da güzeldik yan yana…
Sen şimdi iste tüm zaferler senin olsun…
Tebrikler olsun gidişine ve
Teşekkürler varsa verdiklerine…
Ama avucumda dünya ile gelmiştim
Görmedin ki…
Hiçbir şey vermemek için hiçbir şey almadın ki…
Çocukluğumu sundum sana yüzümde bayramlık sevinci
Bi sigara içimlik daha kalmadın ki…


Devam Edecek… (İki bölümdür)