Yaşarken aşkımı doyasıya güzelliğinde,
Özlenen baharın kokusunu derinden,
Ve de tam doruğundayken mutluluğun,
Yakıştı mı ha,
Yakıştı mı sana, bırakıp gitmek böylesine?
Bulmuşken aradığım huzuru sıcaklığında,
Sevinçten pır pır uçarken toy yüreğim,
Ve de ılık havasında gezinirken sahilin,
Yakıştı mı ha,
Yakıştı mı sana, kırarak gitmek böylesine?
Hasretlik kalplerin doyumsuz randevusunda,
Vuslatları oynarken ıslak bedenlerimiz,
Ve de gökyüzünde uçuşurken al düşlerimiz,
Yakıştı mı ha,
Yakıştı mı sana, bozarak gitmek böylesine?
Çok uzak diyarlarda geç de olsa tanıştığım,
Sevdayı öğrenmişken yabangülünden,
Ve de yanağına küçük bir buse kondururken,
Yakıştı mı ha,
Yakıştı mı sana, silerek gitmek böylesine?
Bir gün yollarsın heyecanla sevgilerini,
Ertesi gün kahreden veda sözcüklerini,
Ve de beklerken senden sevgi dizelerini,
Yakıştı mı ha,
Yakıştı mı sana, üzerek gitmek böylesine?
Akdeniz sahilindeyken sen, ” o gece yarısı”
Yine özlettiğin, hasrete uçurduğun bir anda,
Sevdiğim kadına sitem ederken,
Ve de yıldızlar masum aşkımıza ağlarken,
Yakıştı mı ha,
Yakıştı mı sana, uzaklardan ”elveda” demek böylesine?...

''Gönderilmemiş aşk maktupları''

Hep ertelenen bir an hiç yaşanmamaya mahkumdur.
Düşlerin bekleyişini yalnızca bir hüsran karşılayacaktır.
Mevsimleri sayarsak ömür baharsız tükenir gider.
Sevdiğimizi bulmak yada bulduğumuzu sevmek tercihi,
en zor olan iki seçenektir bu sınavda.
Boşuna akan ırmaklar mı var yüreğimizde.
Sebepsiz mi coşkun bir denizde maviye hasretliğimiz?
Ufukta görünen o ki mutluluk tek kişiliktir aslında.
Karşımızdakinin çabasına ihtiyacı yoktur mutluluğun.
Aşkında sevdiğin kadar büyüktür.
Sevdiğin sürece meydan okur dünyaya.
Hasretle beklenen gelmez hiçbir zaman, bu hasreti yalnız tüketirsin.
Karşılık bulmuyorsa sevda,umut değil,kendini hükümdar sanan köleler üretir dönemezsin.
Ama boşa geçmemiştir dolan vakit.
Heba olan şiirlerin de değildir.
Türkülerin diliyle yas tuttuğun geceler,sırdaşlığını hiç terk etmez.
Kıymetini bilmediğin kır çiçekleri yeniden açar,o gül solarken.
Ayrılanlar yıllar geçse de üstünden hep aynı acıyı çeker.
Ama yollar hiç bitmez.
Sonuna geldiğini zannettiğin yerler birer duraktır aslında.
Ve sen yolculuğunu gönüllü bitirmişsindir o durakta.
Güneş hep geç kalırmış gibi gelir,sen bir baharda mevsimler başka havada.
Gerçeklerle düşler yerini kaybeder.
Bir tek o kalır yüreğinden hiç gitmeyen.
Aynı bakışlı resmine saatlerce dalışın kalır,sevdanın tutsaklığında acılarını dindirmeyen…
Şöyle dimdik durup rüzgara karşı ”EY HAYAT SEN ŞAVKLI SULARDA BİR DOLUNAYSIN,ASLINDA YOKUM BEN BU OYUNDA,ÖMRÜM BENİ YOK SAYSIN.”diyerek çekip gitmek gelir aklına.
Bedeninizin parçalanması hiç umurunda değildir ama sevdiği uğruna ölenlerden olmak istemezsin.
Çünkü yalnız yaşarken bir ihtimal daha vardır.
Belki ölüme değil ama onun hayatına geç kalmışsındır.
Uzaktır,öyle kalacaktır belki.
Hep bir umutla beklenirken sevda habercisi,yüreğini teselli etmek de sana düşer.
Her şeye rağmen korkutmasın seni bu sevdanın ateşi.
Her yangın önce başladığı yeri yakar.
Sana küçük kendime büyük gelen yüreğimde,yıllar geçse de
SENİN ADIN YAZAR.
Ve bil ki sevdiğim,uslanmaz ruhum yaşadıkça
SENİ SEVER, SENİ SEVDİKÇE YAŞAR…

''Gönderilmemiş aşk mektupları''

Çözdükçe bana sarılan.
Her gidişinde enkaz kalır,
Arkanda bırakılan.
Topla çıkart böl eşittir=ayrılık...!
Sonuçta çıkan.

Şimdi sitem ediyorum zamana.
Kızıyorum akreple yelkovana,
Anladım ki ben düşmanım,
Seni benden alıp giden,
Acımasız zamana!
Kelimelerin bittiği ,ayrılık sancısının ,
Başladığı yerdeyim.

Sensizliği devir aldım,artık beklemedeyim.
Gözlerimi çevirdim uzak ufuklara,
Beden ayrılsa da,yürekler bir arada.
Bir daha ne zaman görüşürüz?
Hangi ay hangi bahara?
Onun içindir ki ben vedaları sevemem.

Onun içindir ki…
Peronda arkandan el sallayıp,
Güle güle diyemem.
Gidişlerinde koca şehir dar gelir.
Bir daha görmeyecek gibi,
Nefesim daralır yüreğim ezilir.

Üzülme sevgilim bu dünyada birleşmesek te,
Sen bu dünyada mutlu ol yeterki.
Diğer tarafta ebediyen seninim.
Her şeyin üzerine sana yemin ederim...

''Gönderilmemiş aşk mektupları''.

seviyorum seni senin sevemeyeceğin kadar.
hayalimde tutuyorum ellerini
hayalimde geliyorum göz göze
hep bende seni diyeceğin günü bekliyorum
ve o gün gelecek biliyorum
hep uzaktan seyrediyorum seni
en çokta gözlerini
her yere bakıpta
beni göremeyen gözlerini...
oysa sevgimi anlatmak isterdim sana
ne kadar büyük olduğunu
ne kadar özel olduğunu
hani havayı içine çekersin
nefes alırsın yaşamak için
hani kana kana içersin ya suyu
işte öyle birşey...
yaşamak vardı seninle bu hayatı
aynı duyguları hissetmek vardı
akşamdan kalma sohbetleri uzatıp
sabahlamak vardı günlerce
ama yoksun ki...
bekleyeceğim seni
ömrüm yettiği kadar
son nefesimi verene kadar
hatta daha ötesinde bile bekleyeceğim
elbet birgün geleceksin ..

''Gönderilmemiş aşk mektupları''

Sonbaharla geldin,sonbaharda bırakıp gittin yine.
İlkbaharı severdim,başında son olan baharı değil.
Bir saç telin bile kalmadan süpür git tüm anıların.
Kalmasın senden bende en küçük bir iz ve emare.

Kimsesiz sokakları dolaşırken yorgun ayaklarım.
Sevgimin acısı ile titriyor,kırgın çaresiz yüreğim.
Sevdim sevdim,nedense ben hep sevgisiz kaldım.
Dinmedi yürek sızılarım, eksilmedi gönül acılarım.

Demedim mi ben sana,çok zordur gönlüme girmek.
Gönlüme girenlerin de,çok zordur çıkabilmesi diye.
Kabus gibi çöktü,yüreğime ayrılık acıların be senin.
Boğazımda düğümleniyor sözlerim ve haykırışlarım.

Demedim mi,kaprise işveye naza dayanamam diye.
Kötü göze,anlayışı kıta,kem söze katlanamam diye.
Söz verip dönüp, sevip vazgeçeceksen, sevme diye.
Pazara kadar değil,mezara kadar benim sevgilerim.

Dememiş miydim ben sana,oynamayacağım düğüne,
Ağlamayacağım cenazeye hiç gitmedim,gitmem diye.
Söylenecek söz,atılacak adım çok çok ama,değmez ki.
Demedim mi,hiçbir kimse benim gibi seni sevemez ki...

''Alıntıdır''.

Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Şimdi nerdesin diye sakın sorma
Sen çağırdın da ben gelmedim mi?

Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara,
Yağmurlu havalara...Bu kasvetli akşamlara
Sen varken
Bakıp içlenmezdim tren istasyonlarına
Otobüs duraklarına...
Sen varken ayrılanlara ağlamazdım...
Yıkılmazdım biten sevdaların ardından
Gidenlere küsmezdim
Kalanlara acımazdım...
Sen varken böyle üşümezdim-titremezdim
Masumdum, çocuklar gibi
Böyle delirmezdim-küfretmezdim...
Hele ölmeyi hiç düşünmezdim.
Şimdi soruyorum sana
Adı sevdaysa bu cehennemin
Sen yaktın da ben yanmadım mı?

Biliyorsun
Bütün acılarına 'yeşil ışık' yaktım olmadı
Bütün korkularına'arka çıktım'olmadı
Dağlara merdiven dayadım olmadı
Haziranda kar oldum yağdım avuçlarına olmadı
Sevdim olmadı -yandım olmadı-taptım olmadı
Benden artık pes
Bu aşkın biletini istediğin gibi kes
Nasılsa gidiyorsun
Biliyorum git...
Ama ardında
Ağlayan bir çift göz
Paramparça bir yürek
Ve yıkılmış bir dağ görmek istemiyorsan
Çek silahını-daya sırtıma
Titrersem namerdim...
Sen vurdun da ben ölmedim mi?..

''Gönderilmemiş aşk mektupları''