12-12-2009, Saat: 11:09 AM
Sen varsın diyeGüne her zamankinden daha erken başlıyorum. Sanki kendimi günler boyu uyumuş gibi hissediyor ve gayet formda oluyorum. Gözlerimin içi gülmeye başlıyor, yanaklarım pembeleşiyor, acayip güzelleşiyorum. Beni gören aşık olduğumu anlar. Müzik kadar aşk da ruhun gıdasıdır. Bir anda alış-veriş delisi oldum. Ama bu tam bir çılgınlık aşamasıdır. Yepyeni giysiler, kokular. Dolaptakilerin ise pabuçu çoktan dama atıldı. İş güç kendini arka planda buluyor. Ne varsa ne yoksa hep sen varsın. Beni görenler nedensiz sırıtmalarıma herkese hatta hoşlandığım kişilere dahi sevgi dolu davranmama bir mana veremiyorlar. Halbu ki ben yeni aşkım sayesinde dünyanın en mutlu insanıyım. Varsın beni anlamasınlar. Paronayak olup çıkacağım böyle giderse, yemeden içmeden kesiliceğim. Sürekli seni düşünüyorum. Ya beni aldatıyorsa, bugün hiç aramadı ya başına bir şey geldiyse gibi paranoyalar üretiyor beyni. :-D Senin benim yanımda olmadığın zamanlar işkence saatleri haline geliyor.. Seninle geçen süre nedense su gibi akıp geçiyor. Seni her gün konuşup seni görmek istiyorum.. Kalp atışlarım bir türlü normale dönmüyor.. Hele seninle konuşunca adrenalin miktarım maksimum noktalara sıçrıyor. Ellerim titrer, mideme kıramplar giriyor.