:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

Orjinalini görmek için tıklayınız: Şimdi dillerim lâl ve ömür boyu susuyorum...!!!
Şu anda (Arşiv) modunu görüntülemektesiniz. Orjinal Sürümü Görüntüle internal link
Sayfalar: 1 2 3
409e978039307d51bn6kn6.jpg

Acıların en koyusu yüreğimde,elime aldığım basit bir kalemle.
Asilce seni anlatmaya,seni yaşamaya çalışıyorum..

SEN..deli mavi hoyrat esinti..
SEN..yüreğimin üstüne kapanmaz yaralar açan
VE SEN.. aşk nedir bilmeyen yalancı varlık..
Kimbilir kimlerin dizinde uyuyorsun şimdi..

Ben bu gece biraz daha yorgun,huysuzum halbuki bu gece sensizliğin bilmem kaçıncı gecesi unutmalıyım seni öyle değil mi?Hatırlamamalı,ismini anmamalıyım..Ne zordur ki ! Böyle bir ihtimal bile yok..

Şimdi buraya yazıyorum seni benden sonra bir kaç kişi okuyup ellerine,yüreğine sağlık diyecekler..Bilmeyecekler ki bunlar benim sessiz çığlıklarım,sana yakınlığım,hepsi senden bir alıntı bir parça,ve bilmeyecekler ki..

Ben günlerce yitik rüzgarlarla uyandım..
Geceleri sen diye kapattım gözlerimi..
Ve nihayetinde uykuda terk etti beni..şimdi yapayanlızım!

Gitmek neyi değiştirdi söylesene? O gördüğün düşler gerçeğe dönüştümü,ben karaları bağlarken sen pembe günler mi yaşıyorsun..peki mutlumusun söylesene..?

Tamam..
Al işte bütün rüyaların gerçekleşti birer birer.Oysa ne sözler verilmişti değil mi???Mutluluk denen o zavallı varlığı yutan feleğe bir çomakta biz sokucaktık.Yıkıcaktık umutsuz yolları yerine yeni ümitler yapacaktık.. yürekler dolusu isyanım var sana anlasana..??

Affetmiyeceğim seni..
Sana her yazışımda birkez daha,
Bir kez daha nefret edeceğim senden..
Sen beni kimlere,nelere değiştin..
Oysa sen canım,sevdiğim,sevgilim.. nelere değmiştin..


Nerden bilebilirdim ki sevmenin diğer adınında ayrılık olduğunu
ffdjd11uw4wj7.png

İşte öldüm, gözlerimi diktim semaya da ruhumu karanlığa gömdüm. İşte öldüm, benliğimden vazgeçip geleceğimi kızgın kumlara gömdüm. İşte öldüm, dönüşü olmayan gidişlerin tozlarını boğazıma gömdüm. Oysa daha yapacak ne çok iş vardı hayata dair. Saçlarını örecektim doğmamış çocukların ve gözlerinden öpecektim görülmemiş rüyaların.. Yazdığım satırları bir bir ipe dizecektim de boynuma asacaktım her bir namesini kemanımın.. İşte öldüm, bırakıp da gittim borç aldığım mutluluklarını hayatın. Söylenmemiş sözlerimi koluma takıp da öldüm. Yetişmeyen yarınların iyileşmiş yüreklerine selam gönderemeden öldüm. Oysa yüzünü silecektim kirlenmiş umutların.. Bir yudum daha içecektim ince belliden ve dökecektim çayımı dostlara pürüzlü yüreğimden.. İşte öldüm, beklenmeyen anları besteleyip de öldüm.. Gül dikecektim kanayan ellerine ağlayanların, gözyaşı biçecektim yolunda okuduğum kitapların..Bir ah sesi duyup da kızacaktım kölesine merhametsiz yaşanmışlıkların.. İşte öldüm, bekleyenlerime kavuşamadan öldüm, acısını tüttürdüğüm dünleri el salladığım iskeleye gömdüm.. İşte öldüm, şimdi çürüyen bedenimi kimler temizleyecek… Açık kalan gözlerimi kimler örtecek… Yaşamadığım sevdaların ve uğruna yanamadığım umutların sisli perdelerini kimler indirecek… İşte öldüm, bıraktığım izlerimi kaldıramadan öldüm.. Belki ellerinden tutacaktım sürgün yüreklerin, acısını isteyecektim suskun dillerin.. Bir toprak olacaktım göstermemek için yeşilini nazlanan ve toplayacaktım damlalarını güneşin hayallerimi canlandıran.. İşte öldüm, okuduğum kitapların sayfalarını sayamadan öldüm, elimde ne varsa geceye emanet edip de yıldızlardan özür dileyerek öldüm.. Ay her gece bana şahitlik etti diye gizlerimi torbaya koyup maviye gömdüm.. İşte öldüm, saçımı kesip de her bir teline günlerimi yazamadan öldüm.. Umudun rengini seçemeden öldüm.. Oysa daha bedelini ödeyecektim günahlarımın ve kan dökecekti gözlerim uğruna en yüce davaların.. Bir adım daha atamadan öldüm.. Şimdi yerde uzanan her bir zerremi toplayın, çatlamış duvarları solgun bedenimde saklayın.. İşte öldüm, beni ölümle başbaşa bırakın..!
askim4evereccemisa9or1.jpg

Varlığının ya da yokluğunun anlamı yok artık... Anlam yüklediğim tek şey yabancılığın... Yokluğun bile acıtmıyor canımı ama bu yabancılık kanatıyor yüreğimi. . . . !
2159989620a67ff59e2ofs9.jpg

Sustuğum Cümle...

Sessizliğimi sesinle süsle ey gece…

Bir damla göz yaşı ol düş çehremden!

Susuyor yerle gök arasındaki her şey

Konuşan çığlığıdır sönmeyen yüreğimin

Çıldırıyor sabrımın sabredemeyen sabrı!

Can çekişen kalbime,Bir ah de yeter…!




Dursun zaman!Yeter artık!Bu benim bana yaptığımı görsün de dursun!

Bin çelişki içinde eritip de kalbimi,alevden kaselerde ikram ederim ye’se…Hayır…Bu kadar yeter.Bu gelen Hak’tan değilki başa taç olsun.Benim bana yaptığımı görsün zaman!Ve dursun artık…Ne olur dursun…




Sükuneti kim icat etti?İlk susan kim!?O’nu bulalım ve vuralım O’nu…

Her gece uykumu emanet ettiğim ayyaş vakitler.Gözlerim kapansalar uyuyamazlar,açık kalsalar bakışlarımdan delinir tavan…Kendimi alamıyorum kendimin çelişkisinden…

Üzerime yürüyor sanki her şey,yerle gök arasında sıkışıp kalıyorum.Bütün şehirler ve şiirler susuyor sonra.Çocuklar geçiyor bölük pörçük uykularımdan,bütün sevdiklerimi ve sevmekten kendimi men ettiklerimi,bir defter üzerine çizip de karalamak yahut defteri yakmak, ya da denize fırlatmak istiyorum.Nasılsa bunca kalabalığa rağmen yalnızım,demekki yoklar!Allah’ım gerçek mi bu!?Bu çıldırtan düşünce,kalbin cinnet anına mı has acep?



Üşüyorum…Sorularım kar tanelerine tutunmuş, beynimi kurşunlarcasına yağıyorlar geceme!Hatta bu üşümek de değil,donuyorum kalemin yazmaktan korkan renginde,buz kesiliyor bedenim!Bütün şiirlerim yanarken ben üşüyorum!Yenmem gerek kendimi…Düşmemeliyim derdimin siyahına,küçücük küçücük dertler,birleşmişler de beni yıkacaklarmış!İnanmam!Biz neler atlattık kalbim seninle!Ne gözyaşlarını uğurladık.Güçlüyüm ben!Her şeyden öte ve her şeyden ziyade,elimi uzattığım bir Rab var.Er yada geç O’na yönelişime ses verecek.Göz yaşımı dindirecek bir sevinç…Evet O’nunla konuşmalıyım,anlatmalıyım O’na içimi acıtan her şeyi ve nedenini bulamadığım, bir türlü akıtamadığım ne kadar gözyaşı varsa,anlatmalıyım…



Kalem hoşça kal…Ben sana derdimi yazdım!Lakin dinmedi içim!Adını koyamadığım sızı dinmedi!Sessizliğim hala bende.Ve çığlığım en derinimde…Hoş gör beni…Ayazım ben işte böyle,ellerim ceplerimde ve yüzümü ıslatan yağmur,aklımda sormaktan korktuğum sorularım,içimde dinmeyen fırtınam ve dilimde mayhoş bir şarkı…Biraz deliyim ben…Ve en ayazı,hala çocuğum…



Hoş gör beni ne olur…Aklım kalbimde ve kalbim yersiz yurtsuz…Hoş gör!Bozma çıldırtan sükunetimi…Sabrıma sabredemeyen sabrımı,koy heybene,çekil,git…
49aggp4wq3.jpg



MükemmeL paylaşım. GönLüne, yüreğine sağLık.
Sayfalar: 1 2 3