:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

Orjinalini görmek için tıklayınız: ''Sevgimi haketmeyen SEVGİLİ'YE(resimli)
Şu anda (Arşiv) modunu görüntülemektesiniz. Orjinal Sürümü Görüntüle internal link
Sayfalar: 1 2 3 4 5
ak0nqpm0.jpg

yokuş yukarı çıkmaktan yorgun düşsemde güzeldi senin yüreğinde nefes nefese kalmak!!!

benim ellerim kan revan içinde,
özlemin yüreğimi kanattı ve o vakit yüreğim ellerimdeydi...

gözlerimde deli yaşlar vardı,
aktığını hissetmediğim ama bildiğim...

yokluğunu bana bıraktığın gece,
gözlerin zifiri karanlıktı,
kaçar adımdı ayakların benden ileri..

kurşunlar bedenimi delik deşik ederken ardından bakıyordum..
her uzaklaşan adım beni vuran bir mermiydi..
ve seni gözümde büyüten yine benim sevgimdi!!!
adimmozlemm6zb6il1gv8.jpg

''Kal" deseydin, kalırdım.

Demedin oysa...
Kuru bir "bitmesin"den başka hiçbir şey demedin.
Öyle kuru, öyle soğuk, öyle uzaktı ki ondaki anlam!
Bu kadar kolay mıydı her şey, bu kadar yakın mıydık uçuruma?
Savunmayacak mıydın sevgimizi?
"Kal" diye haykırmayacakmıydın ardımdan?
Düşündüğüm bu değildi...
Hayal ettiklerim, beklediklerim başkaydı senden..
Mücadele beklemiştim oysa, yelkensiz olan gemimizi kıyıya ulaştırırız sanmıştım..
Kıyıya ulaştırırsın sanmıştım...
Oysa O'nu denizin ortasında savunmasız bırakmama göz yumdun...
Bu kadar yıpratıcı olamazsın...
Oysa bir anlam olmalıydı yaşadıklarımızda!
Paylaşılan duyguların bir anlamı olmalıydı.
Yüreğimdeki martıların bir anlamı olmalıydı.
Beynimizdeki melodilerin, aramızdaki çekimin,
geçen akşamki sohbetin bir anlamı olmalıydı.
Duygularımızın bir anlamı olmalıydı.
Yüreğimdeki tüm MARTILAR'ı uçurdun şimdi...
hangi yöne gittiler bilmiyorum, geri dönerler mi bilmiyorum.
Dünya boşaldı mı ne!
Neden bu kadar sessizleşti birden yaşam,
neden artık parlamıyor yakamozlar gözlerimde,
neden artık rüzgar esmiyor...
Her şey seninle mi kaldı yoksa...
Mantığım, mantığımı bana bırak lütfen, ona ihtiyacım var.
Bazı şeyleri anlamak için ona ihtiyacım var!
Evet!
Ben istedim ayrılığı,
Çıkmaz yollara yönelen bendim,
Kucağında bir yığın noktayla karşına çıkan bendim...
Kahretsin!
Bunu neden yaptığımı bilmiyorum Ve
Senin buna nasıl göz yumduğunu...
Tıpkı Balkondaki akasyaları sularken,
fazla sudan dolayı sararacaklarını bilmediğim gibi...
su onun için hayat olmalıydı oysa..
ve...sen de benim tutunacak dalım!
Bazı şeyler vardı aramızda biliyorsun,
olmaması gereken ama daima varolan.
Farklı uçlardaydık seninle,
farklı mevsimleri seviyorduk farklı zamanlarda....
sen büyük fırtınalara vardın, bense lodostan bile ürküyordum..
Oysa başardığımız şeyler vardı her şeye rağmen,
daha doğrusu öyle sanıyordum...
Binlerce yıldız arasında,
ayın güzelliğini gösterebilmekti tek amacım...
yıldızları söndürmekti...
sorunları yok etmekti...
"bitti" deyişim öylesine bir şeydi, öylesine
sıradan, şakacıktan...
"hayır" demeliydin!
Hatta kıyametler koparmalıydın yüreğimde,
Hendekler açmalıydın yoluma gidemeyeyim diye.
Sahip çıkmalıydın gözlerimdeki ay'a sevgimiz diye...
Beni yolumdan alıkoymalıydın...
"kal" demeliydin...
defalarca "kal" demeliydin...
oysa demedin...
belki de senin çiçeklerin çoktan solmuştu ve ben akasyaları kışın
yaşatmaya çalışmakla hata etmiştim...
belki böylesi daha iyi oldu...
"kal" deseydin kalırdım...
hem de seve seve kalırdım.
Martılarla kalırdım
Yakamozlarla kalırdım
Demedin oysa!
Bilir misin
Kaç çığlık olup yıkıldı yüreğim giderken...
Bilir misin
Nasıl bir cana hasretti yüreğim, yolumdan döndürecek...
Bilir misin
Nasıl zor oldu ardıma bakmadan çekip gitmek...
"KAL" desen kalacaktım...
DEMEDİN OYSA!
www_antoloji_com_426610_34.JPG

Bi kibrit çaksam
Kalmadı kuru bir yer
Yanmam!
Bu gözler ıslattı ıvır zıvırları
Bu gözlerle ağladım densiz vakitlerde
Güneş de vursa üstüme
Kurumam!
Bu elbiselerle tutuyorum yasımı
Bahar da gelse
Kış da geçse
Çıkarmam!
Kokmaz yeni bir elbisede geçmişim.
Aynada böyle tanıyorum kendimi
Hergün bir hoşçakal
Bir merhaba
Dilimde söylenmemiş sözlerin kıpırtısı
Dudağımı kilitliyorum.
Ellerimle yoklasam da bulamam
Ben saklandım kendime
İndim en derinlerime
Sadece
Sızlanıyorum.
Bırak git bu yüreği..
Bu yürek seni çoktan terketti..
Şahidimdir sabahı iple çeken gecelerim..
Dudaklarımdan akan sözcükler şahidimdir..

Sen,sensizliği öğrettin bana..
Ben'se soğuk gecelerde yağan yağmurlarla,
Şiirlerimle eşlik ettim sana..
Şimdi Yokluğun bağrımda yanan bir kor ateş..
Suskunluğun cehennem ateşi kadar sıcak ve yakıcı..
Korkuyorum artık sessizliğinden..
Ama terketmeli
ve
Unutmalıyım seni...

Ben,tüm benliğimle..
Gururumu hiçe sayarak..
Tüm yaşanmışlıkların anısına..
Senin yoluna aptalca düştüysem..
Herkesi karşıma birer birer aldıysam..
Ve buna rağmen sesin titremeden..
"Bitti" ile başlayan son cümleni kurduysan..
Ve bu son sözünün sonuna noktayı koyduysan..
Bırak git bu yüreği...
Sana artık bir faydası olmaz..

Artık kendime daha fazla acı çektirmeden..
Seni beklemeden ve düşünmeden..
Yüreğimden çık git istiyorum..
Son gözyaşlarımla seni ıslatarak..
Öylece ,çaresizce seni bırakarak..
Bir kere olsun yüzüne bakmayarak..
Çekip gidiyorum yok olan varlığından..


Şimdi;
Bırak git bu yüreği..
Bu yürek seni çoktan terk etti..
Artık mühürlü bu yürek..
Sensizliğe yemin etti.....
hayalet2op8.jpg

ağlama sevgili
beceremedim doyurmayı seni benle,
gitmek gerçekten gerekliydi...

üzülme sevgili,
vedaları da vardır baharların,
yaprak dökümünü yaşarsın istemesen de...

vazgeçmek için zamansızız belki de. ama yetemediği yerde, gitmelidir sevgili....


saçlarımı kestirmek hiç aklımdan geçmezdi. demek ki birşeyler olmuş bana ki senin kıyamadıklarına kıyar olmuşum. aynaya bakamayacağım bu geceden sonra. saçlarımı taramayacağım. senin dokunmaya kıyamadığına ben kıydım sevgili.

demek ki bitmiş ve aklıma gelmemişsin...

bu yüzden seni sevdiğimi sanmama rağmen gitmeliyim sevgili. vadesi dolmuş günlerimizin sana güldüğüm, öldüğüm sana.

düşünme sevgili,
düşünülmeyi haketseydim,
yanında olurdum...

ve

vesi yok ki... gittim, kıydım zamansız. hangi bahanenin ardına sığınabilirim ki şimdi.

değmezim hiçbirşeye!

yalnızlığın adil değil...
ama benim ki adil sanırsam ki...

ben seçtim!


yok oluşumun tarihçesinde, bana eşlik etmiyor çok zamandır varlığın. bu yüzden küstüm sevgili, seni sevemeyişime inat, varlığımın hazzını yüreğime yasakladım.

artık seni koyamadığım düşencem de, ben de yokum.
çünkü sensiz; yakan bir korum...

belki de hepsinden öte, yalnızlığını kör kuyulara haykıran, dolunayın şahit olduğu, bir hayalet ruhum.

hala hayattayım belki de,
peki sen; varlığımdan haberdar mısın?
img46177ladycrowps4.jpg

Kopkoyu bir yalnızlık demledim kendime. Yanında ne kızarmış ekmek kokusu, ne de annemin yağlı, reçelli ekmekleri... Kopkoyu, bir yalnızlık demledim kendime...

Önce bir eşik yaptım, en soğuk mermerden. Yetmedi... Ardından bir sıra duvar ördüm, en kalın taş bloğu ile, sadece bir sıra... Yine yetmedi... Ardından bir sıra, bir sıra daha. Ben bir koydukça, beş koydu yaşam. Örüldükçe örüldü, yükseldikçe yükseldi...

Duvarlarından ışık sızmıyor surlarımın. Kopkoyu bir karanlık ördüm kendime...

Şimdi güneşin ne doğuşu, ne batışı görünür oldu buralardan. Grubun turuncu, sarı rengi yok artık. Yok artık mavinin yeşile çalan tonları. Yok artık pembe, beyaz pastel bir bahar...

Çok zamandır kumdan kale yapıp, bir dalganın alıp, götürüşünü beklemedim. Çıplak ayakla kumsalda koşmadım. Deniz kabuğu toplamadım. Çok zaman oldu, nilüferlerin yaprağından, tırtılın umuduna kanat açmayalı...

Çok zamandır yağmura yakalanmadım. Saçlarımdan süzülmedi damlalar. Çok zaman oldu, gökkuşağı görüp, çığlık atmayalı. Çok, çok zaman oldu pencerenin buğusunda bir resmin kayboluşunu beklemeyeli...

Çok zaman oldu fotoğraf makinemle yaşamın bir karesini dondurmayalı... Bir bahar dalından düşen çiğ damlasını yakalamayalı. Bir şelalenin sesini resmetmeyeli.

Çok zaman oldu tüm çocukları toplayıp, yaz okulu açmayalı... Akşam iş dönüşü onlara şeker almayalı. Bahçede saatlerce zıplamayalı. Yaz bitiminde onlara sözde karnelerini dağıtmayalı. Çok, çok zaman oldu...

Çok zaman oldu, minik ellerle beraber dev bir kardan adam yapmayalı. Kar topundan kaçmayalı. Kara yatıp, iz çıkarmayalı... Çok, çok zaman oldu...

Çok zaman oldu bir şarkı tutmayalı, yüksek sesle bir şarkıya eşlik etmeyeli. Kahkahaların sığmadığı bir odada bulunmayalı, sessiz film oynamayalı... Çok, çok zaman oldu şen şakrak bir şarkının notalarına tutunup dans etmeyeli...

Yüreğim bir serçenin kanadı üzerinde atmıyor uzun zamandır...

Kopkoyu bir yalnızlık demledim kendime. Yanında mı? Sadece kalemim ve göz yaşlarımla ıslanmış satırlarım...
love8wz6sn6rf1vp.jpg
Yıllardır tuttuğum dilektin sen
Gerçekleşmesi imkansız olan
Gerçekleştiğinde beni mucizelere inandıran
Dünyanın en güzel dileğiydin sen


Gelişine yazılmış ilk dörtlük bu işte yar işte bu bana baharı yaşatan aşkının gelişine sevinen yüreğimin sesi bu.kışın tam ortasıydı aslında gelişin ama benim ruhumda bahar can bulmuştu.tabi ya sen bendeydin sen aşktın yıllardır tuttuğum dilektin yolunu gözlediğimdin ve işte gelmiştin nasıl baharı yaşamam ben şimdi dışarıdaki soğuk umrumda bile değildi...


Doğa bendeki bahara yetişmeye çalışıyordu evet o bahar için gün sayıyorken ben baharın en güzeli yaşıyordum taaa ki sen benden gidene kadar.bir anda içimde heryer buz tuttu sen gidince herşeyimi kaybettim çünkü herşeyim sendin sen yokken ben bir hiçim.dışarıdaki kara kıştan daha kara kışlara saldında gittin beni bana yetişmeye çalışan doğa şimdi baharın koynunda bense kara kışlardayım sensiz.sen yoksun sensiz bahar umrumda bile değil...


Hani hep yıldızlar kayarken dilek tutulur ya
Bende seni her yıldız kayışında diledim
Bu yüzden olsa gerek
Bir yıldız misali elimden kayıp gidişin
8111bmt6.gif
bu gözleri;
seni gördüğü için seviyorum...

bu yüreği;
seni sevdiği için seviyorum...

bu elleri;
seni yazdığı için seviyorum...

bu bedeni;
seni istediği için seviyorum...

O şehri;
içinde sen yaşadığın için seviyorum...


sen hayatımda yoksan eğer
hiçbir şeyin anlamı yok, tadı yok, tuzu yok...
her şeyi seninle seviyorum
her şey bana seni hatırlattığı için...
seviyorum.
denizoy4.jpg


''Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın
Denizler ortasında,bak yelkensiz bıraktın...''


Koskoca bi mavilik,koskoca bi sensizlik...
Ne yapılır bu sonsuzlukta?
Ya boğulursam mavi derinliklerde
Ya tutunamazsam yitik düşlerime bile
Ya da sen hiç...? Belki de bu bir...hiç(lik)

Aynı anda sevebilmekken marifet; (ne çok erken,ne de çok geç...)
aynı denize sığamadık biz
kıyıya vurduk...yazık

Sen hiç mi deniz görmedin?
Onca vapura,gemiye,balığa,martıya yeten deniz,
yet(e)medi mi...?
Denize hasret kaldık...yazık

Sen hiç mi bahar görmedin?
Onca kuşa,kelebeğe,yeni yetmeye yeten yeşil,
bi umutlarımızı yeşertemedi
Bu bahar,yaşayamadan bitti...!

''Öyle yıktın ki bütün inançlarımı
Beni sensiz bıraktın,beni sensiz bıraktın...''
Beni böyle sevmelisin...!
Kelimeler yetmezmiş bir yerden sonra çarkını çevirmeye sedanın. Önce ayrılıkları bitirmelisin beyninde, sonra acıları kurutmalısın sayfalar arasında gülerde. Ve kaçıncı sayfada olduklarını asla bilmemelisin kuruyanların... Ve... gülücükler takılmalı hayata denizinden attığın oltaya... Kucaklar dolusu olmalı o derin gülücüklerin. Uzağımdaysan uzaklıkları kapı önü etmelisin ayrılığa inat.

yakınımdaysan en yakınım olmasın. Üstüne üstüne yürümelisin zamanın. Masmavi gözlerin hayat suyum olmalı, saçların rüzgar olmalı uçurmalı bilinmezliklere hiç düşünmemeliyiz mesafeleri ayları ve hatta zaman olmamalı içimizde ben seni sende yaşamalıyım. Kış ortasında kapıma getirmelisin sevdanla baharı sevdiğinde güneş doğmalı şehre bir daha sönmemeli. Bir anda dört mevsimi yaşatmalısın bana iklimlerin en güzelini getirmelisin yüreğimin diplerinde, savaşlar çıkartmalısın savaşmalıyım hücrelerimle. Ben bıkmalıyım en küçük mutluluklardan ama sen hep sürprizlerle çıkmalısın karşıma. Sen düşüncelerimin başlangıçlarında ve bitişlerinde vazgeçilmezim olmalısın, yabancı kalmamalısın, uzak olmamalısın, bitik durmamalısın masallar anlatmalısın aşka dair sevdalar işlemelisin yüreğinle. Ayrılık geçmemeli cümlelerinde.Yüreğindeki okyanuslardan hasret şiirleri haykırmalıyım sana. Bütün deli dalgalar fısıldamalı kulağına ... Bazen küçük bir tebesüm vermelisin, bazen koca bir yürek. Seni verdiklerinle değil, yalın olarak da sevmeliyim sevdamız sınırsız ve nihayetsiz olmalı, senin tek sırdaşın ben olmalıyım. korkunca saklandığım sığınağım olmalısın.

İçimde olmalısın yanımda yoksan bile... Tutkunsam; bedeli ölüm de olsa ben varım.... senin vazgeçilmezin olmalıyım.paylaşılmazım olmalısın. Beni olduğum gibi kabul etmelisin. Ben buyum, böyleyim diyebilmeliyim korkusuzca. Durgunlaştığımda huzur bulduğum kucak, coşunca öptüğüm bayrak olmalısın. İç çekmelerimin nedeni, yazılarımın ilhamı. sohbetlerimin konusu olmalısın... Bulmacaların olmalıyım beni sen çözmelisin. Yapbozların olmalıyım ki tamamlayabilesin beni. Yüreğimde ki uçurumlardan düşmemelisin, içimdeki denizlerde boğulmamalısın, beynimdeki çöllerde susuz kalmamalısın. ben seni kabulündim, tüm savaşlara hazırım ömür boyunca...

doğallık varsa dürüstlük vardır, dürüstlük varsa onur vardır, onur varsa gurur vardır, gurur varsa yürek vardır.......!!! Zaten aşka da yürek gerek değil mi... Bunlar emek ister emek vermişse kişi, işte o zaman insandır.
Sayfalar: 1 2 3 4 5