Çırılçıplak soyunduğum harflerin/üst üste getirdiği/bir ayrılıktayım ve farkındayım/üşüyor sözlerim sensiz/sar bikere cümlemi
Ateşim var öp beni...Yani sen gibi

Yani sen…
Sevişen acıların uygunsuz yakalanışı kalbime
Sar…
Yaram berem kan ağlar…

Yani sen…
İklimlerden sonbahar
Avluda saklambaç mevsimini geçtim yar

Onyedinci sayfanın içine katlanmış bir aşka
Sarı yapraklarımı döküyorsam
Ellerim dikiş izlerinden tanıyorsa hayatın takma kollarından kaçışlarımı
Birikmiş özlemlerim vuruyorsa yüzüme
Kıstığım bir yerde yeniden başlıyorsa seslenmeler
Anlattım işte
git demeni bekliyor acılarımın çapraz dikiş yerleri
Ama önce
“gelmeni”

ıslatılmış bir düşün ağzı sulanıyor bu yalvarışa

Yalıtılmış gözlerimde
ne bir bulut
ne bir yağmur var
Kapatıp/Açtığım
Beklediğim zamanlar
Sadece sen…
Yani sen…
Birde Ayrı kalmalar
ay(ı) rılmalar
(kimse bilmiyor gittiğini aslında benim kadar)

Burnu beş karış havada bir tahammülsün
İlik yerleri genişlemiş düğmeler açılırken
Daha kolay soyunur ayrılıklar
Bu kadar…

Ah bi değse tenin ayakuçlarıma
Göçte bi yalnızlık var
Bende olmayanı istiyorum
Alkışları yükseliyor vedalarımın
.
.
Senden bir eksik
Benden bir fazla
Bu kadar

Yani sen

Ayrılık gibi
Vedalar gibi
Sonbahar gibi
En çok sevdiğim gibi
Aynı anı yaşamak gibi
Gitmekle kalmak gibi
.
Hepsi kitaplarda var
Bende olmayanı istiyorum
Yani sende var
.
Anlattım işte
git demeni bekliyor acılarımın çapraz dikiş yerleri
Ama önce
“gelmeni”
bu kadar


Çırılçıplak soyunduğum harflerin/üst üste getirdiği/bir ayrılıktayım ve farkındayım/üşüyor sözlerim sensiz/sar bikere cümlemi
Ateşim var öp beni...
Yani sen gibi...