Evet, bir zamanlar aşıktım sana!
Ama bu maraz bir aşktı.
Meraktan ve istediğim ilgiyi
bulamamaktan kaynaklanıyordu.
En çokta senin kayıtsızlığından...
Sadece bana değil, hayata karşı.
Kendi kendime sana hamile kalmıştım.
Büyütüp sancılarla doğurdum seni.
Senin yokluğunu doldurdum,
yokluğunu özledim, ona aşık oldum.
Seni beklerken, beklentisizce beklemeyi,
seni özlerken de kayıtsızlık karşısında
dimdik durabilmeyi öğrendim.
Seni ne kadar sevdiğimi söylerken,
senden hep özür dilemeyi isterdim.
Beni,
benim kendisini sevdiğim şekilde sevmeyen birini,
zamana meydan okuyarak
herşeyden bağımsız sevmeyi sürdürmenin
ne kadar zor olduğunu
sana hiç anlatmadım...
Bir insanı olduğu gibi kabul etmenin
ne kadar imkansız durursa dursun
mümkün olabileceğini öğrendim.
Bunun için ne büyük bir suskunluk
ve beceri harcamış olduğumu
"Zaman" biliyor.
[Zaman hayatımızdan hep birşeyler çalmaz mı zaten?..]
Sende "zamanı değil" demekle kendinden başka
hiç bir şeyden kaçmadın.
Kendinden kaçtığın sürece,
hiç bir zaman olgunlaşamazsın...
Bende sana aşık olduğumda bundan kaçabilirdim.
Ama sana olan aşkımın tadını çıkarıyorum.
Benden başka kimsenin bunu seninle
gerçekleştiremeyeceğini artık biliyorum.
Sana benden önceki ve sonrakiler
çok gündelik bir deyim oldu.
Ancak aşık olabilir,
o da benim eskiden olduğum gerekçeyle,
meraktan...
Sana duyduğum sevginin
bir başlangıç ve bitiş Tarihi Yok
üstelik bir çerçevesi de yok.
Seninle gündelik hayatımın
hiç bir zamanını aşk söz konusuyken
yaşamadık
ve paylaşmadık.
Benim heyecanlarımda,
öfkelerimde, çoşkularımda sen hiç olmadın.
Sen benim herkes çekildikten sonra,
yorganın altına girdiğimdeki yüzümü biliyorsun.
Sana hep orada rastladım.
Birbirimizi hep orda tuttuk!
Amaç, can sıkmak değil,
sadece beni biraz daha iyi tanıman
ve seni ne kadar iyi tanıdığımı anlaman.
Seni böyle sevmek eskiden bana acı verirdi,
artık üzülmüyorum.
Seni;
senin yalnızlığınla,
senin boşluğunla,
senin sonsuzluğunla,
seni kabullenmekte zorlandığım herşeyinle seviyorum!
Bunu artık yüksek sesle söyleyebileceğimi sanmıyorum.
Çünkü sözlerimin
anlamını,
ağzımı,
dilimi ve sesimi kullanarak
artık ßunu yansıtamıyacagımı ßiliyorum !!
CiqD3m #
Yine Sanaydı ßak Düşmedin Satırlarımdan
Hala ...........................
Ama bu maraz bir aşktı.
Meraktan ve istediğim ilgiyi
bulamamaktan kaynaklanıyordu.
En çokta senin kayıtsızlığından...
Sadece bana değil, hayata karşı.
Kendi kendime sana hamile kalmıştım.
Büyütüp sancılarla doğurdum seni.
Senin yokluğunu doldurdum,
yokluğunu özledim, ona aşık oldum.
Seni beklerken, beklentisizce beklemeyi,
seni özlerken de kayıtsızlık karşısında
dimdik durabilmeyi öğrendim.
Seni ne kadar sevdiğimi söylerken,
senden hep özür dilemeyi isterdim.
Beni,
benim kendisini sevdiğim şekilde sevmeyen birini,
zamana meydan okuyarak
herşeyden bağımsız sevmeyi sürdürmenin
ne kadar zor olduğunu
sana hiç anlatmadım...
Bir insanı olduğu gibi kabul etmenin
ne kadar imkansız durursa dursun
mümkün olabileceğini öğrendim.
Bunun için ne büyük bir suskunluk
ve beceri harcamış olduğumu
"Zaman" biliyor.
[Zaman hayatımızdan hep birşeyler çalmaz mı zaten?..]
Sende "zamanı değil" demekle kendinden başka
hiç bir şeyden kaçmadın.
Kendinden kaçtığın sürece,
hiç bir zaman olgunlaşamazsın...
Bende sana aşık olduğumda bundan kaçabilirdim.
Ama sana olan aşkımın tadını çıkarıyorum.
Benden başka kimsenin bunu seninle
gerçekleştiremeyeceğini artık biliyorum.
Sana benden önceki ve sonrakiler
çok gündelik bir deyim oldu.
Ancak aşık olabilir,
o da benim eskiden olduğum gerekçeyle,
meraktan...
Sana duyduğum sevginin
bir başlangıç ve bitiş Tarihi Yok
üstelik bir çerçevesi de yok.
Seninle gündelik hayatımın
hiç bir zamanını aşk söz konusuyken
yaşamadık
ve paylaşmadık.
Benim heyecanlarımda,
öfkelerimde, çoşkularımda sen hiç olmadın.
Sen benim herkes çekildikten sonra,
yorganın altına girdiğimdeki yüzümü biliyorsun.
Sana hep orada rastladım.
Birbirimizi hep orda tuttuk!
Amaç, can sıkmak değil,
sadece beni biraz daha iyi tanıman
ve seni ne kadar iyi tanıdığımı anlaman.
Seni böyle sevmek eskiden bana acı verirdi,
artık üzülmüyorum.
Seni;
senin yalnızlığınla,
senin boşluğunla,
senin sonsuzluğunla,
seni kabullenmekte zorlandığım herşeyinle seviyorum!
Bunu artık yüksek sesle söyleyebileceğimi sanmıyorum.
Çünkü sözlerimin
anlamını,
ağzımı,
dilimi ve sesimi kullanarak
artık ßunu yansıtamıyacagımı ßiliyorum !!
CiqD3m #
Yine Sanaydı ßak Düşmedin Satırlarımdan
Hala ...........................