taze sabahlar gibisin...
baharlar gibi....

günes her sabah doguyor biliyorum,
senden öncede doguyordu;
ama benim icin degil....

cünkü gozlerim mühürlüydü...
günes her gün degil,
her an dogsa bile görmüyordum...
sen gelip gözlerimi acana kadar...

seninle birlikte anlamlandı dogan günler,
seninle birlikte ısıtmaya basladı günes...

kıskanıyorlar seni;

günler sen gibi dogamadıkları icin,
günes sen gibi ısıtıp yakamadıgı icin,
gökyüzü sen gibi huzur weremedıgı icin,
denizler sen kadar derin olamadıkları icin
kıskanıyorlar seni SEWDAM...

ama bilmezler AŞK bu....
bilmezler cünkü onların askı bizimki gibi degil...

gün gece"ye asıktır, günes ay"a, denizler daglara...
ama anlayamazlar nasıl sewdim ben....

cünkü ben yalnızca bir insanım...
aciz, basit, sıradan...
onlar güclü, ben zayıfım.
ama onlar yanlısı sewdi, ben dogruyu sewdim...

gün askına kawusmak icin safakları bekledi,
günes tutulmaları,
denizler daglara kawusmak icin yalayıp duruyorlar kıyıları...

ben sadece sewiyorum...

onlarda "sahip olma hırsı" war,
bende "sewmek huzuru"...
onlar "yetinmek"ten habersiz,
ben "warlıgına razı"...

anlayamazlar nasıl sewdim ben...
cünkü onlar wazgecmediler kendilerinden...
ama benim dünyam olsun sen...

KISKANIYORLAR SENİ SEWDAM...
CÜNKÜ SENİ EŞSİZ SEWİYORUM BEN....


(arşivimden)