Uyumak da güzel uyanmak da;
Yazmak da güzel, yazılmak da!
..........
Uyuyorsundur diye usulca yazıyorum...
Temmuzun ondukuzu bugün, ikibinsekiz.
Ben seni, bugün de yine çok seviyorum...
*
İçime kelebekler atardın eskiden; gıdıklanır gülerdim.
Gülerdim ben;
..hep gülerdim eskiden!
*
Bi’tane uçan balon geldi mi yanına;
Üstünde “seni sevdiğim” yazılı olacaktı, ben gönderdiydim...
*
Rüya bu işte; bizim karşımızdaki bi apartmanda oturuyomuşsun. Seni seyrediyorum pencereden... Bi gün çay yapıp kapına geliyorum, kızıyosun; ne işin var burda, diyosun. Ağlaya sızlaya iniyorum merdivenlerden, dönüyorum geri. Film gibi aynı, baban ve ablalar filan bi yere gidecekmişsiniz, gidemiyosunuz. Bi de dışarda kalıyosunuz, nasıl oluyosa... Peki noluyo dersin? Tabii ki karşı komşulara geliyosunuz. Hazır demlenmiş çay kurabiye kaçar mı, servis yapıyorum size, ihi
Dünyada olamıycaklar rüyamda oluyo, ne güzel!
*
Bu ne güzel bir gün böyle, yarin gülümsemesi gibi...
Sen gülümsedin sanıyorum!
*
Dedemin, başa düğümlenecek “çevre”, veya boyna bağlanacak “yağlık” dediği... Ninemin alnı saracak “yazma”, ya da koyna salınacak “mendil” dediklerine benzeyen; bi’tane bandana aldım sana, mavi. Üstünde çizgi film tiplemeleri var, kenarlarıysa kırmızı. Çok şeker...
Sen yokken sana bişeyler almak hoşuma gidiyor. Sonra o aldığım şeyi senin bi parçan bilmek... Ona bakıp seni düşünmek... Ve ona gülümsemek, sanki sana gülümser gibi!
*
Mahalledekiler bana “gökkuşağı” diyolarmış; sana da bulaştırayım mı renklerimden? En son ne zaman pembe bi günaydın görmüştün? Burda var! Hem pembe, hem de sıcak bir günaydın!..
Bak, “avuçlarım yine sen kokuyor... Sen kaç kişinin umudusun bilmek istemiyorum. Yazı okunuyor, sen orda ben burda. Olmasan olmaz. Olmayışın bile var oluşunun delili...”
Orda mısın?
*
Uyuyorsun diye usulca yazıyorum ben, ama sen hâlâ uyuyor musun?..
Hişt!.. Ses etme öyleyse sakın;
..seni sevmekle meşgulüm!
