Günün belli saatlerinde bulabiliyorum seni..
Sabah 9.30 akşam 6.30...
Yeryüzünün tek biyerinde sadece adresin...
Sadece tek bir şehirde rastlayabilirim sana...
Sabahın senli saatlerinde uyanmamak için dayanıyorum uykuya..
Ve akşamları çalmayacak telefonla cebelleşiyorum..
Ne zaman aklıma sen gelsen..Ya sana söyler gibi kaleme kağıda sarılıyorum..Ya bitmesini istemediğim uykulara dalıyorum...
Ben en çok seni özlerken yeniliyorum hayata...
Seni yaşıyamadım belki ama..Sensizliği ezberledim yokluğunda..
Şimdi Sensizlik sürgün yerim dilekçe yazsam aşka tekrar tain edermi ben sana...
Varmı böyle bi şansım acaba...
Bazen diyorum ki; Şimdi açsam telefonu anlatsam tek tek herşeyi bilse...
Yada atla ilk otobüse geç karşısına öyle bi sarılki anlasın hiç konuşmadan herşeyi..
Değişirmi bişeyler..Yok diyorum sonra sevgi bittiyse eğer ne değişebilirki..
Cesaretim kırılıyor birden Hiç açamadığım telefonu kapatıyorum..
Hiç konuşulmayan konuşma bitiyor...
Halbuki anlatmak isterdim sana..Hiç aldatmadım seni aldatamamki..
Aramıza tek bi yalanı dahi sokmadım sokamam ki diye..Saatlerce bıkmadan usanmadan anlatabilirdim...Sensizlikte lal kalan dilime kulaklarını tıkımasaydın eğer...
Sen gittin ben sustum...Bozuldu büyü kahroldu sevdamız..!!
Biliyorum gün gelicek sana alıştığım gibi sensizliğede alışıcam..
Daha kolay olucak uyanmalar daha acısız..Şarkıları bende gülerek söyleyebilicem..
Ama hep o uzak şehirde aşık olduğum adam olarak kalacaksın..
Beni hiç affetmeyen ve hiç affedilmeyen adam olarak..
Gün gelecek başkasının yüzü yansıyacak göz bebeklerine ellerin başka tenlerde..Bunlarda canımı yakmayacak gün gelecek..
Kimbilir belki ozaman gözbebeklerimi güldüren bi adam olacak benimde yanımda ellerimi tutan..
Yıllar geçecek sevgilim belki birdaha hiç görmeden birbirmizi..
Ama diyorum şimdi keşke bu kadar kötü bitmeseydi keşke dost kalabilseydik seninle..En azından bu kadarını haketmişti yaşadığımız aşk..
Beceremedik..
İkimiz sanki asla uzlaşamıcak iki düşman ülke gibiydik..
Kim kazandı bilmiyorum...
Benim kaybım çok bu yüzden seni kazanmış sayıyorum sevgili...
Ve işte yine o şarkı çalıyor ..''Anladım senin bana dönüceğin yok,perişan halimi göreceğin yok..''
Duyuyor kulağım şarkıyı teslim oluyorum sensizliğe...
Sabah 9.30 akşam 6.30...
Yeryüzünün tek biyerinde sadece adresin...
Sadece tek bir şehirde rastlayabilirim sana...
Sabahın senli saatlerinde uyanmamak için dayanıyorum uykuya..
Ve akşamları çalmayacak telefonla cebelleşiyorum..
Ne zaman aklıma sen gelsen..Ya sana söyler gibi kaleme kağıda sarılıyorum..Ya bitmesini istemediğim uykulara dalıyorum...
Ben en çok seni özlerken yeniliyorum hayata...
Seni yaşıyamadım belki ama..Sensizliği ezberledim yokluğunda..
Şimdi Sensizlik sürgün yerim dilekçe yazsam aşka tekrar tain edermi ben sana...
Varmı böyle bi şansım acaba...
Bazen diyorum ki; Şimdi açsam telefonu anlatsam tek tek herşeyi bilse...
Yada atla ilk otobüse geç karşısına öyle bi sarılki anlasın hiç konuşmadan herşeyi..
Değişirmi bişeyler..Yok diyorum sonra sevgi bittiyse eğer ne değişebilirki..
Cesaretim kırılıyor birden Hiç açamadığım telefonu kapatıyorum..
Hiç konuşulmayan konuşma bitiyor...
Halbuki anlatmak isterdim sana..Hiç aldatmadım seni aldatamamki..
Aramıza tek bi yalanı dahi sokmadım sokamam ki diye..Saatlerce bıkmadan usanmadan anlatabilirdim...Sensizlikte lal kalan dilime kulaklarını tıkımasaydın eğer...
Sen gittin ben sustum...Bozuldu büyü kahroldu sevdamız..!!
Biliyorum gün gelicek sana alıştığım gibi sensizliğede alışıcam..
Daha kolay olucak uyanmalar daha acısız..Şarkıları bende gülerek söyleyebilicem..
Ama hep o uzak şehirde aşık olduğum adam olarak kalacaksın..
Beni hiç affetmeyen ve hiç affedilmeyen adam olarak..
Gün gelecek başkasının yüzü yansıyacak göz bebeklerine ellerin başka tenlerde..Bunlarda canımı yakmayacak gün gelecek..
Kimbilir belki ozaman gözbebeklerimi güldüren bi adam olacak benimde yanımda ellerimi tutan..
Yıllar geçecek sevgilim belki birdaha hiç görmeden birbirmizi..
Ama diyorum şimdi keşke bu kadar kötü bitmeseydi keşke dost kalabilseydik seninle..En azından bu kadarını haketmişti yaşadığımız aşk..
Beceremedik..
İkimiz sanki asla uzlaşamıcak iki düşman ülke gibiydik..
Kim kazandı bilmiyorum...
Benim kaybım çok bu yüzden seni kazanmış sayıyorum sevgili...
Ve işte yine o şarkı çalıyor ..''Anladım senin bana dönüceğin yok,perişan halimi göreceğin yok..''
Duyuyor kulağım şarkıyı teslim oluyorum sensizliğe...
miley13: