[b]Meleğim ol anne..

sevgiliye çok şey söylenir,
anneye de söylenmek istenir ama nedense söylenmez bir türlü..
kaç kere sana seni sevıyorum dedim anne?
ya da kaç kere uyurken seni öptüm?
kaç kere kırdım seni anne?
ya da kaç kere yanlız bıraktım,kendi içimde çeliştiklerim yüzünden..
aslında hem seni hem aşkımı anlatacağım bu sefer..
canım çok acıdı anne..
sen farkındaydın bir tek..
keşmekeş bir insan kalabalığında, gözümden akıttığım her damla yaş için,
gizli gizli ağladın kımseye göstermeden..
ben odamda ağladım,sen yatağında..
ben hiç düşünmeden gösterdım acımı ona buna,
sen üstünü kapatmaya çalıştın..
biliyorum..
seni çok üzdüm anne..
seni incittim..
itiraf edıyorum ki,öyle bir sevdim ki,
kendimden de çok, senden de çok..
ama kızmasın sen bana değil mi anne?
bu itirafıma gülümsersin sadece..
menfaatlerin sevdirmez beni sana..
ya da yalancı sevmezsin sen beni..
her çekin karşılığı var,her acının bedeli,her sevginin bir çıkarı var..
sen benden fazla birşey ümit etmedin,etmezsın değil mi anne?
yüreğimi kullanmaya çalışmassın..
sevgimi hor görmeye,ziyan etmeye uğraşmassın..
senden soğumam için çabalamazsın..
yalanlarla kandırmaz,boş ümitler vermez,hayal kırıklıklarına uğratmazsın..
elimi bırakmazsın,değil mi anne..?
ben kötümüyüm anne..?
neden hep bana yüklediler en ağır bedelleri..?
neden gündüzlerimi apansız geceye çevirdiler..?
neden mutluluklarım kısa sürdü..?
neden elimden aldılar herşeyi,herşeyımı anne..?
neden haketmedıklerımı düşünüyorum..
neden bu kadar üşüyorum anne..?
geçicek mi..?
biticek mi hepsi..?
bıraktı beni anne..gitti hayatımdan..
seni kırdığım onca anın bir saniyesıne bıle değmedi..
özür dilerim anne..
çok özür dilerim..
denedim,ama herşeyi mahvettim anne..
başaramadım..
bir sen kaldın yanımda..bir sen varsın..
yalvarmama izin vermessın değil mi..?
gıtmezsın..
bebekliğimdeki gibi okşa beni bu gece..
çok ıhtıyacım var..
ben kabus dolu gecelere yumarken gözümü,sen bana güzel rüyalar ver ellerinle..
meleğim ol yıne anne..
başucumda kal..[/b]