Gidişin değil, bir umutla dönersin diye beklemek öldürdü beni..
Bir hoşcakalı çok gördün...

Zor geldi hoşcakal demek sana, böyle gitmek daha kolaydı çünkü, arkada kalanı düşünmeden çekip gitmek, yakıştı mı sana? Yakıştı mı gidiyorum demeden gitmek? Yakıştı mı veda etmemek ve çekip gitmek? Yakıştı mı ayrılıkla yüzleşmemek? Gittiğini bile söylememek..

Bir hoşcakalı çok gördün.. Bu kolay olanı idi, bunu seçtin...
Bencildin, gene kendin için en iyi olanı seçtin, başkasının duyguları seni yine hiç ilgilendirmedi..
Hoşçakal demek zordu çünkü, vedasız gittinsanki geri gelecekmiş gibi gittin, ayrılıkla yüzleşmeden gittin.
Ayrılık acı verir çünkü, sanki ayrılmıyormuşuz gibi terk ettin. Oysa beni gidisin değil, bir umutla gelirsin diye beklemek öldürdü...

Hoşcakal dememiştik, ayrılmamıştık öyle ise, dönecektin, bir umut vardı hala, rüzgarda savrulan bir mum alevi gibi cılız ama ısrarla yanan bir umut vardı.. İşte beni o umut öldürdü... Gidişin değil...

Bir gün dönecek diye beklemeler öldürdü beni, başka gölgeleri, sana benzetmek eritti bedenimi, ayak sesleri, merdiven çıkışlarını dinledim sen misin diye... Kapı çalındığında ben koştum, telefon çaldığında, ilk çalışta elim telefondaydı ilk aylar da... Gelmedin... Ama hoşçakal da dememiştin... Gitmiştin... Ama veda etmemiştin...

Gidişin değil, beni döneceksin umudu ile beklemek öldürdü...
Çok geç anladım bencildin. Artık hiçbir gölge sen değilsin, hiç telefon etmeyeceksin, dudakların adımı söylemeyi unutmuştur artık, çalan kapılar ve telefonlara ben bakmıyorum kaç zamandır. Hoşçakal demeden gittin. Kolayı seçtin... Dönmeyeceksin...

Yüreğimde artık ne sevgi var, ne umut, ne de bir ağrı...
Yüreğimde taşlaşmış bir HOŞCAKAL var... sana ait...
Onu bir söyleyebilsem, sana veda edeceğim... Bunca yıl benden çaldığın, hayatımı geri isteyeceğim.
Ve sen, Hiç anlamayacaksın, hiç bilmeyeceksin... Beni gidişinin değil, dönersin umudu ile yaşamanın öldürdüğünü...

Hoşçakal demek, ölmekten daha mı zordu?

Gidişin değil, beni döneceksin umudu ile beklemek öldürdü...
Çok geç anladım bencildin. Artık hiçbir gölge sen değilsin, hiç telefon etmeyeceksin, dudakların adımı söylemeyi unutmuştur artık, çalan kapılar ve telefonlara ben bakmıyorum kaç zamandır. Hoşçakal demeden gittin. Kolayı seçtin... Dönmeyeceksin...



biz insanla rhep kolayını seçeriz kalıp mücadelee etmek yerinee gitmeyii tercih ediyoruzz..

emegine ve yüregine saglık güzel yazıydı


Gelişin gibi, Gidişin de Zorlu oldu. İnan. Anlatamadım Sana olan, Bir martı gibi yürekli olan kalbimin sevgisini. Bir Kalbi Böylece Bırakıp gitme. İçimde Binbir Soruyla, Bırakıp gitme. Kalbim izin verse bile, Karşı çık ona.

Gitme. Gözlerin de gördüm Ben aşk ı Şimdi Sen gidiyorsun ya, O gözleri arkada Bırakarak. Nasıl geçecek Bu zaman düşünemiyorum. Dinledin beni, Dinlemeye Çalıştım Seni.

Sen, Ben. Biz olmaya Çalıştık, Uğraştık Ama Biz olamadık. Başından Beri Olmıcağını da biliyorduk ama Söz geçiremedik Beynimize. Olmadı. Olamadı.

Bugün Senin Hışırtıların la geçti. Sen vardın ya için de, o bile güzeldi. Çünkü düşünüyordum, olmıyacak bir daha bu hışırtıların, olmıcak bir daha seni seviyorum diyen sözler. Olmıyacak bir daha seni senden çok sevdim diyen sözler. aŞk ı Sensin diyip, aŞk ım diyen sözler. Olmıyacak. Kalbim izin vermişti Dimi Gidişine? Haklısın Şuan o Kalbin ızdırabı ile Sana yazıyorum galiba. Hangi Kanlı aŞklar da Geçer ismim Bilmiyorum ama Bir Seven kalbin, Senin için attığını Düşündüğüm O kalbin, Şahsıma ait Olduğunu, Söylemem gerekli, Galiba…

Ne zaman Son bulur Yakarışım. Bulmaz herhalde. Buda hayal galiba. Bilirsin Saçma Hayallerim Vardır Benim. Gerçekleşemeyen. İzin vermediğim Hayaller. Sevgimden galiba, Hatalı Senmişsin, Benmişim. Umrumda değil artık. Doğruyu getirmeyen bir şeyin Benim üzerimde Ne türlü bir Hakkı olabilir ki. Gitmek isteğini İçinde barındıran gitti Zaten.

Al Beni Buralardan Desem, İşte elim Tut elimden Desem, Sevgine Çok inandım, Seni Çok seviyorum Desem. Dönmek istesen bile, Git dedimse bile, Gittiysen bile, Gel Desem. Hayaller Bir umuttur. İnanmaya Yeniden başlasam Desem. Ben Sende kaldım, Beni Senle Birlikte Geri verirmisin Desem. Ayrılık Hediyemizi Körermiş Beyinler İçin Uzaklara Fırlatsan Desem. Her Mısraya Hüzün ekledim, İçinde Sen Vardın Hüzünler Umud a Dönüştü Desem. her şeyi Bir kenara at, Sadece Ben olsam Hayatında Desem, Karaktersiz Dediğin Sevgiliye Eski aşkınla Bağlanırmısın Desem, Bana Oyuncaklarını Kaybeden Bir çocuğun, Yeniden bulduğu Oyuncağını gördüğün de ki Mutlulukla Gel Desem.

Gelirmisin ?

Kalan son gücümü çıktığın kapıyı kapatmak için kullanıyorum.
Sessizliğin içinde buluyorum artık seni. Ruhumdaki tüm duyguları boşaltıyorum kapının arka yerine. Bıraktığın yerdeyim hala. Her gün gidişini yeniden izliyorum.
Üzerimde ince yorgunluğun, yüreğimde külçe ağırlığınla duruyorum....

Yokluğuna alışamadım. Ancak, bu şekilde yaşamaya çalışıyorum...


Teşekkürler Yüreğine sağlık.....

gözlerinize sağlık