Senden geçtim,
Bir bilsen senden geçmek ne demek, kendini aşardın belki.Belki beni arardın beni, yittiğin sokaklarda, belki bulurdun bende seni.
Belki bulunca, buluşunca içimdeki senle,
Anlardın.
Geçtim senden ben!
Uzun uzun yolları aşmadım, aç susuz kalmadım, ne is, ne sis, ne pis, ne karanlık.
Deniz deniz geçtim ben geçtiklerimi.
Gözlerimde yaş komadım, saymadım çeltiklerini yokluğunun. Dikmedim bakışlarımı deli yollara.
"Olur da gelir bir an"
demedim mesela bir an bile.
Deniz deniz deniz geçmek demek, yutmak demekti en azgın, en arsız, en yobaz dalgaları bile.
Belki yosun kokarak, belki hasret...
Belki limanlara uzak, belki adalara...
Belki boğulacak gibi, belki yutkunarak...
Lakin hep saklayarak kendindekini. [seni]
Geçerken senden ben,
Sıktım avuçlarımın içinde yüreğimi[seni], "Olmadık yerde düşüp kırılmasın!" dedim içimden.
Gittim...
Gittim...
Gittim...
Denizin bittiği yerde, tam korkusuna kapılacakken yitirmenin seni, kokunu duydum.
Varmışım.
Sende olmak ne büyük erinçmiş düşünceme!
Sormaya çekiniyorum, öleceğim merağımdan;
Hoşgeldim mi?
