Bazen öyle anlar gelirki,insanın bu dünyadan kopası gelir... Ama içinden bir ses dur der ona,DUR! Geride kalanları düşün! ...
Düşünürüz..... Ama aslında geride bırakacağımız pek birşey yok deriz.... Ama öyle olmadığını anlarız sonra... Bpşlukta kalırız... Gidip gitmemek arasındaki o ince çizgide kararsızlığın verdiği hüznü yaşarız! İçimizi saran derin karanlık bir türlü kalkmaz olduğu yerden....
Saat gecenin bir yarısı.... İçimdeki bu derin karanlıktan kurtulmaya çalışıyorum! Yıllardır beni bir kere olsun sevmeyen birine karşı dayanacak gücüm yok artık... Gitsem mi acaba diye düşünüyorum.... Onun olmadığı başka bir dünyaya! Ama sadece o yok! Beni canından çok seven bir başka insan gözlerimin içine bakıyor! Hüznüm 1000 kat artıyor işte o zaman! Neden diye soruyorum kendime! Neden o da sevmedi beni?
Neden bir defa olsun seni seviyorum demedi bana? Neden bir defa olsun beni düşünerek birşey yapmadı? Neden bir kez olsun acaba kırdımmı onu diye düşünmedi? Neden ben sanki insan değilmişim gibi davrandı???
İçimdeki düşünceler yiyip bitiriyor beni! Kafamı toplayamıyorum! Tamamen gitsemmi? yoksa biraz daha dayansammı?... Gidince arkamda kalan,beni gerçekten seven o insan,o melek ne olacak peki? Onu bırakıp gidemem!!! Ama bir yanım gitmek istiyor!!! Hemde çok fazla! Gidelim buralardan,bu pislik kahpe dünyadan diyor!!! Daya silahı alnına,çek tetiği!!! Ama yapamıyorum!!! Beni seven bir insan var!!! Ben onun canından bir canım!!! Ben kendime birşey yapmış olmam!!! Kendimi öldürmüş olmam,onu 2 defa öldürmüş olurum!!! Kalbim dur diyor,beynim gitme zamanı....... Kararsızım!!! Allah'ım neydi benim suçum? Suçum neydi de beni asla sevmeyecek biriyle karşı karşıya getirdin? Neden bunu bana yaptın?
Hayatımın dönüm noktası belki.... İçimde kimseye anlatamadığım fırtınalar kopuyor.... Öyle yalnızımki!!! Ne yapsam,nereye gitsem.... Herşey boş benim için....
Tek kurtuluş,kaçıp gitmek buralardan......
Düşünürüz..... Ama aslında geride bırakacağımız pek birşey yok deriz.... Ama öyle olmadığını anlarız sonra... Bpşlukta kalırız... Gidip gitmemek arasındaki o ince çizgide kararsızlığın verdiği hüznü yaşarız! İçimizi saran derin karanlık bir türlü kalkmaz olduğu yerden....
Saat gecenin bir yarısı.... İçimdeki bu derin karanlıktan kurtulmaya çalışıyorum! Yıllardır beni bir kere olsun sevmeyen birine karşı dayanacak gücüm yok artık... Gitsem mi acaba diye düşünüyorum.... Onun olmadığı başka bir dünyaya! Ama sadece o yok! Beni canından çok seven bir başka insan gözlerimin içine bakıyor! Hüznüm 1000 kat artıyor işte o zaman! Neden diye soruyorum kendime! Neden o da sevmedi beni?
Neden bir defa olsun seni seviyorum demedi bana? Neden bir defa olsun beni düşünerek birşey yapmadı? Neden bir kez olsun acaba kırdımmı onu diye düşünmedi? Neden ben sanki insan değilmişim gibi davrandı???
İçimdeki düşünceler yiyip bitiriyor beni! Kafamı toplayamıyorum! Tamamen gitsemmi? yoksa biraz daha dayansammı?... Gidince arkamda kalan,beni gerçekten seven o insan,o melek ne olacak peki? Onu bırakıp gidemem!!! Ama bir yanım gitmek istiyor!!! Hemde çok fazla! Gidelim buralardan,bu pislik kahpe dünyadan diyor!!! Daya silahı alnına,çek tetiği!!! Ama yapamıyorum!!! Beni seven bir insan var!!! Ben onun canından bir canım!!! Ben kendime birşey yapmış olmam!!! Kendimi öldürmüş olmam,onu 2 defa öldürmüş olurum!!! Kalbim dur diyor,beynim gitme zamanı....... Kararsızım!!! Allah'ım neydi benim suçum? Suçum neydi de beni asla sevmeyecek biriyle karşı karşıya getirdin? Neden bunu bana yaptın?
Hayatımın dönüm noktası belki.... İçimde kimseye anlatamadığım fırtınalar kopuyor.... Öyle yalnızımki!!! Ne yapsam,nereye gitsem.... Herşey boş benim için....
Tek kurtuluş,kaçıp gitmek buralardan......