Artık benim bile anlayamadığım duygular var içimde...Seni unutmak mı??? Asla...Senle Olmak mı?? Imkansız...
Peki hala niye butun sarkılarda sen varsınkı...Ya da her yalnız gecemde niye sen olmak zorundasın..Biz beraber olamayazk..Böyle bir şeye kader izin vermez biliyorsun...Her gece telefonumuda kontrol etmekten,,her mesaj sesinde umutlanmaktan,,her özel numara da seni dusunmekten bıktım artık...Ama değişen bişey yok maalesef...Gün geçtikçe sen ve sensizlik daha da bir imkansız oluyor kalbimde...Ikımızde biliyoruz yollarımız ayrıldı artık...Böyle olmasını belkı ıkımızde istemedık ama dogru olan buydu...Ama yanlış olan birşeyler var ve ben bulamıyorum..Bulamadıkça daha da çırpınıyorum ve batıyorum...Bazen ne yaptığımı bilmiyorum sen karşıma dikilince bi turlu bıtmeyen gecelerde..Kalbim telefona goturuyor ellerimi gururum ise savaşıyor..Ta ki aşk sarhoşu olana kadar...Gururumda pes ediyor duramıyor bu gücün karşısında ve yazıyorum telefona o aklımdan bir an çıkmayan numaraları...Hep aynı cevabı alıyorum,,alıştım artık..."Aradığınız numaraya şu anda ulaşılamıyor..."Ben ona ulaşmak istemiyorumki sadece bir sesini duymak yeticek bana,,ama kader bunu da fazla görüyor bana...Bazen düşünüyorum bu şehri terketsem kurtulurmuyum bu dertten...Bu sokaklarda ne zaman gezsem sanki her anında sen karşımdan,yanımdan,arkamdan geçiyorsun...Rahat değilim,,hep sana bahsettiğim o heyecan var...Herhalde hiç bitmeyeceksin bende...Belki ben sende biticem ama sen bitmiceksin..
Her güle dokunan elde kalan koku gibi kaldın yüreğimin bir köşesinde...Dedim ya sen bir tanemdin diye,,ben bile inanmamıstım hiç bitmeyeceğine

yuregıne saglık kardes paylasım ıcın