07-04-2008, Saat: 08:34 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
1,651
-
Konuları:
186
-
Kayıt Tarihi:
Feb 2008
-
Rep Puanı:
Bugunlerde yine karıncalanmaya basladı yüregim…
Cıglık cıglıga haykırmak istiyorum!
Sevgiye inanmıyorum ben…
Yok öyle birsey,
Yok
Yok
[b]Yok…![/b]
Olmuyor, içimde bir yerlerde inanıyorum körü körüne…
Kahretsin…!
Neden, neden bitiyor sevgiler..
Bitmeyecek dedigim sevgiler son buluyorken, ben nasıl inanırım körü körüne?
[b]Ben, bende bittim artık.. [/b]
Mutluluk cok uzakta sanki..
Ama bir okadar da yakın…
Uzanıyorum…
Sarılıyorum sımsıkı…
Bir korku saplanıyor ruhuma hancer misali…
Cıkmak bilmiyor…
İnanma diyor haince…
İnanma, yalan olacak tıpkı digerleri gibi..
[b]İnanma, sonu belli!!![/b]
Sonu belliymiş…
Bile bile ruhumu atıyorum dipsiz bir kuyuya…
Git gide daha da derinlere iniyorum…
Kurtulamıyorum…
Gücüm yok!
Anlamsız bir cıkmaz da yüregim…
Sonu belli bir sevgiye ‘’merhaba’’ dedim öyleyse ben…
Şimdi mutluyken, korkular mutsuzluga itiyor ruhumu..
Ve ben hicbirsey yapamıyorum!!!
[b]Sonu belli bir sevgi yasıyorum, içime işleyen seninle…[/b]
Sonu belli bir acıyla, dansediyorum simdi…
Korkularıma yenilip, mutlulugumu mutsuzluga ceviriyorum da elimden birsey gelmiyor…
Seviliyorken, senden habersiz korkularla kendime haram ediyorum mutlulugu…
[b]Ellerimden kayıp gidiyor sevgi…[/b]
Sonu belli…
Beni, sona yaklastıran son iki kelime…
[b]Acının ta kendisi; sonu belli bir sevgi...[/b]
[b]sonu belli bir ilişki yasamanın manası var mı? gercekten bu hale geldi mi?[/b]
[b]neden her dilde aynı söz: sonu belli !!!!!!!!![/b]
07-04-2008, Saat: 08:40 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
1,651
-
Konuları:
186
-
Kayıt Tarihi:
Feb 2008
-
Rep Puanı:
Şimdi ben gidiyorum...
Belki de zamana karşı koyup geri kalanını vicdansızca harcamaya,
Belki de kaldığım her an ödediğim,
Vicdansızlığımın bedeliydi, zamana!
Şimdi ben gidiyorum,
Seni ilk okuduğum an hissettiğim sıcaklıkla,
Eklemlerim, kırıklarım, çıkıklarım soğuyup kendini hissettirmeden gidiyorum!
Uyuşturulmuş bir hayatın tam ortasında,
Karmakarışık bir beynin tüm kıvrımlarını da alarak...
Belki de ben hiçbir zaman kuralların, adaletin yandaşı olamadım,
Belki de seni hiçbir kurala, hiçbir cezaya koyamadım.
Şimdi ben gidiyorum,
Kadınım diye bir şarkı, her neyse diye devam eden diğer şarkı...
Dilimde kulağımla boynumun bittiği yerden öpen adamın tadılmamış tadı...
Dönerim...
Döneceğim de...
Belki cevaplanmamış bir sürü soru,
Belki de cevapları soruların içinde kalmış bir sürü söz bulutu...
Sen ışık, ben siyah...
Sen alışık ben ilkelim bu anlık'lara eyvah!
Gitmeler benim işim değil...
Kalmalar kal diyene var,
Şimdi ben gidiyorum...
Bir bilsen neden sustuğumu,
Bir bilsem neden sustuğumu!
Herkesin bir nefes alışı var,
Ben tıkanıyorum, sıkışıyorum susarken!
Bari sen susma, hep bana aynı Fransız masallarından bahset
O safsatalar bana seni sevdirdi...
O şarap seni içime sindirdi...
Rahatım, gülüyorum, dişlerim hala dudaklarımı kemiriyor,
Ellerim hala kadehi lekeliyor,
Ama yanımdaydın,
Bir an... Sadece o an...
Benim hissettiğim hep aynı,
Ben hep aynı...
Senden bazen ayrı...
Şimdi ben gidiyorum...
Neden sustuğunu neden sustuğumu bilmiyorum...
Beklerim, özlerim, dinlerim...
Yorulurum belki,
Elbet geldiğinde seninle beraber dinlenirim...
İs var önüne iyi bak...
His var içine iyi bak...
Her ikisinde de seni gördüm ben...
Gözlerime iyi bak!!!
Al beni, ne yaparsan yap!!!
07-04-2008, Saat: 08:42 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
1,651
-
Konuları:
186
-
Kayıt Tarihi:
Feb 2008
-
Rep Puanı:
Uzaklarda kalan bir sevgili geldi aklıma hayal meyal. Sarıp sarmalamıştı beni sevgisiyle. O kadar güzeldi ki yaşananlar. Her gün onun sesiyle uyanıyordum. Yürümemde, dolmuşa binmemde, seyrettiğim filmlerde, sohbetlerimde, hayallerimde, uykumda, rüyamda, soluduğum havada, -yaptığım her şeyde- o vardı,o her yerdeydi... “Bırak kendini bana.” demişti; ve o o olmadan yürüyemeyen ben, kanatlarım olsun diye çabalamaya başlamıştım. Kimi zaman beni de yanına alırdı havalandığında, sonra ansızın, haber vermeden bırakırdı. Düşerdim; düştüğüm yerde onun geri gelmesini beklerdim. Her defasında yanıma gelmeden önce kahkahalar atarak birkaç kez çevremde dolanırdı; ben soluksuz, uyuyamaz, nefes alamaz, konuşamaz bir halde onu beklerken, her kahkahasında, var olmamamın kendi varlığına bağlı olduğunu anlatırdı bana. Bir gün çok yükseklerde bir yerde beni bıraktı. Düştüm, düştüğüm yerde beklemeye başladım ve o gelmedi. O gelmedikçe düşüşüm sürdü. Gelmediği her an, her saat, her gün sanki daha da derine gömülüyordum. Derine gittikçe daha da yalnızlaştım, yalnızlaştıkça daha da içime kapandım, içime kapandıkça daha da dibe çöktüm.
Aylar sürdü bu düşüşüm, belki de bir seneden fazla. Ve sonra bir gün fark ettim ki ayaklarım özgürlüklerini ilan etmişler, bir tarafa doğru gidiyorlar ve ben de mecburen onlarla birlikte gidiyorum...
07-04-2008, Saat: 08:42 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
1,651
-
Konuları:
186
-
Kayıt Tarihi:
Feb 2008
-
Rep Puanı:
Kalkıp gitmenin vaktidir, gidip dönmemenin, bu sessizlikle, bu yarımlıkla, bu başka hiçbir şey olmamanın ruh haliyle...
Masa lambasının altında, bilgisayarın ve işinin başında,
beklentilerinin sonunu beklemeden,
sanki uzaklarda ikinci bir hayatın varmış gibi,
gerçekliğe ve huzura seni bekliyormuş gibi,
ama gidemediğin,
ama hep bir sessizliğin taş koyduğu,
bardağın boş yarısı ve sonrasının meçhulluğu.
İnanıyorum ve hatta biliyorum,
bu yaşamın satır aralarında, kimseni görmediği bir yaşam daha var,
sus pus olmuş, yüzünde ulvi bir tebessüm ve düşüncelilik haliyle dolaşan,
biliyorum hiç de uzak değil o rüzgarın sesine gelen martılar,
ve onlarla konuşan sus pus olmuş insanların sohbetleri.
Şimdi masadan kalkıp,
uzaklara gitmenin vakti,
uzaklara yarım yamalak gitmenin vakti,
gidip dönmemenin,
bu sessizlik, bu yarımlık, başka bir şey değil.
07-04-2008, Saat: 08:43 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
1,651
-
Konuları:
186
-
Kayıt Tarihi:
Feb 2008
-
Rep Puanı:
07-04-2008, Saat: 08:45 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
1,651
-
Konuları:
186
-
Kayıt Tarihi:
Feb 2008
-
Rep Puanı:
07-04-2008, Saat: 08:45 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
1,651
-
Konuları:
186
-
Kayıt Tarihi:
Feb 2008
-
Rep Puanı:
Aşka misafir değil bu yürek,
Sevecek ölesiye,
Gün gelip garip kalsa da kuytu köşelerde,
Aşka misafir değil bu yürek,
Bekleyecek, bir ömür boyu sürse de,
Masum sevgi açlığını haykıracak, duyuracak sevgiliye,
Aşka misafir değil bu yürek,
Demirledi artık son limanına,
Hasret kalsa da vira diyecek kaptanına...
07-04-2008, Saat: 08:46 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
1,651
-
Konuları:
186
-
Kayıt Tarihi:
Feb 2008
-
Rep Puanı:
Rüyalar kısa sürermiş
Kâbuslarsa hiç bitmez
Ne yapayım garipler az gülermiş
Yine gark olmak varmış yalnızlıklara
Üzülme ben çekerim bu elemi
Bir katre daha arttırır ancak ömür çilemi
Durma sen de artık kır şu kalemi
Gömülsün tebessümlerim parmaklıklara
Ağlayın gözlerim ağlayın vakit ikindi
Dökülsün yüreğimden acı dolu damlalar
Ağlayın gözlerim ağlayın bu hüzün size indi
Ayrılıklar yüklendi sanki tüm 19 ocaklara
İşte gidiyorum ne adım kalır artık ne de sanım
İşte gidiyorum ama eksik kaldı bir yanım
Yer gök inlesin duyulsun her yandan inkisarım
Bunlar son feryatlarım işte gidiyorum ıssızlıklara.
07-04-2008, Saat: 08:47 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
1,651
-
Konuları:
186
-
Kayıt Tarihi:
Feb 2008
-
Rep Puanı:
Hadi
Bir oyun oynayalim
Sen benim duygularimla oyna
Bende senin hayatinla..
07-04-2008, Saat: 08:48 PM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
1,651
-
Konuları:
186
-
Kayıt Tarihi:
Feb 2008
-
Rep Puanı:
|
