Ben seni elbette hatırlayacağım.
Kırılan bütün hayallerimde sen aklıma geleceksin,
Umutlarımda da…
Gün doğumları seni aklıma getirecek,
Yanaklarımı öperek uyandırmanı hatırlayacağım.
Ağlayacağım belki ve gözyaşlarım bile gözlerimi terkedecek.

Ben seni elbette hatırlayacağım.
Yeni tanıştığım birinin adı seninki olacak,
Ya da saçları seninki gibi,
Ya da göz rengi,
Konuşma şekli belki,
Bir şekilde anımsatacak bir şey mutlaka seni.
Haberin olmadan birkaç defa daha,
Öldüreceksin beni…

Ben seni elbette hatırlayacağım.
Duvardan kaldırdığım resminin açık renkli izi kalacak.
Bende unuttuğun bir eşyayla bulaşacağım ummadığım bir anda,
Bir saç tokası belki, bir ruj ya da…
Ekikliğini farkettirecek bir parçanı bırakacaksın geride,
Yastığımın altına saklanmış tek bir tel saçını mesela…

Ve ben seni özleyeceğim mutlaka.
Hiçbir el senin gibi dokunamayacak asla tenime,
Başım hiçbir omuza yakışmayacak bir daha.
Elimdeki elin bilmediğim bir ‘el’ olduğunu hissedeceğim sevgilim olsa bile.
Ve sende başka bir el tutuyor musun diye geçireceğim içimden.
Sen unutacağını mı sanıyorsun sonundaa, çınlamayacak mı kulakların?
İçtiğim sigaraya bile sürekli senden bahsederken…