Sensiz daha karanlık burda geceler
korkuyorum. Yıldızlar soluk gecelerde
bense yine aynı dertte sende... Her an seni düşünmek ne kadar zor
Başım
vucudum heryerim ağrıyor yorgunum Seni düşünmekten
özlemekten beklemekten Sana ait ne varsa yıkıp gittiğin ve sana dair ne varsa beslediğim
Hepsi birer nöbetçi kapımda
Senden kurtuluş yok bana
Onlar mı bırakmıyolar yoksa ben mi gitmek istemiyorum? bilmiyorum...
Bilmek neye yararki bunca vakitten sonra
Seni kaybettim!!!
Kayıp gittin avuçlarımın arasından
Yerin doldurulmaz
acın unutulmaz Bu yaralar nasıl iyileşir
orası mechul birde canımı nasıl yakıyor bu yaralar bir bilsen.. Ama yınede umudum var vuslata dair
Nedensiz olsada
kendimi kandırıyor olsamda var Belki o da üzgündür diyorum
onunda yaraları kanıyordur Ya seviyorsa diyorum
ya seviyorsa? Geçmi kaldık herşey için
bitti mi hikayemiz? Cevap yok...
Ama yinede şunu bilmelisin;
Bana gözyaşı borçlusun . . .