Sabaha karşı bir düş kurdum...Yalnızlığımın eşiğinde
acabalarımın senfonisi çalıyordu.. Belkilerim vardı.. Birde birde sensizliğim..
Sabaha karşı bir düş kurdum...Sen bundan habersiz.. Benden habersiz uyurken.. Düşlerimi gezdirdim..Uykusuzluk diyarının tenha caddelerinde.. Ve düşüncelerimin hiç bilinmedik ıssız köşelerinde sen oldum..
Sabaha karşı bir düş kurdum..... Seni kurdum zamansız..Ve amansız.. Ve herşeyi yanıma alarak adımlarının gölgesi oldum..Sen oldum.. Sensizlik oldum..
Sabaha karşı bir düş kurdum... Düşümde güneşi güneşte aydınlığı aydınlıkta seni sende ise kendimi buldum.. Neler yazmadımki adına...
"Baş harflerini nerelerde kullanmadımki hatta noktasızlaranokta koyup adını bile kısalttım kimse bilmesin diye.."
Mana aradım.. çözümsüzlüğün ortasında ...
Sabaha karşı bir düş kurdum...Gecenin en sonuna gidiyor..Günün ilk ışıklarını karşılıyordum..Saat dördü vururken....
Ben hala seni düşünüyordum..
"Sen yoktun biliyorum..Benimkisi çok uzaklarda bilkinmedik bir şehrin en kuytu en karanlık şimdilerde özlem dolu bir evin değişmesini bekleyen patlamış ampulu gibi
Işıksız geceleri aydınlatma hevesi..."
Özlem dolu bir insan ne yapıyorsa ben de onu yapıyordum.. Sensizliğe doğru yürüyor dönüp bakmadan ardına.. Gidiyordum işte..
Gidiyorum....
Mutluyum Çünkü Gitmekte Olduğum Yer Senin Kalbin
acabalarımın senfonisi çalıyordu.. Belkilerim vardı.. Birde birde sensizliğim.. Sabaha karşı bir düş kurdum...Sen bundan habersiz.. Benden habersiz uyurken.. Düşlerimi gezdirdim..Uykusuzluk diyarının tenha caddelerinde.. Ve düşüncelerimin hiç bilinmedik
ıssız köşelerinde sen oldum.. Sabaha karşı bir düş kurdum..... Seni kurdum zamansız..Ve amansız.. Ve herşeyi yanıma alarak
adımlarının gölgesi oldum..Sen oldum.. Sensizlik oldum.. Sabaha karşı bir düş kurdum... Düşümde güneşi
güneşte aydınlığı aydınlıkta seni sende ise kendimi buldum.. Neler yazmadımki adına... "Baş harflerini nerelerde kullanmadımki
hatta noktasızlaranokta koyup adını bile kısalttım kimse bilmesin diye.." Mana aradım.. çözümsüzlüğün ortasında ...
Sabaha karşı bir düş kurdum...Gecenin en sonuna gidiyor..Günün ilk ışıklarını karşılıyordum..Saat dördü vururken....
Ben hala seni düşünüyordum..
"Sen yoktun biliyorum..Benimkisi
çok uzaklarda bilkinmedik bir şehrin en kuytu en karanlık şimdilerde özlem dolu bir evin değişmesini bekleyen patlamış ampulu gibi Işıksız geceleri aydınlatma hevesi..."
Özlem dolu bir insan ne yapıyorsa ben de onu yapıyordum.. Sensizliğe doğru yürüyor
dönüp bakmadan ardına.. Gidiyordum işte.. Gidiyorum....
Mutluyum Çünkü Gitmekte Olduğum Yer Senin Kalbin