Ben Seni Sevdim…
Soğuk bir ekim yangınında, ruhumu buz kalıplarından çıkarıp, ellerine bıraktım, ruhum eridi…
Ben Seni Sevdim…
Öyle başıboş bir dalgaydım, ben seni sevdim, kumsallarına vardım, vurdum kıyılarına…
Soğuk bir ekim sabahında mektup bilmez taşra yollarındaydım, saçlarında sonbahar mırıldanan bir şarkı oldum, düştüm bir yağmur damlasıyla avuçlarına, biriktim…, biriktikçe kavruldu kalbim, yandıkça…
Ben Seni Sevdim…
Kelimeler hep yalnız kaldı, seni anlatırken eksik durdu şairin mürekkebi,
Seni içime çekerken ılık bir mutluluk doldu ciğerlerime, doldu gözlerim…
Ben Seni Sevdim…
Gözlerimde senli bir İstanbul manzarası, kürek çekerdi hayallerim limanlarına, rüzgar olup doldun yelkenlerime, sen estin…
Ben Seni Sevdim…
Dudaklarına düştüm, eridim bir kar tanesi gibi, süzüldüm damalarına.
Soğuk bir ekim yangınında, dudaklarıma düştün, süzüldün bütün zerrelerime, çareydin susuzluğuma, düştün yüreğime…
Ben Seni Sevdim…
Yıkık bir kentin suskun viranesiydim, sancılarım perişanlarım, Sen geldin ya! , kırdın ya! Karanlıklarımı… Öyle geldin ya! Ansızın, kapıyı çalmadan, görmeyen yüreğim seninle gördü ya! Mutluluğu, gökkuşağı gibi düştün uçurumlarıma… Tuttun kollarımdan, tutundum sana, iyi ki varsın ya! Doğdun ya hayatıma…
Ben Seni Sevdim…
Bir gün kalbime bir melek indi, adı sendin…dokundu kanatların rüyalarıma, bir gün ellerime indin, sardın beni sıcaklığına…
Ben Seni Sevdim…
Güneşlerim tutuldu seninle, tutuldum sana soğuk bir ekim yangınında…
Yanaklarında bir bebeğin telaşları, allar bürüdün anlarıma, bahçelerinde sümbüller kokan güzellik…
Sen gülümse aksın bu Kevser, kanayım sana…
Ellerim doysun ellerine, eflatun bir güzellik vardı gözlerinde, kahvenin hicran rengi, İstanbul geceleri saçların savruldu yüzüme…
Ben Seni Sevdim…
Soğuk bir ekim yangınında, ruhumu buz kalıplarından çıkarıp, ellerine bıraktım, ruhum eridi…
Ben Seni Sevdim…
Öyle başıboş bir dalgaydım, ben seni sevdim, kumsallarına vardım, vurdum kıyılarına…
Soğuk bir ekim sabahında mektup bilmez taşra yollarındaydım, saçlarında sonbahar mırıldanan bir şarkı oldum, düştüm bir yağmur damlasıyla avuçlarına, biriktim…, biriktikçe kavruldu kalbim, yandıkça…
Ben Seni Sevdim…
Kelimeler hep yalnız kaldı, seni anlatırken eksik durdu şairin mürekkebi,
Seni içime çekerken ılık bir mutluluk doldu ciğerlerime, doldu gözlerim…
Ben Seni Sevdim…
Gözlerimde senli bir İstanbul manzarası, kürek çekerdi hayallerim limanlarına, rüzgar olup doldun yelkenlerime, sen estin…
Ben Seni Sevdim…
Dudaklarına düştüm, eridim bir kar tanesi gibi, süzüldüm damalarına.
Soğuk bir ekim yangınında, dudaklarıma düştün, süzüldün bütün zerrelerime, çareydin susuzluğuma, düştün yüreğime…
Ben Seni Sevdim…
Yıkık bir kentin suskun viranesiydim, sancılarım perişanlarım, Sen geldin ya! , kırdın ya! Karanlıklarımı… Öyle geldin ya! Ansızın, kapıyı çalmadan, görmeyen yüreğim seninle gördü ya! Mutluluğu, gökkuşağı gibi düştün uçurumlarıma… Tuttun kollarımdan, tutundum sana, iyi ki varsın ya! Doğdun ya hayatıma…
Ben Seni Sevdim…
Bir gün kalbime bir melek indi, adı sendin…dokundu kanatların rüyalarıma, bir gün ellerime indin, sardın beni sıcaklığına…
Ben Seni Sevdim…
Güneşlerim tutuldu seninle, tutuldum sana soğuk bir ekim yangınında…
Yanaklarında bir bebeğin telaşları, allar bürüdün anlarıma, bahçelerinde sümbüller kokan güzellik…
Sen gülümse aksın bu Kevser, kanayım sana…
Ellerim doysun ellerine, eflatun bir güzellik vardı gözlerinde, kahvenin hicran rengi, İstanbul geceleri saçların savruldu yüzüme…
Ben Seni Sevdim…
Alıntı