Canıma can kattığına inanmanın sarhoşluğu esir almışken tüm benliğimi
[SIZE=5]Gittin ......[/SIZE]
Şimdi ne umudun rengi mavi heybemde
Ne de aşklar kırmızı!
[SIZE=5]Gittin ......[/SIZE]
Bütün renkleri de yanında götürdün !

Uzun zamanlar siyah beyaz yaşadım hayatı..
Bazen sevdim
Bazense griyi aradım çaresizce !

Geç-ti zaman
Geçti yaram ..
Sonra ..

Hayatın bütün güzel renklerini doldurdum yeniden heybeme!
Eskisinden daha umut dolu şimdi mavi
Aşklar kıpkırmızı...
Hayaller şeker pembesi...
Yaşamak bulut beyazı...
Bütün renkleri aldım işte yanıma ...
Unutuyordum bak az daha
Bir tek moru bıraktım ardımda !
Diyordum ya hani ;
../beni anladığında aşk'ı da anlayacaksın..
Diye ...
[SIZE=7]Aldırma![/SIZE]
Sadece bil en çok yakışan renk kaldı sana ....

Benli çilelerin, benli pişmanlıkların bitti artık. Dilediğince özgürsün Mavi gökyüzünün altında istediğin düş ülkelerine kanatlanabilir yüreğin Dilediğin mevsimlerde delice ıslanabilir gözlerin Bana çıkan tüm yolları adres defterlerinden sil artık Adımın üzerini kalın harflerle işaretleyip kaldır beni hatıralarının en tozlu raflarına
Bana dair tek bir satır kalmasın tek bir cümle olmasın dudaklarında
Madem sana acı çektiriyorum, madem ben sende pişmanlığı anımsatıyorum bırak bitsin bu çile Ben sana acı çektirmek için gelmemiştim. Ağır yaralı yüreğine umut diye girmiştim oysa.. Şimdi sende kanayan pişmanlık olmuşken unut beni Hiç yaşanmamış say yaşananları Ben`li hatıraların üzerine karanlığı ört ve kapat tüm perdelerini Bana kattıklarını, bana bıraktıklarını topla yüreğimden
Sözlerini, yeminlerini sök dudaklarımdan

Ama bir şeye dokunma ne olur Seni sen diye seven yüreğime dokunma Dokunma, acıtır yalnızlığım yüreğini Dokunma, kanatır diz boyu karanlığım o ince dudaklarını Hayatımda yenilmeye alışmışken senin yenilgine de alışırım ben...Ben nice yürekte canlı canlı gömüldüm senin zaferlerine de alışırım sevgili
Bırak dokunma kanayan yaralarıma..

Cennet kokulu tenini sıçramasın kirli yüzümden akan yalnızlıklarım Daha fazla acıtmasın pişmanlıklarda avutulmuş hatıralarım Topla cümlelerini dudaklarımdan

Her şey bitti artık Ve her şey bitmişken, sana git demeyeceğim

Gitsen de tek bir kelime bile etmeyeceğim..

Susmalıyım. Susuyorum En derininden, en acısından suskunluğumda saklı cevaplarım sevgili Belki de tüm cevaplarım soruların da saklı

Bana kalan acıları, bana bırakılan yenilgileri sevgin için bedenimi yüreğimi semer bileceğim sırtıma yüklenip gidiyorum Kapıyı aralamana gerek yok sevgili
Sana geldiğim yollardan gitmeyi de bilirim ben Gerek yok en iyisine sen layıksın sözleriyle avutulmuş devrik cümlelere Ben iyi bilirim tozlu yolları Gidiyorum, tüm zaferlerin başkumandanı olarak ayrılığın ganimeti olarak tüm hatıraları yakabilirsin

Benli tüm yaşananları da unutabilirsin Artık söze gerek yok Gitmeliydim ama bu kadar erken değildi Gidiyorum bir bedende yüreksiz yaşamayı öğrenmeye gidiyorum Gidiyorum öznesi çalınmış cümlelerde
sana susmaya gidiyorum

Biliyorum sen bensiz de yaşabilecek kadar güçlüsün..Hayata kaldığın yerden devam edeceksin

Noktasız, virgülsüz Oysa ben Oysa ben yaşadıkça hep bir eksik vereceğim sabah ictimalarında Hep bir sen eksik olacak nefes almalarım Artık öznesiz paragrafların içinde yarım cümlelik olarak adam sayılacağım Artık ben sensiz varolacağım

Topla cümlelerini dudaklarımdan..Bana vaat edilmemiş yarınlarımı da yanına al Bir de benimle yaşadığın mutlulukları Bir de sana yazdıklarımı Kötü bir gününde gözyaşlarını kurulamak için kuru bir peçete niyetine kullanırsın senli satırlarımı

Unutmadan bir teşekkür borçluyum sana; kısa bir süreliğine de olsa yarımlığımı, yalnızlığımı unutturduğun için

Ve de yaşattığın tüm mutlulukların için Teşekkürler sevgilim Giderken sakın ardına bakma Gözlerin pişmanlıklarında, günahlarında kalmasın

Sana paylaştırılmış her acına ben yüreği kefil gösterdim Sen yüzünü aydınlığa çevir sadece.İnan bana bensiz hayatta seni hep mutluluklar bekliyor olacak Çünkü sensiz bir yerde yaşarken bile her nefesimde bin dua saklı olacak sana

Artık mutluluğa kanatlanma zamanın geldi sevgili Bensiz olsan da
Her güneş, gözlerine doğmaya,
Her rüzgar, saçlarında dolaşmaya gelecek
Hadi git

Varlığımda acı çekmektense,
Yokluğumda mutlu ol
Çünkü; mutluluklar en çok sana yakışıyor sevgili

Topla cümlelerini dudaklarımdan
Her şey bitti artık Maviler kadar özgürsün artık
Dilediğince uçabilirsin
Yolların hep Cennete çıksın sevgili

Bensiz hayatında mutluluklar dilerim
Hoşcakal hüznüm/ hoşcakal yüreğimi adadığım ömrüm

…
Kaybettim seni
Güneşin battığı yerde…
…


Seninle aramı açıyor..Rüzgâr ve yağmur durmuyor
Hayallerimle birlikte kaçıyor..Mağrur ile gurur
…


Kaybettim seni
Güneşin battığı yerde…
…


Bilmem nasıl dayanır..Sensiz bu yürek.Gönül saraylarım yıkılır..Tek tek ürpererek…
…
Kaybettim seni
Güneşin battığı yerde…
…


Bari dertlilere bırakın geceleri..Dert yumağına dönsün..Benim gibi niceleri
…
Kaybettim seni
Güneşin battığı yerde…

Gamzelerine dokunmaktayken rüzgâr..Sen bana ne kadar yabancısın..Gül kokulu günlere sabahlayacaktık [SIZE=5]Ne kadar yalancısın…
…[/SIZE]

Söz Veriyorum bende kalacaksın....



Belki anlamıyorsun ama dünyana bu denli girdimse sen izin verdin ve

ben seni bulduğumda yüreğim bomboştu yalnızdım sevgisizdim.

yaşamın tüm benliğinde hayatı sürüp giderken seni buldum..

seni sevdim.. Biliyorum kızıyorsun bana bu kadar sardığım için seni..

Ama yapabileceğim hiçbirşey yok çünkü seviyorum seni deli bir okyanus

dalgası gibi.. [SIZE=4]şimdi gidiyorsun içimi şimdiden acabalar sardı... [/SIZE]

senin sevgi dolu gözlerini görebilsem nasıl rahatlayacağım ama olmayacaksın..

ben ne yapacağım sensiz buralarda.. Ben senle hiç bilmediğim bir zamanın

hiç yaşamadığım bir saatinde buldum kendimi..

Hiç yaşamamıştım ki.. Kalplerimizin tik tak ları birleşti ilk defa zannediyorum..

Bir yıldız gibi doğdun dünyama yüreğime aklıma tenime.. Artık geceleri yıldızlara bakarak gelirken bir başıma

başım yukarıda gülerek göz kırpıyorum zaman zaman biliyor ve

hissediyorum ki sende bana gülümsüyorsun o an..

Seni çok seviyorum aşkım.. [SIZE=5]Seviyorum dediğim ilk günden beri bendesin ve[/SIZE] son günüme kadar bende kalacaksın.[SIZE=7] Söz veriyorum.... [/SIZE]

Vakit gecenin sonsuz karanlığına bürünmüş.

Binbir sıkıntı sarmış benliğimi.

Bir yudum su diye inleyen hasta gibi muhtacım seninle konuşmaya.

Nerdesin? Uyur musun şimdi?

Arasam bir sıcacık merhabana ihtiyacım var desem ne dersin?

Kızar mısın düşüncesini aklımdan geçirmek istemiyorum.

[SIZE=5]Çünkü dostumsun diye biliyorum. Elbette arayacaksın dediğini duyar gibi oluyorum. [/SIZE]

içimi acabalar sardığında senin sevgi dolu gözlerini görebilsem nasıl rahatlayacağım

ama yoksun. Varlığınla beni nasıl sarıyorsun bir bilsen.

Maddeden ötesin.

Hani pamuk şekeri vardır yediğin an tadı damaklarına yayılır ama

anında yok olur. Sen sakın yok olma sevgi tadında yaşa.

Beni ben yapan her ne varsa sende de bunları

gördüğüm için mi bu kadar bendesin?

Bence sen varlığındaki değerlerle sensin

bence sen ruhuma uzattığın kementle varsın.

Acımdasın sevincimde gözyaşımda uzanan elimin

sıcaklığındasın. [SIZE=5]Uzaktayken nasıl yanımda olabiliyorsun? [/SIZE]

Mutluluktan uçacakken seni aramak ve sevincimi paylaşmak istiyorum.

Acımda ben seni arayamıyorum yalnızlığın kalın kabuğuna çekilmek ve

unutmak istiyorum dünyayı insanları.

Ama sen... sen bırakmıyorsun. O derin dehlizde karanlıklar içinde bir

ışık var o ışığa doğru bilinmez bir neden çekiyor beni.

Gözyaşlarım çiçek oluyor yüzümde ışıkla.

Ve ellerimde çiçeklerle çıktığımda karşımda seni buluyorum

Kocaman açılmıştı gözleri kocaman bakıyordu ufka doğru. Belki çok sevdiği bir şarkı geçiyordu aklından…

[izlesene]2118187[/izlesene]


"Hani o bırakıp giderken seni.."


Belki de gitmeyi özlemişti yine nereye olursa… Gittikçe sensizleşecekti yüreği sanki. Gittikçe azalacaktı içindeki sen. Gittikçe boşverecekti sanki giderek rahatlatacaktı kendini… Gitmek iyi gelecekti içinde çözemediği herşeye… Bilse ki bilmediği ne çok şey var..


Deniz kenarında kahvaltı yapıyorduk. İçim dışım denize hasret ayrılmıyordum kıyısından ve dönüp dedim ki; "Kötü olan her ne ise işte şu suya baktığında değişir bir anda çözülür. Ne kadar şanslısınız!" Alaycı bir gülümseme ya da bazı şeyleri ne kadar basite indirgediğimi ima eden bir tavırla: "O kadar kolay değil işte! Öyle içine çeker ki derinlerine boğulursun." dedi.


Konuşurken unuttuğu unutup da konuştuğu çok şey umutsuzluğu çağrıştırıyordu kendiliğinden. Neyi aradığını bilmeden geçirilen zamanlar ve nereye ulaşmak istediğini bilmeden çıkılan yollar… Rastlantılarla şekillenen bir yaşama biçimi… Nereye kadar?


Kendisinin de henüz yetmediği bir sürü soru ve cevapla doluyken dünyası ne kadarıyla başedebilirdi karşısına aldığı bütün düşüncelerin ve nasıl mutlu olurdu kendi olmaktan…


Yapıp yapamamaktan olup olamamaktan emin olamadığı herşeyin yüküyle kısıtlamıştı kendini ve bu noktada sence bir değişimi kolay kabullenemezdi anlamalısın. Oysa sen onun hayatının en ince ayrıntısıydın kendi kendineliğinden bir vazgeçiştin. Bir karardın herşeyden önce başkaydın…


Gidiyordu gittiğini sanıyordu da nerede yok olacaktın sen biliyor muydu? Biliyor muydu hangi şehirde kurtulacaktı senden? Bilmedikleri doldurabilecek miydi konuşmalarının arasında kalan sessizliği? Arkasında bıraktığı kendisiydi belki de başedemediği tarafıydı ruhunun ve altedemediği bir acemilikti yaşama karşı tek başına…


Hem sıradan olmak ve hem de sıradanlığı eleştirecek kadar ayrıcalıklı olmak nasıldı ki? Nasıl bir şeydi ve sen bu konuda bir türlü yetişemiyordun ona? Yetişemiyordun ondaki uzaklıklara ve belki de anlamıyordun onun uzağı ne? O gidiyordu gitti de.. Belki senden gitti ama ne farkeder sensizlik nerde var hangi şehrin sensizliği var..?

İçimden geldi
bugün seni öpeceğim...
Ve hep söylemek isteyip
başaramadığım bir şey söyleyeceğim sana
Dudaklarım
dudaklarına değdiğinde alev alacak
eline değdiğinde ürperen tenin ıslaklığında
Cıvıl cıvıl parıldayan ve pınarlarında dolu damlacıklarla ıslatıp parmak uçlarımı
Hiç sarılmadığım kadar sıkı sarılacağım sana.

Bugün
bir başka bakacağım gözlerine...
Sürekli utangaçlıkla kaçırdığın bakışların arasından süzülüp
İnce sızılar vererek damarlarından akacağım yüreğine...

Bugün
bir başka yakacağım canını...
Sen ki vazgeçemeyeceğim bir geçmiş bırakıyorsun bende..
Bense aynalara baktığında
hep hatırlayacağın izler bırakacağım yanaklarında...

Artık dal uçlarında yeşeren yaprakları kurutup
Yakıp yıkıp her şeyi...
Buharlaştırıp bütün denizleri hava oldum...
İşte bak burun ucundayım...
Hadi
bir nefeste çekip al beni içine üşüyüp yağmur olmayayım..

Düş istemiyorum artık...
Yalan geliyor bana...
Seni
her gece yarısı uyandığım rüyalarımdan kaldırıp sabah olmadan..
Evet sabah olmadan...
İçimden geldi bir başka öpeceğim.
Çaresi olmayan bir hastalık diliyorum...
Kenetlendiğinde ellerimiz yapışık kalsın...
Birleştiğinde dudaklarımız mühürlensin..
Ve bütün neşterler yok olsun...
İçimden geldi bugün seni öpeceğim..

Konuşmanı istemiyorum...
Gülmeni de
Öylece dur karşımda...
üzerinden süzülürken gözlerim
Öylece dur...
Seni sevdiğime doyamayayım...
Saçların yine dağınık olsunyüzün mahmur
Uykusuzluktan şişmiş göz torbacıklarından
Kahvaltı sonrası dudak kenarlarında kalan kırıntılara kadar her şey
Ama her şey öyle kalsın...
Soğukta kabaran kurumuş dudakların
Üşüyüp pembeleşen burun ucun ve elmacık kemiklerinle
Her şey ama her şey aynı kalsın...

Seni
en doğal halinle
hiç görmediğim halinle...
Bugün..!
İçimden geldi sarılıp öpeceğim.

Nasıl yatıp nasıl kalktın bilemem ama...
Ben seni yastığımdaki saç telinle hatırlayacağım...
Hep başucumda bahar yeli nefesin
Bağrımı acıtan dikenli tel gibi
Ve tenime dudaklarından süzülüp akan iksiri
Göğsüme akseden sol yanak resmini silmeyeceğim...
Umarsız acılarda bıraksan da gönlümü
İçimden geldi
Bir başka öpeceğim resmini...