Sus'âr'sa ölürsün... Harflerin kalem kutusuna kaçar... Yüzünde ki çizgilerle boş bir çalışma masasında ki hâyali sayfa da çürürsün...

Durgundur gözleri... Kemikleri çıkmıştır parmaklarının... 'Sen' yazmaktan... Aklı yorulmuştur kelimelere 'Sen' kazımaktan.. Sus/atma yüreğini... Sus'âr'sa ölürsün... Gelipte boşu boşuna oturma; kapı önü merdivenine... Soğuktur mermer yüreği üşütürsün..! Eğil yüreğinden yürü yüreğine yürü... Alev gibi yanar buzlu yolları... Bembeyaz olur karlı kışları..Üstelik üşütmez ! Üzerine üflediği ayazı...

Sen gitmeye devam et ! Helê bir ıslansın ayakların... Biraz da uslansın... Ne vâkit donarsan soğuktan; kayalarına yaslanırsın sıcaktır şefkâti.. Ve anlamamaya devam et ! Berf'te ki Hikmêt'i ve Rahmet'i... Bir de bilmeden yazma bir daha..! Cemresin de açan gül-i mahşer-î...

Ne yaparsan yap susturma o yüreği.. O susar/sa ölürsün sen... Duraklarını karıştırırsın şehrin... Fiyatını unutursun çeyrek ekmeğin... Taze çayın kokusunu zeytinin rengini denizin tadını gülün dikenini... Unutursun... Seni unutmayanı unuttuğun gibi..! Susturma onda ki yüreği... Sen yürü yüreğine... İster koşa koşa... İster düşe kalka... Bil ki en çok anlın hasrettir ona..! Umarsız bir caddenin adsız tabelasından ibaretti suretin... Susattırma kendine ! En fazla üç nefes alabilir; Kuşattırma yüreğini ! En fazla üç nefer dayanabilir...

Sokak lambalarına bak... Ayın yetersiz anlarında.. Yere indiğini görürsün berfin... Tanelerine en çok değen sendin ! Gitmemek üzere 'gel' diye dua eden de... elinin sırtına kar değdiğinde 'O' erimeden 'O'nu çok seven de sendin... Susturma yüreğini O susar/sa sen ölürsün... Kaldırımlardan toplarız kan parçalarını... Toparlayıp yüreğine kaldırırız sevdigim...

Dur.. Hemen gitme sevdigim... Sen de 'kar' ol bu dertliye... Sende karala bu defteri.. Hem sana sölemezmiydi "Yazmaktan korkma şairim / Yaz ki korkmasın âhirim..." diye.. Sen sus'ma her ne kadar sus 'âr' olsada.. Âr etme yâr'e.. Bağışla gözlerini sırf yalan söylemediği için... Doğaçla yüreğini sadece sevdiği için...

Sen susarsan; 'O' ölür... 'O' ölürse; Sen susarsın...
Yani...
Susmak 'âr' sa...Ölürüz...

hecelerini susturmaya çalıştım gece boyunca ancak hükmedebildim.. (Ya da öylesandım..)

Kendimle başbaşa kalmaya çalıştıkça yüzüme vurdu yüzsüzlüğünü



hayat.

Bir sahnede rol yapmaktan daha zordu sahnesi...

Perdeler hesapsız açılır

kapanırdı...

Dublör yoktu...

Prova yoktu...

Yaşardın olabildiğince...

Nereye olduğunu bilmediğim yollara

girmekten korkarak çaresizliğime yenisini ekledi yeni bir yol!Hayat(mış)..!


Acıya alışmış bir bedenin yüzüne mi vurmak gerek sancılarını tümkök hücreleriyle...

Bu yolun ortasında yer almalı veişime gelmediğinde geri dönmeliyim belki de...

Yorgunlukların dünebenzemesini istemiyorum.

Soğuk odalarda yankılanan isyan sözcüklerini duymak istemiyorum.

Acı istemiyorum...

Kendim
için istiyorsam namerdim!!!

Yine mi?

Kendimi
ne kadar arasam o kadar uzağıma düşü(rülü)yor suretim...


Sonsuz kelimeler biriktirmeye çalışıyordum ve son kelimelerini duyduğumu hissettim..
"Geceydiay vardı bütün hayatımız Uzak bir yıldızdan düşmüş gibiydi Dilimdebir gençlik şarkısıyla aradım eski hayalleri Vakitsiz gelip geçen trenlerdesevgili arkadaş yüzleri
S(b)ana birileri lazımdı.

S(b)enden daha çok biri olmalıydıbu..

S(b)ana güç vermeliydi dualar etmeliydi sabır dilemeliydi...

İnatla karaya bulayanlara beyazdan



bahsetmeliydi..!

Ağlatmamalıydı.. İncitmemeliydi...

Yazacağım son hecelerin


anlamı ağır olmalı...
Kan...
Can...
Çare(sizlik)...
Hesap...
Ömür... (ölüm)
zaman...

Zamandan bahsedebiliyorsam hala demek ki yarın güneş doğacaktı...

Güneşe leke sürülmemeliydi...

Demek kiellerimiz temiz olmalıydı.

Güzel bir düş olacaksa eğer uyanacağım kinimi akıtmamalıydımhayata daha çok...

Ve.. Sadece Susmalıydım...