İki kişilik yalnızlık…Yaşanmış bir öykü…O öyküden yola çıkılarak yazılmış bir roman…'Sözleri bitmiş' bir çift…“İlk yıllar ne güzeldi!” diye düşünen, mutsuz bir kadın…“Yalvarırım beni dinle!” diyen bir adam…Karı kocanın arasına giren kara bir gölge…Birbirine yabancılaşan, karanlığın dehlizlerinde birbirini kaybeden iki insan…Ve yavaş yavaş çöken, “iki kişilik yalnızlık”…Okudukça yazılanların gerçekten yaşanmış olduğunu tekrar tekrar düşünmekten, hüzün ve öfkenin sınırlarında gidip gelmekten ve “Bunlar gerçek olmamalı!” demekten kendinizi alamayacaksınız. “Yaşadığım gerçekler beni sevdiğim erkeğin peşinden sürükledi.Peşinde sürüklendiğim sevgim ise bana ihanet etti. Birçok evli kadına ihanet ettiği gibi. İçimdeki o güzelim neşeli kız çocuğu genç bir kadına dönüşemeden, çok bilmiş bir kadın oldu. Çoğu zaman bu bilmiş kadından nefret ettim. Çünkü o neşeli kız çocuğunu her defasında susturmasını bildi o çok bilmiş kadın. Sevdiğim erkeği, onunla birlikte çıktığım bir yolculukta bir süre sonra kaybettim. Daha sonra ona kızgın oldum hep. Ona defalarca söylemiştim; ne olursa olsun elimi bırakma diye. Sensizlikten korkarım diye...”

tavsiyeniz için teşekkürler....

kaç tane kitap okudum bilmiyorum ama bu kitap kadar içimi daraltan sinirlerimi bozan yok artık daha neler dedirten başka bir kitap daha okuduğumu hatırlamıyorum... gerçek bir hikaye olması belki de daha çok etkiliyor insanı konu daha önce açılmış mı bilmiyorum bakamadım ama herkesin okuması ve ders alması gereken bir hikaye olduğunu düşünüyorum... kısa bir özeti olarak Mevlananın çok sevdiğim bir sözünü eklemek istiyorum "Yanımda kimse olmadığından değil, yalnızlığımı söyleyecek kimsem olmadığından yalnızım"

"Yanımda kimse olmadığından değil, yalnızlığımı söyleyecek kimsem olmadığından yalnızım"
çok harika bi söz gerçekten...paylaşımınız için tşk...

ufuk_can Adlı Kullanıcıdan Alıntı:"Yanımda kimse olmadığından değil, yalnızlığımı söyleyecek kimsem olmadığından yalnızım"
çok harika bi söz gerçekten...paylaşımınız için tşk...

rica ederim

ben de okumuştum bu kitabı çok sinirlerimi bozmuştuu
paylaşım için teşekkürler ..

gerçekten ikisini de alıp kafalarını birbirine vurasım geldi hele bi ara adamı boğmak istedim o kadar sinir bozucu

hele o falcı fazileti pislik şeyy

nazarboncuqu Adlı Kullanıcıdan Alıntı:hele o falcı fazileti pislik şeyy

ayyy onu hiç sorma ama ona inananda kabahat salak adam

evet adam da çok suçlu ilk başlarda biraz adama hak verdim ama sonradan kadını haklı buldum
ağladım resmen sinirden kitabı ortadan ikiye ayırcaktım