islandigim ilk yagmursun...
Sana Kalbimin nehrinden yazıyorum. Buranın asi,kirli sularında boğup tüm ıstıraplarımı, bir müddet nefes almadan, hissetmeden canımı acıtanları sana her şeyimi anlatacak en anlamlı kelimeleri arıyorum, bulamıyorum.
Sonra seni arıyorum sen, aynı sen. O en anlamlı halinle... Dokunsam kırılır mı buzlar, dokunsan titrer mi bedenim?hişş.. tut nefesini, dokun pamuktan ellerinle, o içimi ısıtan pamuk ellerinle dokun yüreğime. Sarıl, sımsıkı sarıl, zaman geçmesin, artık ıslanmasın yanaklarım, üşümesin ellerim. Sakın bir şey sorma, sadece dinle. İçimde senden rüzgarların ayak sesleri...
Şiir gibi nakaratlarını yaşıyoruz hayatın. Bağırsam geceye söz dinler de getirir mi seni bana ya da rüzgarlar taşır mı kokusunu saçlarının?
Telaşımı hoş gör, daha ıslandığım ilk yağmursun, inandığım ilk yürek. Aç kollarını, başımı omzuna dayayıp ağlamam gerek ya da nefes almadan yaşamalıyım hayatı..
