-bütün yalanlar…kısık seslidir-
çıngıraklı yılanlar…üniformalarını çıkartsın
bana aynaları göster!



ve sen…
körkütük sis…başıma çöken



bilmez misin…?
cahilin aklına düşmüş…
talihsiz düşünceyi…ne kalem ne de mürekkep yazmak ister
ve
nasır tutmuş beyinler…rüyasız gecelere benzer


…



-umut kokan…
söylenememiş her söz…dilde yara-




ve sen…
zorba çığlık…gölgede serinlemek yasaktır diyen




bilmez misin?
ayazda kalmış…
yavru kuş gibi hisseder kendini…
ressam tuvaline girememiş her boya
ve
kekeme bir udun hüznünü taşır
şarkılardan kovulmuş her nota


-yalnızdır…
yankısını bulamamış her ses-
ha alevler içine düşmüş kar tanesi…
ha sararan yapraktaki yeşilin çırpınışları
/bir yangından bir yangına göçüştür/ son nefes





bilirim!
-gülümsemez her masal…
ve her zaman gül sunmaz namlusundan hayat-
kızıldır öfkenin rengi…
ölümün yarısıdır böyle yaşamak



ve sen…
rap rap vicdanımı çiğneyen



çek tetiği…
vur güneşi sol yanından…çürümüş dünyaya inat






bilirsin! …
-ölümü yenmek/tir…şiir -
sakın ağlama! …
güneş üşür…