Gecenin ayriliga
gebe bir vaktinde karanligin koynuna girmis seni sayikliyorum.
Duyuyormusun?
Satir satir kaniyorum her kelimede.
Sizliyor musun?
Seni anlatan sayfalari çeviremiyorum bir daha okuyorum bir daha birdaha. Umutlumusun?
Seni yasayan benden geçemiyorum. Vuramiyorum yakamiyorum yikamiyorum. Huzurlumusun?
Kalbimdeki tetigi sade ve sadece birkaç satira çekmeye çabaliyorum. Mutlu musun?
Son bir kez ayriligi tasiyamamanin acizligiyle bakiyorum bir otobüsün camindan. Baskalasmis laçkalasmis özünü yitirmis asklara gidiyorum belki de beni yaralasinlar ama seni unuttursunlar diye. Içinde en güzel anilarimizin gülüslerimizin paylasimlarimizin oldugu üzerini hayal kirikliklariyla örtecegim bir mezar kazmaya gidiyorum. Içerisinde eskitemedigim bir ask kendini kandirabilen tesellilerden uzak rahatça aci çekebilsin diye. Sadece benligimi senle gönlümün gurbeti sevdigimle daha çok doldurabileyim diye. Belkide sen disarida aci çekesin diye. Yüregimi bir bosluga yada bir boslugu yüregime birakabileyim diye gidiyorum.
Burada olmani istiyorum simdi. Su kirli camdan süzülen yaslarimin yüregine damlamasini istiyorum gönül bahçendeki beyaz güller kurumasin diye. Sözlerinin olmasini istiyorum her agzindan çiktiginda beni yaralayan. Pamukvari ellerinin havada asili kalmasini istiyorum. O anin bir fotograf karesi gibi gözlerimde asili kalmasini istiyorum gözlerimde asili kalmani istiyorum. Öpmek avuç içlerinden simsiki sarilmak kalsana diyene kadar beklemek. Kaygilarimin dogurganligina kontak çevrildiginde gözbebeklerine yapistirdigim hüzünlerden utanmak istiyorum. En azindan;
-Hadi git artik çok uzadi bu veda demeni istiyorum.
Yinede yoksun yinede gidiyorum. Senden seni anlatan seni animsatan bu sehirden. Geçmisi gelecegi yakacak ucuz bir otobüs biletiyle.
Gözlerimdeki kahverengi sitemimi görmeden bir daha marti sesleriyle uyanamayacagimi bile bile gidiyorum.
Kaç sehri aglattin böyle sen kadin. Kaç umudu ugurladin sicacik yatagindan. Ört üzerini yum gözlerini. Senden vazgeçen bir geminin son seferi bu farkeder mi? Aldirma bu bir son ve söyledigin gibi:
SONLAR PAYLASILMAZ...