Affet...
Affetmeyi beceremedigim icin bir turlu
saatleri saymakta bu denli sabirsiz oldugum icin
cocukluguma kiyip da oyuncaklarimi cope atmayip; en olmadik zamanlarda ortaliga sactigim icin
en sevdigin yemegi pisirmeyi ogrenmemekte inat ettigim icin...
Af diledigim icin affet.
Affedilmeyi hak etmedigim icin belki de.
Bencilliklerimi affet
bencillerin en basinda yer alirken; bencilligi inkâr ettigim icinozur dilemeyi bir turlu beceremedigim icin affet... Yalnizligi cektiginde canin
yalniz birakmadigim icin; soguk odada sicakligi istediginde seni yalniz biraktigim icin;
Cezalarim icin
sebepsiz cezalandirmalarim icin affet... Oldugum icin bagisla yok olan varligimi
topragima su serp ki anlayayim bagisladigini... Sevdigin sarkilarin en sevdigin nakaratina gelince sesimle bastirdigim icin melodilerini
En olmadik zamanda yildigim icin
yildirdigim icin.. Kaybetmis rolu yapan "kazanan" oldugum icin kimi zaman..
Devrik
carpik imlasi bozuk cumlelerim icin affet... Vazgecisimi affet.
Vazgecemedigim icin affet...
Oldugum icin bagisla.
toprak serp avuclarinla erimekte olan varligima...
Cumlelerimi sana degil de su carpik curpuk yesil sayfalara doktugum icin;
Simdiye kadar soyledigim gercekler icin;
soylemedigim yalanlar icin;
Oldugum icin;
affet...
"Affet" dedigim icin AFFETME . . .