Bir turlu goremiyordum seni..Zaman zaman coskulu kahkahalar atsam da ardindan durgunlasiyor,caresizce etrafimdakilere bakiniyor ama bir turlu goremiyordum seni..
Aklimda bir suru sey dolanip duruyor devamli..
oyle bir cizmisim ki seni hangi yone gitsem sen cikiveriyorsun karsima..
Hangi yoldan kacmak istesem,sana kavusuyorum daima.
yoklugunla sevisiyorum..Hala sesini izliyorum,yuzunu oksuyorum ama goremiyorum seni..
Hayallerim paramparca,boynum bukulmus ve omuzlarim yine dusmus bir halde..
-ben geldim,hadi kacalim!,
-ben geldim,usuyorum,isinalim artik!demeni bekliyorum..
Ask beklemektir nede olsa..
simdi gidebildigin gibi,gelmeni de bekliyorum..
Seni sevmeye basladigimda sigara kullanmiyordum..Senden ayrilirken son kez sigarami sen yakmistin,gidiyorum demis ve gitmistin..
Hakliydin..Kapilmisti hayallerim sana,aci cekiyordun,ruhum oyun oynuyordu seninle,ipini koparmiscasina serserilesmisti hersey..
Son masaya oturusumuzda,yine pencereden bakakalmistin..
Nasil yuruyordum disarida,nasil yuruyecektim..
Nasil gulumsuyordum sana,nasil aglayacaktim..
Nasil kosuyorum yollarina,nasil kapatacaktin yollari..
Ayak bileklerine takasin diye senden ayrildiktan sonra sana,uzun tuylu coraplar aldim..
Havalar sofunca giymek istersin ve hic bir yerde bulamayinca belki bende oldugunu ogrenip,bana gelirsin diye..
Ayaklarini az kaldirarak havaya,surunur gibi yuruyerek gelirsin diye.
..
Tam evinin onunde durdum..
Hersey gozukuyor gibiydi.
Herkes buradan birseyler goruyordu..
Ben de goruyordum birseyler..
Sonra iceriye girdim..
Sen uyuyordun,etrafa kim oldugumu soyleyiverdim..Yabanci gibi davranmadi bana icerideki Hersey..
Gezindim durdum odalarda,etrafta kokunu aradim..Yoktu..
Havalanmisti her yer..
Senden tek iz birakilmamisti..
Sevilmiyor gibiydin,ya da yoktun buralarda..Ya da istenmiyordun..Ya da sen olmadiginda,hersey normale donuyordu..
Sen olunca kandiriliyordun.
Kimse bana hikayemi sormadi,kimse hikayemi bilmez benim..
Dilim yetmiyordu karanlik evinin icerisinde kalmaya..
icerideki hersey sinirli bir dunyaya ait olmusluklarindan cikamiyor ve kal diyemiyorlardi bana.
Korkmuslardi belki de benden..
Beklendigim halde,gizli gelmistim tekrar evine..
Belki de karanlikta tanimamislardi beni..
Ama icerideki herseyin dili yetersiz kaliyordu kal demeye..
Her biri sanki suclu sandalyelerine oturmus,agizlarini kipirdatamiyorlardi..
Tekrar seni aradim,yoktun ve yine yoktun..
Sonra geldigim yoldan,asagiya indim..
Evinin tam onunde duruyordum..
icerisi cok karanlik olmustu..
Bir yandan bana kollarini acan bir pencere goruyor,hemen ardindan az once yanindan gecerken suclu gibi agizlarini kapatmis
olan esyalarini..
Galiba su anda yasamdan beklentilerini karsilamak icin bir baskasi ile birlikteydin..
Ben evimdeyim artik..
O,kendi kapisini kendisi acmis ve cikis yollarini tamamen kapatmis olan evinin kapisinda degilim..
Hem kokun bendeymis hamda olumun..
ikisinde alivermisim oradan.
Sen benim bekledigimdin..
Suclu sandalyelerine oturmayan yok olanimdin..
Seninleyken herseyin dili kal diyordu bana..
Kucuk bir tepedeydim ama doruklardaydim seninleyken..
Hic yalnizlik cekmiyordum,ama hep yalnizdim..
Onbes dakika olmustu..Uzak ve yuksek yerden cevreye bakmis gibi hissediyordum kendimi.
Yuzumdekileri unutmustum aynada.
Bakislarim,suclu sandalyesine oturtulmuslar gibi konusmuyorlardi benimle..
Dilsiz degildim ama yalnizligin cok zamansiz yakalamisti beni..
Kipirtisiz ve kocaman..
Bir yerlere gomulmus ve orada kalmis gibi..
Sen benim bekledigimdin..
Ben evimdeyim artik ama tam senin evinin onunde durdum bugun.
icerisi cok karanlikti ve kokun kacivermisti oradan..
Sen benim bekledigimdin..
Gozlerimi uzun sure uzerinden ayiramadigimdin..
Sag elimle perdemi yana dogru itip,camimi aciyorum..Ruyalarima dogru yurumeden once biliyorum,
sen benim bekledigimdin,
Hem kokun,hem de olumun bende olan.
Aklimda bir suru sey dolanip duruyor devamli..
oyle bir cizmisim ki seni hangi yone gitsem sen cikiveriyorsun karsima..
Hangi yoldan kacmak istesem,sana kavusuyorum daima.
yoklugunla sevisiyorum..Hala sesini izliyorum,yuzunu oksuyorum ama goremiyorum seni..
Hayallerim paramparca,boynum bukulmus ve omuzlarim yine dusmus bir halde..
-ben geldim,hadi kacalim!,
-ben geldim,usuyorum,isinalim artik!demeni bekliyorum..
Ask beklemektir nede olsa..
simdi gidebildigin gibi,gelmeni de bekliyorum..
Seni sevmeye basladigimda sigara kullanmiyordum..Senden ayrilirken son kez sigarami sen yakmistin,gidiyorum demis ve gitmistin..
Hakliydin..Kapilmisti hayallerim sana,aci cekiyordun,ruhum oyun oynuyordu seninle,ipini koparmiscasina serserilesmisti hersey..
Son masaya oturusumuzda,yine pencereden bakakalmistin..
Nasil yuruyordum disarida,nasil yuruyecektim..
Nasil gulumsuyordum sana,nasil aglayacaktim..
Nasil kosuyorum yollarina,nasil kapatacaktin yollari..
Ayak bileklerine takasin diye senden ayrildiktan sonra sana,uzun tuylu coraplar aldim..
Havalar sofunca giymek istersin ve hic bir yerde bulamayinca belki bende oldugunu ogrenip,bana gelirsin diye..
Ayaklarini az kaldirarak havaya,surunur gibi yuruyerek gelirsin diye.
..
Tam evinin onunde durdum..
Hersey gozukuyor gibiydi.
Herkes buradan birseyler goruyordu..
Ben de goruyordum birseyler..
Sonra iceriye girdim..
Sen uyuyordun,etrafa kim oldugumu soyleyiverdim..Yabanci gibi davranmadi bana icerideki Hersey..
Gezindim durdum odalarda,etrafta kokunu aradim..Yoktu..
Havalanmisti her yer..
Senden tek iz birakilmamisti..
Sevilmiyor gibiydin,ya da yoktun buralarda..Ya da istenmiyordun..Ya da sen olmadiginda,hersey normale donuyordu..
Sen olunca kandiriliyordun.
Kimse bana hikayemi sormadi,kimse hikayemi bilmez benim..
Dilim yetmiyordu karanlik evinin icerisinde kalmaya..
icerideki hersey sinirli bir dunyaya ait olmusluklarindan cikamiyor ve kal diyemiyorlardi bana.
Korkmuslardi belki de benden..
Beklendigim halde,gizli gelmistim tekrar evine..
Belki de karanlikta tanimamislardi beni..
Ama icerideki herseyin dili yetersiz kaliyordu kal demeye..
Her biri sanki suclu sandalyelerine oturmus,agizlarini kipirdatamiyorlardi..
Tekrar seni aradim,yoktun ve yine yoktun..
Sonra geldigim yoldan,asagiya indim..
Evinin tam onunde duruyordum..
icerisi cok karanlik olmustu..
Bir yandan bana kollarini acan bir pencere goruyor,hemen ardindan az once yanindan gecerken suclu gibi agizlarini kapatmis
olan esyalarini..
Galiba su anda yasamdan beklentilerini karsilamak icin bir baskasi ile birlikteydin..
Ben evimdeyim artik..
O,kendi kapisini kendisi acmis ve cikis yollarini tamamen kapatmis olan evinin kapisinda degilim..
Hem kokun bendeymis hamda olumun..
ikisinde alivermisim oradan.
Sen benim bekledigimdin..
Suclu sandalyelerine oturmayan yok olanimdin..
Seninleyken herseyin dili kal diyordu bana..
Kucuk bir tepedeydim ama doruklardaydim seninleyken..
Hic yalnizlik cekmiyordum,ama hep yalnizdim..
Onbes dakika olmustu..Uzak ve yuksek yerden cevreye bakmis gibi hissediyordum kendimi.
Yuzumdekileri unutmustum aynada.
Bakislarim,suclu sandalyesine oturtulmuslar gibi konusmuyorlardi benimle..
Dilsiz degildim ama yalnizligin cok zamansiz yakalamisti beni..
Kipirtisiz ve kocaman..
Bir yerlere gomulmus ve orada kalmis gibi..
Sen benim bekledigimdin..
Ben evimdeyim artik ama tam senin evinin onunde durdum bugun.
icerisi cok karanlikti ve kokun kacivermisti oradan..
Sen benim bekledigimdin..
Gozlerimi uzun sure uzerinden ayiramadigimdin..
Sag elimle perdemi yana dogru itip,camimi aciyorum..Ruyalarima dogru yurumeden once biliyorum,
sen benim bekledigimdin,
Hem kokun,hem de olumun bende olan.