Git... Yüzüme öyle bakma git. Hiç durma, bir gidenin bir daha dönemeyeceği kapı orada git. Hiç birşey açıklamak zorunda degilsin...Giderken söyleyecek söz bulamaz insanlar. Sen bahanelerinin arkasına sığınanlardan olma, git.....
(Oysa daha doyamadım sana. Kokunu yeterince çekemedim içime... Yapacağımız ne kadar cok şey vardı... Neler planlamıştık... Simdi ne yapacağım ben? Nasıl duracağım ayakta? "KaL" desem kalır mısın yar? Nasıl istiyorum yalan bile olsa "Bu gidiş sadece zorunluluktan, bekle beni döneceğim" demeni..)
Her aşk biter sende git. Hem zaten biteceği baştan belli bir aşktı bizimkisi.. Sen gitmesen belki birgün ben gidecektim. Herkes kendi tercihini yaşar ve sen tercihini yaptın. Rahat ol, git. Aklın kalmasın burada. Dramatik vedaların kahramanı olmayalım, git.....
(Benim aklım sende kalacak.. Sadece aklım değil yüreğimde. Bitmezdi bizim aşkımız. Asla terketmezdim seni. Benliğimi, varliğimi, hayatimi adamıştım ben bu aşka. Beni tercih etmeni isterdim benimle yaşam! anı isterdim. Şimdi kimi yada neyi seçtiğinin ne önemi var artık.. Ağlayacağım ardından kahretsin ağlayacağım.....)
İstersen dost olabiliriz, haberleşebiliriz biribirimizle.. Mutlu olmanı isterdim. Sen mutluluğu hakeden bir insansın. Elbette bende mutlu olacağım, merak etme git. Hayatımıza başkaları girecek ve biz belki de yaşadıklarımızı bir süre sonra hatırlamayacağız bile, git. Hangi yara kabuk bağlamamışki bugüne kadar? Hangi ateş sönmemiş ki? Yapman gerekeni yap, git.....
(Sensiz mutlu olabilirmiyim ben yar??Unutabilirmiyim bu kadar kolay?? Yaşadığımız onca şeyi silebilirmiyim??Mümkün degil seni içimden koparıp atmak mümkün değil. Biliyorum hiç bir ilaç iyileştirmeyecek senin açtığın yarayı. Senin yaktığın sevda ateşi hiç bir zaman sönmeyecek. Senin mutlu olmanı istediğimde yalan. Mutlu olma yar benim gibi sende mutlu olma. Belki o zaman yeniden dönersin bana.....)
Haydi zaman geçiyor artık, git. Hem neden suratın aşık?? Sevinmelisin gittiğine. Aslında sana teşekkür etmeliyim.! Beni bu aşkın yükünü taşımaktan kurtardığın için. Rahatladım biliyor musun? Bende kalan birkaç parça eşyanı da gönderirim ardından. Fırsat buldukca ararım seni, git.....
(Gitme benim güzel sevdiğim, gitme..! Beni bu aptal dünyada bir başıma bırakıp gitme.! Gidipte yüreğimi öldürme! İçim acıyor kalbim sıkışıyor... Ben asıl sensizliğin yükünü tasıyamam gitme..! Ne olur...GİTME.....!)
(Oysa daha doyamadım sana. Kokunu yeterince çekemedim içime... Yapacağımız ne kadar cok şey vardı... Neler planlamıştık... Simdi ne yapacağım ben? Nasıl duracağım ayakta? "KaL" desem kalır mısın yar? Nasıl istiyorum yalan bile olsa "Bu gidiş sadece zorunluluktan, bekle beni döneceğim" demeni..)
Her aşk biter sende git. Hem zaten biteceği baştan belli bir aşktı bizimkisi.. Sen gitmesen belki birgün ben gidecektim. Herkes kendi tercihini yaşar ve sen tercihini yaptın. Rahat ol, git. Aklın kalmasın burada. Dramatik vedaların kahramanı olmayalım, git.....
(Benim aklım sende kalacak.. Sadece aklım değil yüreğimde. Bitmezdi bizim aşkımız. Asla terketmezdim seni. Benliğimi, varliğimi, hayatimi adamıştım ben bu aşka. Beni tercih etmeni isterdim benimle yaşam! anı isterdim. Şimdi kimi yada neyi seçtiğinin ne önemi var artık.. Ağlayacağım ardından kahretsin ağlayacağım.....)
İstersen dost olabiliriz, haberleşebiliriz biribirimizle.. Mutlu olmanı isterdim. Sen mutluluğu hakeden bir insansın. Elbette bende mutlu olacağım, merak etme git. Hayatımıza başkaları girecek ve biz belki de yaşadıklarımızı bir süre sonra hatırlamayacağız bile, git. Hangi yara kabuk bağlamamışki bugüne kadar? Hangi ateş sönmemiş ki? Yapman gerekeni yap, git.....
(Sensiz mutlu olabilirmiyim ben yar??Unutabilirmiyim bu kadar kolay?? Yaşadığımız onca şeyi silebilirmiyim??Mümkün degil seni içimden koparıp atmak mümkün değil. Biliyorum hiç bir ilaç iyileştirmeyecek senin açtığın yarayı. Senin yaktığın sevda ateşi hiç bir zaman sönmeyecek. Senin mutlu olmanı istediğimde yalan. Mutlu olma yar benim gibi sende mutlu olma. Belki o zaman yeniden dönersin bana.....)
Haydi zaman geçiyor artık, git. Hem neden suratın aşık?? Sevinmelisin gittiğine. Aslında sana teşekkür etmeliyim.! Beni bu aşkın yükünü taşımaktan kurtardığın için. Rahatladım biliyor musun? Bende kalan birkaç parça eşyanı da gönderirim ardından. Fırsat buldukca ararım seni, git.....
(Gitme benim güzel sevdiğim, gitme..! Beni bu aptal dünyada bir başıma bırakıp gitme.! Gidipte yüreğimi öldürme! İçim acıyor kalbim sıkışıyor... Ben asıl sensizliğin yükünü tasıyamam gitme..! Ne olur...GİTME.....!)