Ben seni gerektiğinde haberin olmadan sevdim,
Sen hep aynı şirin tavrını takınmışken,
Puslu gözlerle sana baktım birkaç zaman,
Ve sonra seni hayatımın nedeni saydım...
İnancını yitirmişti gözlerim kimi zaman,
Belki de onun için seni inandıramadım,
Bir gülüşün, bir sıcak öpüşün için didindim durdum,
Ellerime soğuk bir nisan matemi bıraktıklarında,
Buna “yalnızlık” denildiğini anladım,
Ve peşi sıra gelen uykusuz gecelere adadım kendimi,
Gerektiğinde haberin bile olmadan şiirler yazdım,
İlk satırlarına bakıldığında hep umut doluydular,
Sonlara doğru ümidimi yarınlarıma bıraktım...
Ben seni gerektiğinde haberin olmadan sevdim,
Yanımdaydın, nefesini tam ruhumda hissetmişken,
Akışına bıraktım hayatımı birçok zaman,
Ve sonra geçmişimi seni kazanmamda kullandım...
Hayata ve aşka dair birşeyler söylediğim zaman,
Hep aynı kaçış yolunu kullandın,
Bir gün gelişin, bir gün “biz” oluşumuz için neleri bıraktım,
Hayatıma bir kara nisan daha saplandığında,
Bana kaderin böyle yazdığını anladım,
Ve saymakla bitmez sana gelişlerimde,
Gerektiğinde sana geldiğimi farkettirmedim,
İlk sözcükleri hep sen olan bu sevginin,
Son sözcüklerinde hep “sensiz” kaldım...
Ben seni gerektiğinde haberin olmadan sevmek zorundaydım...
Sen hep aynı şirin tavrını takınmışken,
Puslu gözlerle sana baktım birkaç zaman,
Ve sonra seni hayatımın nedeni saydım...
İnancını yitirmişti gözlerim kimi zaman,
Belki de onun için seni inandıramadım,
Bir gülüşün, bir sıcak öpüşün için didindim durdum,
Ellerime soğuk bir nisan matemi bıraktıklarında,
Buna “yalnızlık” denildiğini anladım,
Ve peşi sıra gelen uykusuz gecelere adadım kendimi,
Gerektiğinde haberin bile olmadan şiirler yazdım,
İlk satırlarına bakıldığında hep umut doluydular,
Sonlara doğru ümidimi yarınlarıma bıraktım...
Ben seni gerektiğinde haberin olmadan sevdim,
Yanımdaydın, nefesini tam ruhumda hissetmişken,
Akışına bıraktım hayatımı birçok zaman,
Ve sonra geçmişimi seni kazanmamda kullandım...
Hayata ve aşka dair birşeyler söylediğim zaman,
Hep aynı kaçış yolunu kullandın,
Bir gün gelişin, bir gün “biz” oluşumuz için neleri bıraktım,
Hayatıma bir kara nisan daha saplandığında,
Bana kaderin böyle yazdığını anladım,
Ve saymakla bitmez sana gelişlerimde,
Gerektiğinde sana geldiğimi farkettirmedim,
İlk sözcükleri hep sen olan bu sevginin,
Son sözcüklerinde hep “sensiz” kaldım...
Ben seni gerektiğinde haberin olmadan sevmek zorundaydım...
