Yalın ve belgisiz bir zaman, tutuyor titrek yüreğimin ellerinden.
Hüzün niteliyor yine bakmaları.. acı damıtılmış ad(ım)a ve aşk(ım)a...
Şimdi gökten umut devşirmek vakti!

Haydi!
''Toplan gidiyoruz ey kalbim.''

/ bir kuşun kanatlarına yükleyip hüznü
tekil ve öksüz benliğimle,
gece artığı umudu sevdaya bırakıp
gidiyorum!/

(her gidiş bir dönmeye gebedir,biliyorum.)

......Kim bilir hangi cehennem kucaklayacak beni?
Hangi mısranın tenhasında isyan edecek bu meczub?
Kaç kez saçlarından asılacak dipsiz kuyulara,
Gözlerine isyanı kaç kez üfürecek?
Laneti kaç kez saracak bu kenti?..

Susku!...
''Bana susmayı ver,gecenin hücumlarına meydan okuyayım.''

Sessiz¦Sensiz¦?

Bütün harfleri firkatin göğüne saklayan benim!Samt-u raşe¦Duyan var mı beni?
Ses ver yüreğim, nerdesin şimdi?

Adsız , aşksız(ım)?
(Kimliğim esir kahve bir bakışın gölgesinde.Aşkla küskünüz evvelden beri.)

Biçare avucumda koyu bir feryat: Adına!...Rab yüreğimizi bırakma!
Zaman yevm-i hurûc şiddetinde vuruyor kalbime..
Muhal bir bakışta ölüyorum binlerce¦
Yedi kez isyanı soluyorum.Yerin ve göğün sahibine ısmarım!

Adım müradif artık acıyla.
acı,
adım.
gözlerin,
İSYAN!

Bu yüreği ücra bir gecede bekleyen:İntihar!