Bu kaçıncı gün yokluğunla eş olduğum?Kaçıncı gece kimbilir kanter içinde geçirdiğim...Kaçıncı yokoluş ,kaçıncı diriliş...
Unutacaktım...
Unutmalıydım ya belki de...!
OLMADI... U-NU-TA-MA-DIM!
Soğuk duvarlara anlatıyorum şimdi seni , sessizliğe, geceye ... Ve FECRE, gün ağarmadan... Uyuyamadan... Aklımda binbir düşünceyle,yine sana doyamadan.
Seni anlatıyorum...Gözlerinin güzelliğini, duruşunun asaletini ve o GÜNÜ, gezdiğimiz yerleri, mutluluğumuzu anlatıyorum,yüreğime vurduğun mührünü...Ve daha nicesini.... Hissediyor musun?
[D]Uyuyor musun?
Sen uykunun bilmem kaçınca evresindeyken ben seni düşünmekten bitap [D]ÜŞÜYORUM! Gözlerimin kankırmızılığını gizleyip de geceden, cümlelerimdeki hüzne batıp, içten içe bitiyorum.Hani hissedersin belki diye kapılarımı hep açık tutuyorum.Gel diyorum gel...Habersiz gel, sebepsiz gel, sessiz ya da şahlanarak...
"GEL"
Bekliyorum...
UMUDUN BİTTİÄžİ BİR YER YOK BENİM DÜNYAMDA!
Bütün kırılmış dallara rağmen , ufacık bir dala tutunmuş da bekliyor aciz ruhum.Varsın acılara gebe olsun yüreğim, varsın siyahlara mesken olsun biçareliğim...Ama tuttuğum dalı bırakamam, ölüme götürse bile umudum bildiğim...
Bir sen vardın ya yüreğimde, yine bir sen varsın ve HEP OLAKACAKSIN...
Ya sen ya hiç diyemiyor gönül ,YA SEN YA DA... SEN...
Sensizken, her geçen günüm geçtiğiyle kalmıyor, bir parça götürüyor benden .Ses edemiyorum, kızamıyorum, sövemiyorum ya da savunamıyorum kendimi fütursuzca...
Hayatımın nasılda yavaş yavaş çıkmaza sürüklendiğini izliyorum sadece, çaresizce.
Ama hala ufukta bir GÜNEŞ var, az bir ışık... Bu bile yetiyor nefes almama.
Elindekilerle yetinmeyi bilmeliymiş ya insan öğrendim işte.
Susacaktım, susmadı yüreğim...
Ağlıyorum şimdi, tükeniyorum, ama bekliyorum...
"GEL HADİ..."
[D]ÜŞÜYORUM...
[D]UYUYOR MUSUN?
Unutacaktım...
Unutmalıydım ya belki de...!
OLMADI... U-NU-TA-MA-DIM!
Soğuk duvarlara anlatıyorum şimdi seni , sessizliğe, geceye ... Ve FECRE, gün ağarmadan... Uyuyamadan... Aklımda binbir düşünceyle,yine sana doyamadan.
Seni anlatıyorum...Gözlerinin güzelliğini, duruşunun asaletini ve o GÜNÜ, gezdiğimiz yerleri, mutluluğumuzu anlatıyorum,yüreğime vurduğun mührünü...Ve daha nicesini.... Hissediyor musun?
[D]Uyuyor musun?
Sen uykunun bilmem kaçınca evresindeyken ben seni düşünmekten bitap [D]ÜŞÜYORUM! Gözlerimin kankırmızılığını gizleyip de geceden, cümlelerimdeki hüzne batıp, içten içe bitiyorum.Hani hissedersin belki diye kapılarımı hep açık tutuyorum.Gel diyorum gel...Habersiz gel, sebepsiz gel, sessiz ya da şahlanarak...
"GEL"
Bekliyorum...
UMUDUN BİTTİÄžİ BİR YER YOK BENİM DÜNYAMDA!
Bütün kırılmış dallara rağmen , ufacık bir dala tutunmuş da bekliyor aciz ruhum.Varsın acılara gebe olsun yüreğim, varsın siyahlara mesken olsun biçareliğim...Ama tuttuğum dalı bırakamam, ölüme götürse bile umudum bildiğim...
Bir sen vardın ya yüreğimde, yine bir sen varsın ve HEP OLAKACAKSIN...
Ya sen ya hiç diyemiyor gönül ,YA SEN YA DA... SEN...
Sensizken, her geçen günüm geçtiğiyle kalmıyor, bir parça götürüyor benden .Ses edemiyorum, kızamıyorum, sövemiyorum ya da savunamıyorum kendimi fütursuzca...
Hayatımın nasılda yavaş yavaş çıkmaza sürüklendiğini izliyorum sadece, çaresizce.
Ama hala ufukta bir GÜNEŞ var, az bir ışık... Bu bile yetiyor nefes almama.
Elindekilerle yetinmeyi bilmeliymiş ya insan öğrendim işte.
Susacaktım, susmadı yüreğim...
Ağlıyorum şimdi, tükeniyorum, ama bekliyorum...
"GEL HADİ..."
[D]ÜŞÜYORUM...
[D]UYUYOR MUSUN?
