Sürüyor Sensizliğim…
Uyandım bir geceye daha bıkmadan seni diledim yıldızlara,
Seni demledim yalnızlığıma,içime çektim,soluğum oldun,
Üşüyor musun?
Aklına geldiğimde sebepsizce…
Biliyor musun?
Aklım hep sende…
Ayrılığın gölgesinde sessiz resminden buluyorum yolumu,
Kuytulara bırakıyorum yokluğunu,sürüklüyorum sensizliği dipsiz uçurumlara…
Bitmiyor,gitmiyor…
Hep o kuytudan geçiyormuş yolum,
Nefesim o uçurumdaki boşlukta gizliymiş,
Farkına varıyorum,canım yanıyor…
Farkında mısın?
Sürüyor sensizliğim
Sessizliğin sağırlaştırıyor ruhumu,her adımda sana yaklaşmak varken,
Bilmediğim yollara sürgün ediyorsun varlığımı.
Birazdan bitersin sende,varlığımı sürgün ettiğin o yerde…
Ya bir adım ardında kalırım ya da bir nefes kadar içinde…
Gidersen…
Bir hayat kadar eksilirsin bende.
Görenler seni hala bende sanır…
Gidersen,sözlerini de al,
Gidişine kurulmuş sözler içimi kanatır…
