Hayat bazen güldü bana,
Bazen hiç anlam veremediğim kadar somurttu ..
Aslında çoğu kez inanmamıştım atılan mutluluk yalanlarına;
Ama bu kadar acı da,
Fazla geldi ağlamaya alışkın olmayan yanaklarıma ..
Neyse ki ben seviyordum seni ve hayatı aynı anda,
Belki büyük de bir sanattı bu;
Hayat insanlara sevmeyi
Ya da sevmek hayatı unutturuyordu çoğu zaman
İkisi ayrı bir eziyet oluyordu yüreklere ..
Hâlbuki
Aşksız bir nefes almak;
Ya da hayatı sevmeden bir güne günaydın demek;
İkisi de eşit benim terazimde;
İkisi de hüzün
Ama ben hayata ve sana her gün koskocaman yolluyorum;
Hem güler yüzlü bir günaydın;
Hem de hüzün ..
