Bir dilin bütün sözcüklerini kullansam
Seni tarif edemeyeceğimi biliyorum
Ulaşılmaz oldun hep
Dokunmak, hissetmek ve dolu dolu yaşamak isterken seni...
Kocaman bir yalnızlıktı payımıza düşen
Herşeyi erteledim ama ertelemediğim bir şey vardı!
Sana benziyordu..
Su olsan dokunulduğunda bozulurdun
Bozulmayan bir şeydin
Gidilecek bir yer olsan sonu olurdu
Sonu olmayan bir şeydin
Uykuda görülecek bir rüya olsan uyanırdım
Beni rüyamdan uyandırmayacak bir şeydin
Simsiyah saçların olsun istiyordum
Ama baktım değil
Üç ırmağın birleştiği yerinden öpeyim desem
Aklıma ırmaklar gelir
Düşün ki Yılan Dağı'ndan aşağı iniyoruz.
Ve dünyada sadece 2 kişilik bir türkü kalmış onu söylüyoruz
Öyle bir şeysin sen
Seni düşündükçe yoruluyorum desem
Dünyanın en büyük yalanı olur
Yalanım yok
Bu günden yarına ne kalır bilmem ama
Sen kalırsın
Tıpkı yatağı değişmeyen bir ırmak gibi..
Yaşadıklarımız azdı.. zamana sığmadık..
Yaşamak isterken her şeyi bugün şarkı söylüyorsam
O gün şarkı değik
Şarkı gibi seni yaşamak isterim
Halkıma benziyordun
Bir yanın göç
Bir yanın toprak kokuyordu hep
Gezmediğim yerin kalmadı
Bazen yasaklandın bana
Bazen bir suç gibi boynumda taşıdım seni
Yedi telli sazımla bile anlatamadım
Sen bir uçurumun gülüydün
Ellerimi her uzattığımda
Bin kırıkla geri döndüm
Yasakların bile tanımlayamadığı bir şeydin
Haritalara sığmazdın
Her ülkede bir başka gülüyordun
Uzundun, inceydin
Dokunduğumda nereli olduğumu seninle hatırlardım
Bana hep kendimi hatırlatan bir şeysin sen
Uzaksın, yakınsın, özlenensin
Ama bugün değil, yarın gibi bir şeysin
Sen bugün her şeyi değiştirmek için çabalarken
Sen değişmeyen olarak duruyorsun karşımda
Kabul ediyorum dünyaya bu kalsın ama sen bilme...
Dünyada kaç iklim kaç zulüm kaç ölüm
Bir seni bunların karşısına koymak nasıldır bilemezsin, bilme...
Bugün her ölümle biraz ölürken
Seni düşündükçe hayata dönüyorum
Yeniden gecenin en karanlık yerindeyim
Bir sigara ateşinin aydınlattığı kadar ışık bile olsan
Yine de seviyorum seni...
Sadece benim seni anladığım kimsenin unutmamak için
Defterine not düşmediği ama hayatında hep dipnot olarak kalan
Kendi yasaklarım gibi unutmuyorum seni..
Dağları delmiyorum inmek istiyorum oralardan
Hepiniz gibi aynada saçlarımı taramak, günaydın der gibi sokağa fırlamak
Ve şarkı söylemek istiyorum
Adına aşk diyorlar gelecek diyorlar
Bana yetmiyor...
Her şarkımda sana bir adım daha yaklaşmak istiyorum
Bir başka dilden seviyorum seni...
Kırmızıdan daha huzurlu
Gelincikler gibi bir mevsim değil
Dört iklim köşe bucak
Kim ne derse desin
Geri dönecek yerim yok,
Bir kentin ortasında çığlık çığlığa kalsam da,
Yine seviyorum seni...
Bu bir suç duyurusudur..
Kendimi ihbar ediyorum...
Seni tarif edemeyeceğimi biliyorum
Ulaşılmaz oldun hep
Dokunmak, hissetmek ve dolu dolu yaşamak isterken seni...
Kocaman bir yalnızlıktı payımıza düşen
Herşeyi erteledim ama ertelemediğim bir şey vardı!
Sana benziyordu..
Su olsan dokunulduğunda bozulurdun
Bozulmayan bir şeydin
Gidilecek bir yer olsan sonu olurdu
Sonu olmayan bir şeydin
Uykuda görülecek bir rüya olsan uyanırdım
Beni rüyamdan uyandırmayacak bir şeydin
Simsiyah saçların olsun istiyordum
Ama baktım değil
Üç ırmağın birleştiği yerinden öpeyim desem
Aklıma ırmaklar gelir
Düşün ki Yılan Dağı'ndan aşağı iniyoruz.
Ve dünyada sadece 2 kişilik bir türkü kalmış onu söylüyoruz
Öyle bir şeysin sen
Seni düşündükçe yoruluyorum desem
Dünyanın en büyük yalanı olur
Yalanım yok
Bu günden yarına ne kalır bilmem ama
Sen kalırsın
Tıpkı yatağı değişmeyen bir ırmak gibi..
Yaşadıklarımız azdı.. zamana sığmadık..
Yaşamak isterken her şeyi bugün şarkı söylüyorsam
O gün şarkı değik
Şarkı gibi seni yaşamak isterim
Halkıma benziyordun
Bir yanın göç
Bir yanın toprak kokuyordu hep
Gezmediğim yerin kalmadı
Bazen yasaklandın bana
Bazen bir suç gibi boynumda taşıdım seni
Yedi telli sazımla bile anlatamadım
Sen bir uçurumun gülüydün
Ellerimi her uzattığımda
Bin kırıkla geri döndüm
Yasakların bile tanımlayamadığı bir şeydin
Haritalara sığmazdın
Her ülkede bir başka gülüyordun
Uzundun, inceydin
Dokunduğumda nereli olduğumu seninle hatırlardım
Bana hep kendimi hatırlatan bir şeysin sen
Uzaksın, yakınsın, özlenensin
Ama bugün değil, yarın gibi bir şeysin
Sen bugün her şeyi değiştirmek için çabalarken
Sen değişmeyen olarak duruyorsun karşımda
Kabul ediyorum dünyaya bu kalsın ama sen bilme...
Dünyada kaç iklim kaç zulüm kaç ölüm
Bir seni bunların karşısına koymak nasıldır bilemezsin, bilme...
Bugün her ölümle biraz ölürken
Seni düşündükçe hayata dönüyorum
Yeniden gecenin en karanlık yerindeyim
Bir sigara ateşinin aydınlattığı kadar ışık bile olsan
Yine de seviyorum seni...
Sadece benim seni anladığım kimsenin unutmamak için
Defterine not düşmediği ama hayatında hep dipnot olarak kalan
Kendi yasaklarım gibi unutmuyorum seni..
Dağları delmiyorum inmek istiyorum oralardan
Hepiniz gibi aynada saçlarımı taramak, günaydın der gibi sokağa fırlamak
Ve şarkı söylemek istiyorum
Adına aşk diyorlar gelecek diyorlar
Bana yetmiyor...
Her şarkımda sana bir adım daha yaklaşmak istiyorum
Bir başka dilden seviyorum seni...
Kırmızıdan daha huzurlu
Gelincikler gibi bir mevsim değil
Dört iklim köşe bucak
Kim ne derse desin
Geri dönecek yerim yok,
Bir kentin ortasında çığlık çığlığa kalsam da,
Yine seviyorum seni...
Bu bir suç duyurusudur..
Kendimi ihbar ediyorum...