Hayat! ! !
Zaman! ! !
Sevgi! ! !
Şükür! ! !
Ölüm! ! !
Sonsuzluk! ! ! …
Zaman! ! !
Sevgi! ! !
Şükür! ! !
Ölüm! ! !
Sonsuzluk! ! ! …
Ya Rabbi!
“Hayat”a getiren sensin. Topraktan bedene, nurundan nur üfleyen sen, nurunun üstüne ruh giydiren, can veren… Cana can katanı, yüreği, koyan ruha… Sensin Ya Rabbim!
“Zaman” veren bize… Bedendeki ruha, ruhtan öte bir şey katan, akıl veren, sensin. O aklı “zaman”la birleştirip yüreğimin kapılarını açan… Yüreğimin ihtiyacı olan “zaman”ı veren sensin Ya Allah’ım!
“Sevgim”i, “sevgin”i veren bu ruha… Evrendeki belki de en güzel, en harika duyguyu nasip edensin sen. Yüreğime senin “sevgi”ni, Resullah’ımın “sevgi”sini kazıyansın sen. Hamdim sana, tövbem sana, “sevgi”m sana Ya Rabbim!
“Şükür” Ya Rabbim! Verdiğin binlerce nimete şükürler olsun. Beni ben olarak yarattığın için, hayata farklı bir bakış açısıyla bakabilmem için benden bir şeyler aldığın için ve onların yerine muhteşem güzellikler verdiğin için şükrüm sana… Eksiğimi, “fazla”sıyla, “fazla”mla tamamladığın için saygım sana… hayranlığım sana… Cennetle cehennemi ayırt edebileceğim aklı, zekayı, hayatı; o eksiksiz, belki de, en çok şükrettiğim nimetlerimi –gözlerimi, yüreğimi- verdiğin için hamdim sana… Gözlerimin, yüreğimin dilini oluşturduğun ve o dili bana nasip ettiğin için şükürler az kalır sana… Hamd olsun, Ya Rabbim!
“Ölüm”… Son ve yeni bir başlangıç… Başlangıçların en özeli belki de, son gibi görünen; ama yeni bir hayatın, sonsuzluğun başlangıcı olan son…
Son ama başlangıç… Cehennemi yaşama korkusu, cenneti görme heyecanı… Heyecanlar, korkular, acılar, sevinçler… Faniliğin sonu, ebediyetin başlangıcı… “Ölüm”… Diğer yarımın Rabb’e teslim olduğu an…
Son ama başlangıç… Cehennemi yaşama korkusu, cenneti görme heyecanı… Heyecanlar, korkular, acılar, sevinçler… Faniliğin sonu, ebediyetin başlangıcı… “Ölüm”… Diğer yarımın Rabb’e teslim olduğu an…
“Sonsuzluk”… “son”a “suz” ve “luk” eki getirebilmek, “son”u olumsuz kılmak ve belki de en olumlu olumsuza ulaşmak… Ruhun, bedenden ayrılması, ebediyete doğru yol alması…
Hayatı başlatan da sensin, sona erdiren de sen… Ruha can veren de sen, sonsuzluğu üfleyen de sen… Sensin ölüm ile sonsuzluk arasında incecik bir çizgi oluşturan, sensin o çizgide bizleri hesap gününe davet eden… Sensin bu “son”a son verecek olan ve sensin bana o sonsuzluğu, ebediyeti gösterecek olan…
Hayatı başlatan da sensin, sona erdiren de sen… Ruha can veren de sen, sonsuzluğu üfleyen de sen… Sensin ölüm ile sonsuzluk arasında incecik bir çizgi oluşturan, sensin o çizgide bizleri hesap gününe davet eden… Sensin bu “son”a son verecek olan ve sensin bana o sonsuzluğu, ebediyeti gösterecek olan…
Hayatım,
Zamanım,
Sevgim,
Şükrüm,
Ölümüm,
Sonsuzluğum sanadır Ya Allah’ım!
Zamanım,
Sevgim,
Şükrüm,
Ölümüm,
Sonsuzluğum sanadır Ya Allah’ım!
Kendine, rahmetine layık gör beni Ya Rabbim!
Hamdim sana, sevgim sana, saygım sana, korkum sana, şükrüm sana, hayranlığım sana, tövbem sana… Kabul Eyle…! ! !
Hamdim sana, sevgim sana, saygım sana, korkum sana, şükrüm sana, hayranlığım sana, tövbem sana… Kabul Eyle…! ! !
Aminn..! !
