Herşey açıkolsun ve hayat içimizden aksın ama yine de bize pek zarar vermesin istiyoruz... oysa özlemek başka; kim olduğumu ve neyi istediğimiz başka...
Ve bu oyunu önce ben bozdum...
Sende Bozdurabildin..
Özlermlerini seni sıkan terli bir gömlek gibi üzerinden çıkarıp bir bilinmezliğe doğru alıp başını gidebilirdin oysa...
Önce ben çıkmak istedim yola. bitişi değildi , sana duyduğum sevginin.. bu sonı değildi içimdeki aşkın...!
Ve şimdi herşeyi bile bile ben seni bu hayata çağırıyorum..Seni yitirmemek için kendimden vazgeçiyorum..
Gözlerimde yaş birikti utanırım ağlayamam,
Yine sen düştün aklıma, ne yapsam da unutamam.
Oysa bilmiyor değilsin sen bunları... hayatın içindeyken hayatı mahcup bir özlemle özlersin çünkü..! şükran duyarsın ona ama yine de eksiksindir ondan belki de biraz fazla.. herşey hazırdır. Avuçlarındadır özledin herşey ama yine de seni çağıran o sese gidersin.. Ardından attığım onca çığlığı umursamadan..
Bense giderim kendime onca emek onca çile sonunda bana sunulan herşeyi istesemde istemesem de elimin tersiyle iter giderim. Artık ertelemk istediğim yolculuklarıma.. belki sonuna hayatın..
Gece yalan, gündüz yalan, hayalinden kurtulamam,
Sıcaklığın yüreğimde başka sevgili tanımam.
Gözyaşlarımı karanlık denizin tuzuyla seviştiriken o an hayatta olmaktan derin bir haz duyarken ama aynı anda yok olmanın sınırında gezinmenin kirli gururuyla varlığımı ona şikayet ettim.
Umutlarımı aşklarımı ve özlemlerimi ona şikayet ettim.
Anladım Sevgili... Anladım... Kendimi ve bana ait olan herşeyi şikayet ettiğim bu karanlık denizin önünde. Anladım , özlediğim herşey beni benden kopartıyormuş..
Anladım ben iyileşmek istemiyorum...
İnan hayatın insanların iyi olup olmaması beni zerrece ilgilendirmiyor bu anda..Kimse Sorumlu değil.Suçlu Yok Böyleyim Ben... Evet en çok seni seviyorum yeryüzünde... Bunu kanıtlayabilirim sana ...
Sorarlarsa seni bana yıkılırım anlatamam.
Kabus dolu geçen günler, hislerimi avutamam,
Ansızın şu an içinde bir ateş yansa ve keşke böyle anlarda hiç olmadığın kada r cesur olsan ve bana neden o çok özlediğin aşkından bu denli korktuğunu anlatabilsen ...
Kimse acı çekmesin derken ve bu yüzden aşktan kaçarken ikimizi de nasıl derin bir yalnızlığa ve sonsuz bir üşümeye terk ettiğimi ürpererek düşünüyorum.Her öpüşümğn sonunda sefaleti bir kez daha kanıtlanan birlikteliğimiz bütün o sahipsiz yüzleriyle düşünüyorum...
Severken seni gönülden, kaybetmeye katlanamam.
Bir gün ellerin olursan inan sensiz yaşayamam,
Ve şimdilik Ben Seni en çok böyle "AN"larda seveceğim. Böyle "AN"lar için özleyeceğim...Başka tutunacak bir şeyim yok bu hayatta..
Beni en çok ben yanında yokken özleyişini özleyeceğim... Ve bu ütkütücü özlemin adını kimsesiz bir sokak çocuğundan çalacağım.. belki "özgür"lük..
Uzat bana ellerini, başka elleri tutamam,
Ateş düşer yatağıma geceleri ben yatamam.
Gece soğuk.. nevşehir damla damla yağıyor aşkımızın üzerine .. Bu beden senin soluğun olmadan ısınmıyor... Kim bilir nerdesin?Hangi gözlerin içinde kaybettin yaralı yüreğimi.
"Bir kente aşkın için gelmek ne güzel ama sakın aşk için bir kenti terketme" demişti birisi. "nevşehir bunu haketmiyor, Sen haketmiyorsun!" demişti.. Oysa bilinmezliğin yolcuğuna biletimi çoktan kestirdim ben. Gidiyorum... Kaçıyorum ... Yorgunum...
Kızgın çöller var içimde bir damla su bulamam,
Her gördüğüm serap sensin, sensizliğe alışamam...
Ne zaman gözlerinin içine baksam biliyorum ikimizide aşar o kapının ardındaki masal.!Kendime baksam bir aynada yüzümün yarısı öbür yarısına ağlıyor..
Ve biliyorum konuşacak pek bir şeyimiz yok
ama yinede gözlerini al gel!
Elindeki yarayı, suskunluğu, acemiliğini!
Beni biri severse asla inanmam;
Seni biri severse utanırsın;
bilmediğin bir hastalığa acımak gibi bile olsa , gel!
Biliyorum konşacak pek birşeymiz yok
ama ıstırabım sende;
mutlaka al da gel!
Aşk için kötü olmayı seçtim, kavuşmaların önünden koştum hep; acısını senden çıkarttım; içine çekmeye unuttuğun kalbinden... Dün gece anladım bu sessizlikten bir yangın kuşu doğacak, çatlamaya koşan bir at, hırpalanmış; unutmuş yarışı...
Aşk için kötü olmayı seçtim benm. sahipsiz yüzlerimin tuzağına düşürdüm seni. özlemini büyük tuttum tenimizin uyumundan.
Sevdikçe öldüren aşk için kötü olmayı seçtim!...
(düşlerim başka gerçek başka ; Ama umrumda da değil!)
Ve bu oyunu önce ben bozdum...
Sende Bozdurabildin..
Özlermlerini seni sıkan terli bir gömlek gibi üzerinden çıkarıp bir bilinmezliğe doğru alıp başını gidebilirdin oysa...
Önce ben çıkmak istedim yola. bitişi değildi , sana duyduğum sevginin.. bu sonı değildi içimdeki aşkın...!
Ve şimdi herşeyi bile bile ben seni bu hayata çağırıyorum..Seni yitirmemek için kendimden vazgeçiyorum..
Gözlerimde yaş birikti utanırım ağlayamam,
Yine sen düştün aklıma, ne yapsam da unutamam.
Oysa bilmiyor değilsin sen bunları... hayatın içindeyken hayatı mahcup bir özlemle özlersin çünkü..! şükran duyarsın ona ama yine de eksiksindir ondan belki de biraz fazla.. herşey hazırdır. Avuçlarındadır özledin herşey ama yine de seni çağıran o sese gidersin.. Ardından attığım onca çığlığı umursamadan..
Bense giderim kendime onca emek onca çile sonunda bana sunulan herşeyi istesemde istemesem de elimin tersiyle iter giderim. Artık ertelemk istediğim yolculuklarıma.. belki sonuna hayatın..
Gece yalan, gündüz yalan, hayalinden kurtulamam,
Sıcaklığın yüreğimde başka sevgili tanımam.
Gözyaşlarımı karanlık denizin tuzuyla seviştiriken o an hayatta olmaktan derin bir haz duyarken ama aynı anda yok olmanın sınırında gezinmenin kirli gururuyla varlığımı ona şikayet ettim.
Umutlarımı aşklarımı ve özlemlerimi ona şikayet ettim.
Anladım Sevgili... Anladım... Kendimi ve bana ait olan herşeyi şikayet ettiğim bu karanlık denizin önünde. Anladım , özlediğim herşey beni benden kopartıyormuş..
Anladım ben iyileşmek istemiyorum...
İnan hayatın insanların iyi olup olmaması beni zerrece ilgilendirmiyor bu anda..Kimse Sorumlu değil.Suçlu Yok Böyleyim Ben... Evet en çok seni seviyorum yeryüzünde... Bunu kanıtlayabilirim sana ...
Sorarlarsa seni bana yıkılırım anlatamam.
Kabus dolu geçen günler, hislerimi avutamam,
Ansızın şu an içinde bir ateş yansa ve keşke böyle anlarda hiç olmadığın kada r cesur olsan ve bana neden o çok özlediğin aşkından bu denli korktuğunu anlatabilsen ...
Kimse acı çekmesin derken ve bu yüzden aşktan kaçarken ikimizi de nasıl derin bir yalnızlığa ve sonsuz bir üşümeye terk ettiğimi ürpererek düşünüyorum.Her öpüşümğn sonunda sefaleti bir kez daha kanıtlanan birlikteliğimiz bütün o sahipsiz yüzleriyle düşünüyorum...
Severken seni gönülden, kaybetmeye katlanamam.
Bir gün ellerin olursan inan sensiz yaşayamam,
Ve şimdilik Ben Seni en çok böyle "AN"larda seveceğim. Böyle "AN"lar için özleyeceğim...Başka tutunacak bir şeyim yok bu hayatta..
Beni en çok ben yanında yokken özleyişini özleyeceğim... Ve bu ütkütücü özlemin adını kimsesiz bir sokak çocuğundan çalacağım.. belki "özgür"lük..
Uzat bana ellerini, başka elleri tutamam,
Ateş düşer yatağıma geceleri ben yatamam.
Gece soğuk.. nevşehir damla damla yağıyor aşkımızın üzerine .. Bu beden senin soluğun olmadan ısınmıyor... Kim bilir nerdesin?Hangi gözlerin içinde kaybettin yaralı yüreğimi.
"Bir kente aşkın için gelmek ne güzel ama sakın aşk için bir kenti terketme" demişti birisi. "nevşehir bunu haketmiyor, Sen haketmiyorsun!" demişti.. Oysa bilinmezliğin yolcuğuna biletimi çoktan kestirdim ben. Gidiyorum... Kaçıyorum ... Yorgunum...
Kızgın çöller var içimde bir damla su bulamam,
Her gördüğüm serap sensin, sensizliğe alışamam...
Ne zaman gözlerinin içine baksam biliyorum ikimizide aşar o kapının ardındaki masal.!Kendime baksam bir aynada yüzümün yarısı öbür yarısına ağlıyor..
Ve biliyorum konuşacak pek bir şeyimiz yok
ama yinede gözlerini al gel!
Elindeki yarayı, suskunluğu, acemiliğini!
Beni biri severse asla inanmam;
Seni biri severse utanırsın;
bilmediğin bir hastalığa acımak gibi bile olsa , gel!
Biliyorum konşacak pek birşeymiz yok
ama ıstırabım sende;
mutlaka al da gel!
Aşk için kötü olmayı seçtim, kavuşmaların önünden koştum hep; acısını senden çıkarttım; içine çekmeye unuttuğun kalbinden... Dün gece anladım bu sessizlikten bir yangın kuşu doğacak, çatlamaya koşan bir at, hırpalanmış; unutmuş yarışı...
Aşk için kötü olmayı seçtim benm. sahipsiz yüzlerimin tuzağına düşürdüm seni. özlemini büyük tuttum tenimizin uyumundan.
Sevdikçe öldüren aşk için kötü olmayı seçtim!...
(düşlerim başka gerçek başka ; Ama umrumda da değil!)
