Penceremi açtım sensiz bir korulukta...
Yola bakardı bir yanı,
Bir yanı uçsuz bucaksız bir dağa.
İsimler koyardım seni andığım zamanlara.
Adı gül, adı yağmur, adı sen...
Kimse bilmezdi yağmur nasıl düşer pencereme.
Her bir damla sana sevdalı gelirdi.
Yüreğime inerdi usul usul.
Oysa,
kurak bir iklime düşmektesin,
Çölde açmaz menekşeler.bilmezdim.
Penceremi açtım sensiz bir zamanda.
Gül devri değildi gördüğüm manzara.
Sen devri değildi.
Üşüdüm bir kış ayazında.
Seni sordum adını dahi duymamışlara.
Ağlamak kar eder mi bilmem:
Ağladım işte sensizlikte!
Ağladım üşümüşlüğün yetim zemherisinde!
Yola bakardı bir yanı,
Bir yanı uçsuz bucaksız bir dağa.
İsimler koyardım seni andığım zamanlara.
Adı gül, adı yağmur, adı sen...
Kimse bilmezdi yağmur nasıl düşer pencereme.
Her bir damla sana sevdalı gelirdi.
Yüreğime inerdi usul usul.
Oysa,
kurak bir iklime düşmektesin,
Çölde açmaz menekşeler.bilmezdim.
Penceremi açtım sensiz bir zamanda.
Gül devri değildi gördüğüm manzara.
Sen devri değildi.
Üşüdüm bir kış ayazında.
Seni sordum adını dahi duymamışlara.
Ağlamak kar eder mi bilmem:
Ağladım işte sensizlikte!
Ağladım üşümüşlüğün yetim zemherisinde!
