Bu yarınsız mutluluğu,haklıyken haksızlığı,kalabalık yanlızlığı seninleyken öğrendim ben...
Ne çok sevmişim seni yeni anlıyorum...Hatta öyle bi sevmişim ki;kimliğimi,kendimi değiştirmişim sırf senin istediğin gibi olabilmek uğruna...Oysa ne kadar da karşıydım 'biri' için kendinden vazgeçmeye,kınardım hep dostlarımı,eleştirirdim acımasızca...Bugün baktığımda aynaya kızamıyorum bile kendime,meğer sevmekmiş bunun adı diye...Senin için herkesten vazgeçmişim,sensiz kaldığımda anladım bunu,senden başka herkesi ertelemişim,sen ömür boyu yanıma kalansın,yetersin zannetmişim...En acısıda bu;senin o arsız varlığını kalabalıklaştırmışım beni seviyorsun diye..Şimdi kızamıyorum bile kendime!!!
Bu sabahsız akşamları,şu vefasız sırdaşlığı,anlamsız savaşmayı seninleyken öğrendim ben...!
Şimdi pişmanlıklarımla savaşmaktayım...İnan sensizlik değil canımı sıkan,BenSizLik...Nasıl olur demeyin,eğer sevdim diye vazgeçerseniz kendinizden,endekslerseniz hayatınızı sadece 'ona ve birgün 'O' gittiğinizde kendinizi bile bulamazsanız,bulsanızda tanıyamazsanız o zaman anlarsınız ne demek istediğimi...!Boşu boşuna savaş vermişim mutlu olalım,'biz biz olmaktan vazgeçmeyelim hiçbirzaman' diye!Farketmeden öyle alışmışım ki acıya,mutluluk gibi gelmiş bana...Sırdaşım,canyoldaşım,herşeyim demiştim ya sana,,,Hata yapmışım düşmanım bile senden daha çok yakışırmış bu sıfatlara...!!!
Yediremem kendime,harcamam hiç nefesimi,sindiremem ki haini siler atarım kül gibi...!
Yakınma değil benimkisi,inanamamak hala inanmak istemememden olsa gerek...Hiç yakıştıramadığım şeylerin aslında sana fazlasıyla yakıştığı...Nefret etmeye bile değmezsin aslında...Onun için şaşırdın ya zaten bir anda silmeme seni...Şimdi sorsam sana 'Ne istedinde bukadar ettin beni benden?' diye cevap veremezsin dimi...İşte buda başka bir yıkılma adıma,çünkü sen bulamamıştın kendini,kendi rengini...Ben öyle renk vermişttim ki sana ihtiyaç duymamıştın bile...Yinede kızamıyorum kendime,susuyorum ve aramaya gidiyorum kendimi,sindiremedim ne seni ne de bensizliği...!
Ağlayamam susarım yaralıyım ben,söyleyemem yazarım kendim ettim ben...!!AğLayamam,ağLayamam,AğLayamam,söyLeyemem been!!!!Söyleyemem derdimi kimseLere benn...
Kabul 1 kere bile ağlamadım,ağlayamadım tüm bunlar için..Gözlerime bile hükmetmişsin çünkü,tüm insani duygularım gitmiş benliğimle..Beni yoketmişsin tek yanılgım...!Şimdi gidiyorum ben,ilk ve sonkez kaybettim kendimi...Bi bulayım kendimi belki ağlarım sonra...Amaa asla konuşmam seninle bidaha...TöVbE...