...güneşin doğmadığı yerlerde güneşi arıyordum bıkmadan,yağmurun yağmadığı yerlerde suyu
,havanın olmadığı yerlerde nefes almayı istiyordum ve kimsenin ulaşamadığı kumsallarda
seni arıyordum yılmadan,usanmadan biliyordum geleceğini...
ve sonunda çıktın karşıma en umutsuz en vazgeçmiş halimde...
belki hayatımın en guzel sahnesiydi seni yanımda buldugum an...
koyu siyahlara bürünmüş hayatımdan derin maviliklere cıkardın beni...
zamansız bir fırtına kopuyordu içimde engel olamadagım;
aslında engel olmakta istemiyordum,dahada şiddetlensin kopsun kopabildiği kadar,
en fazla sürükler beni bilmeğim yerlere diyordum...
günler haftaları kovaladı ve ben daha önce hiç yaşamadığım
o duygunun içinde sürükleniyordum..
aşk diye bişey yoktu,olamazdı,yalandı şakaydı...
belkide bu hiç şakasız hayatın, en kötü şakasıydı aşk bana göre
bana hiç rastlamamıştı ki aşk
ta ki sen gelene kadar...
aşk bulmuştu beni ve gözlerimin içi gülmeye başlamıştı belkide ilk defa...
artık aşık olmanın tadına warmaya başlamıştım...
ne muhteşem bır duygu,en umutsuz anında yakalıyor seni ve umutlarını,
hayallerini geleceğini önüne usulca bırakıyor...
şimdi;
seninle yasıyorum ben hayatı,
isminle almaya baslıyorum nefesimi,
senin adını söyleyerek uyanıyorum her sabah,
ve her sabah şükürler ediyorum Allah'ıma seni bana nasip ettigi için...
son sözlerim;
bana bu duyguyu yaşatan bunları yazmamı sağlayan
içimdeki beni dışarı cıkartan AŞKIMA...
SENİ ÇOK SEVİYORUM...
,havanın olmadığı yerlerde nefes almayı istiyordum ve kimsenin ulaşamadığı kumsallarda
seni arıyordum yılmadan,usanmadan biliyordum geleceğini...
ve sonunda çıktın karşıma en umutsuz en vazgeçmiş halimde...
belki hayatımın en guzel sahnesiydi seni yanımda buldugum an...
koyu siyahlara bürünmüş hayatımdan derin maviliklere cıkardın beni...
zamansız bir fırtına kopuyordu içimde engel olamadagım;
aslında engel olmakta istemiyordum,dahada şiddetlensin kopsun kopabildiği kadar,
en fazla sürükler beni bilmeğim yerlere diyordum...
günler haftaları kovaladı ve ben daha önce hiç yaşamadığım
o duygunun içinde sürükleniyordum..
aşk diye bişey yoktu,olamazdı,yalandı şakaydı...
belkide bu hiç şakasız hayatın, en kötü şakasıydı aşk bana göre
bana hiç rastlamamıştı ki aşk
ta ki sen gelene kadar...
aşk bulmuştu beni ve gözlerimin içi gülmeye başlamıştı belkide ilk defa...
artık aşık olmanın tadına warmaya başlamıştım...
ne muhteşem bır duygu,en umutsuz anında yakalıyor seni ve umutlarını,
hayallerini geleceğini önüne usulca bırakıyor...
şimdi;
seninle yasıyorum ben hayatı,
isminle almaya baslıyorum nefesimi,
senin adını söyleyerek uyanıyorum her sabah,
ve her sabah şükürler ediyorum Allah'ıma seni bana nasip ettigi için...
son sözlerim;
bana bu duyguyu yaşatan bunları yazmamı sağlayan
içimdeki beni dışarı cıkartan AŞKIMA...
SENİ ÇOK SEVİYORUM...