Ya uykusuzluklarımdan
Afakanlara düşmüş düş sokaklarımdan
Sıyrılıp gelen derin mavinin yıkanmış çakıl taşlarından
Neyse
İstanbul
Neyse
Emirgan da var mıdır boş bir bank
Oturup,azıcık soluklanmak
Azıcık umutlanmak
Sıcak bir çayı yudumlamak
Neyse
İstanbul
Neyse
Düşlerimin yıldızlandığı gece
Yakamozların dalgalarla oynadığı yerde
Ve gözlerinde kaybolduğum saklı kent
Uyarına düşer mi bilmem amma
Ellerinden zehir de olsa içerdim
Neyse
İstanbul
Neyse
Yelkenlerim suya inmiş
Martı kanadında çığlık ,çığlık umutlarım
Oltasını berekete salmış yaşlı balıkçı
Ve sol yanımda ki sancım
İlk tuttuğum balık sen
Ve seni derin maviye geri vermeliyim
Denizin dibinde denizden evler
Üstünde gelip,geçen hey gemiler
Duyun sesimi
Selam söyleyin denizi içen tüm şairlere
Selam söyleyin sahildeki her dalmış sevdalı dalgınlara
Neyse
İstanbul
Neyse
Bir mayıs bu gün emekçiler günü
Ben gönül işçisiyim
Sevda işçisi
Beylerbeyinden kalktı çoktan gemi
Emirgan dan dosta doğru
Karadeniz’e açılmaya
Ay yüzlü bir düş
Neyse
İstanbul
Neyse
Bu aşk böyle vurulur
Gemiler gider deniz durulur
Orhan veliye yine bir martı dost olur
Ben dost olurum…
