ARTIK SEN VARSIN
kendimden yoruldum
sürekli maske takmaktan
içim kan ağlarken
insanlara gülmekten yoruldum
çok sinirliyken bile
sakin olma zorunluluğundan yoruldum
hıçkırarak ağlamk istersen
gözyaşlarımı içime akıtmaktan
delice severken içimden dağlara denizlere
hoyratça esen rüzgara toprağa kuşlara
seviyorum diye haykırmak istersen
susmaktan yoruldum
mavinini her tonunda kaybolmak istersen
siyaha esar olmaktan yoruldum
kendimden yoruldum
hep güçlü olmak ne zordur
hep sorumluluk sahibi omak
heer zaman haklı kalmak
herşeyi bilmek zorunda kalmak
ruhum yoruldu
çocukken genç olmak
gençken olgun olmak
çok zor yoruldum
çabuk tükettim ömrümü
yarınlarımı
umutlarımı
duygularımı
geri dönüşü olmayan bir tüneldeyim
oyunun adı hayat
başrolde ben
yardımcı oyuncular sevgi aşk acı geçmiş
senaryo konusu
herşeye rağmen mutlu olma sanatı
ve oyun bitti perdeler indi ışıklar söndü
kendimden yoruldum
artık tutunduğum
güvendiğim
yanındayken kendim olduğum maske takma ihtiyacı hissetmediğim
ağlamak istediğimde özgürce ağladığım
haykırmak istediğimde sevgimi
sınır tanımadan haykırdığım
sen varsın
artık oyunun ikinci perdesini açdım
heryer ışıl ışıl
sözlerin gözlerin umudum
senin sevgin yarınlarım
kendimden yorulduğum yerde seni buldum
İYİKİ VARSIN CANIM SENİ SEVİYORUM....

ellerine sağlık